Thread Rating:
  • 3 Vote(s) - 2.67 Average
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Spinvis
#51
(04-05-2017, 09:38)Willie Wrote: Saartje van Camp is toch niet de vrouw van Spinvis?

Volgens mij ook niet, of we moeten echt iets gemist hebben. Hij was al wel getrouwd met kinderen toen uberhaupt het debuut uitkwam (je hoort z'n kinderen erop).
Reply
#52
En nadien volgde niet de clusterfuck van alcoholisme en minnaressen die de rest van z'n briljante platen opleverde? Of verzint hij die shit gewoon?
Reply
#53
(04-05-2017, 11:12)Uplift Wrote: En nadien volgde niet de clusterfuck van alcoholisme en minnaressen die de rest van z'n briljante platen opleverde? Of verzint hij die shit gewoon?

Nope, doodnormale vent. Hij leent de verhalen van andere mensen. Vooral van de PTT, om precies te zijn.
Reply
#54
De Turkse post?
Reply
#55
Een voorganger van PostNL.
Reply
#56
Zover was ik. Alleen mis ik wat uitleg/logica.
Reply
#57
Hij werkte dacht ik op een sorteercentrum en woont in een rijtjeshuis in Nieuwegein.

Als oud-werknemer van de post weet ik dat er mooie verhalen zijn. Een snelle worp

- vrouwelijke collega schiet haar eigen vader dood uit zelfverdediging
- mannelijke collega mastubeerde in de buurt van kinderen van een andere collega.
- collega werd bij een andere (alcoholistische) collega langs gestuurd omdat er een vermoeden bestond dat hij wel eens dood op de bank zou kunnen liggen.
- collega is naar huis gestuurd, niet per se omdat hij stomdronken was, maar vooral omdat hij zijn fles Bacardi nog in de posttas had zitten
- collega is naar huis gestuurd, omdat hij te dronken was om nog in zijn busje te rijden
- collega kocht na zijn werk 6 halve liters en bij thuiskomst waren die al op (maar je moet wat doen toch de rit naar huis)
- collega is gescheiden omdat zijn vrouw met een broer van een andere collega lag te neuken.

En ik zelf ben na een kerstborrel mijn fiets kwijt geraakt waar ik op zat.
Reply
#58
Een wereld gaat voor mij open.
Reply
#59
Wat Willie zegt inderdaad, zelf ook gewerkt bij de post en dat waren schitterende tijden. Spinvis heeft wel eens gezegd dat hij dus altijd naar de geschiedenis van mensen vroeg; wat mensen om de een of andere reden maar al te graag vertellen.
Reply
#60
Och ja man de post, heb er ook een paar schitterende jaren beleefd, wat een randfiguren werkten daar. Kwamen overigens niet in de buurt van wat Willie meemaakte, maar toch. Zelf vond ik het nog wel eens leuk om een vrijdagnacht op een paar flessen wijn door te halen en dan licht aangeschoten om 6 uur aan het werk te gaan.
Reply
#61
Beste bijbaan ooit, vooral omdat het eigenlijk geen zak uitmaakte of je dronken aan kwam of niet, je wijk sorteren ging namelijk toch wel prima. En zo leuk was het nachtje doorhalen eigenlijk niet, maar ja, je belandt op donderdagavond nog wel eens in de nachtkroeg waar dan opeens het licht aan lijkt te gaan, moest ik nog opschieten ook om op tijd te komen.

Ik heb er ook een jaar fulltime gewerkt en tijdens mijn studie nog een half jaar, daarnaast werkte ik vrijwel elke week op vrijdag en zaterdag, dus ik kende ook iedereen vrij goed.

En elkaar lekker opnaaien om snel klaar te zijn, terwijl je wel de volledige tijd schreef, omdat we de teamleider op zaterdag gewoon naar huis stuurde.
Reply
#62
Hier ook bij de post gewerkt, eerst sorteren en dan met de auto naar de wijk rijden om te posten. Werkte ook een bijzondere collega. Had de kunstacademie in Arnhem gedaan en schilderde. Maar vond het zonde om zijn schilderijen te verkopen. Zijn rijbewijs was ook nog een keer ingevorderd door de politie, een artikel 5. Voor de rest werkte ik met mede studenten. Daar waren de verhalen minder spannend en waren 'sterke' verhalen. Zo kon ik het nummer krijgen van een hermafrodiet. Dat heb ik maar geweigerd en ik geloofde er weinig van. En een van die gasten had nog wel eens een xtc pilletje bij zich.
Reply
#63
Haha, feest der herkenning hier. Heb zelf twee jaar lang op vrijdagnacht wekkers ingesteld waarop vrienden me de stad uit moesten sturen om te gaan werken.


Ook die niet bestaande status die mensen probeerde te werven door zoveel mogelijk namen aan adressen te koppelen was schitterend.
Reply
#64
toolhead heeft volgens mij tien jaar of zo bij de post gewerkt. Jammer dat hij hier niet meer mee leest.
Reply
#65
Ik deed daar lekker aan mee, gewoon om te laten zien dat het vrij eenvoudig was. En tegen mensen zeiken die te lang over hun wijk deden, heerlijk.

En ik was een portonazi.
Reply
#66
(04-05-2017, 14:20)Willie Wrote: Ik deed daar lekker aan mee, gewoon om te laten zien dat het vrij eenvoudig was. En tegen mensen zeiken die te lang over hun wijk deden, heerlijk.

En ik was een portonazi.

Ik ook hoor, vooral om te laten zien dat het geheugen van een student beter is dan een 55-jarige knar.


En die portonazi mis ik even.
Reply
#67
21 en 22 gram zware brieven er uit vissen en daar portokosten over laten heffen i.v.m. onderfrankering.

Edit: ik was sowieso wel een lul, vooral als mensen kwamen zeiken om rare dingen

"postbode, mijn giro is nat"

"ja, heb je godverdomme al naar buiten gekeken vandaag"

Edit2: voor de jongeren onder ons: een giro is een uitgeprint bankafschrift welke je vroeger ongeveer tweewekelijks via de post toegezonden kreeg
Reply
#68
Dat woordje 'was' Smile
Reply
#69
Lachen die verhalen. Een keer meegemaakt dat mijn uit te sorteren post naar wiet rook. Zat er een brief in die naar Engeland moest. Die brief was ook nog slecht dichtgeplakt. Dat was mislukt.
Reply
#70
(04-05-2017, 14:43)atthedrive-in Wrote: Lachen die verhalen. Een keer meegemaakt dat mijn uit te sorteren post naar wiet rook. Zat er een brief in die naar Engeland moest. Die brief was ook nog slecht dichtgeplakt. Dat was mislukt.

lol
Reply
#71
Dat is ook mooi.

En dildo's.

Stond ik een keer om half acht bij iemand aan te bellen die uit het raam riep of ik wel wist hoe laat het was.

Waarna de reactie dat wanneer ze niet zo vroeg gewekt wilde worden ze misschien wat minder seksspeeltjes moest bestellen er toe leidde dat ze heel snel aan de deur stond.
Reply
#72
Ja altijd lachen met die zogenaamd neutrale Pabo dozen
Reply
#73
Ik deed vroeger krantenwijken i.p.v de post. Duidelijk de verkeerde bijbaan gekozen.
Reply
#74
Krantenwijk > Post > Volwassen baan

Mijn carrière in een notendop.
Reply
#75
Ohja en op een geven moment herken je de brieven met de Rabobank pincode. Leuk om dan twee dagen later de pinpas bij hetzelfde adres af te geven. En er was 1 adres waar een kat de post aanviel en de eerste keer ook mijn vingers. Altijd benieuwd hoe hij bij de brievenbus in de deur kon..
Reply


Forum Jump:


Users browsing this thread: 1 Guest(s)