Naar welk recent "album" heb jij geluisterd?

[Koen]

Lambchop - FLOTUS. Er zitten nietszeggende instrumentale stukjes in, maar in zijn geheel vind ik dit een verfrissend album voor deze band en hun sound. Natuurlijk ben ik niet zo'n fan van het eerste uur als Koen, maar toch. Ga ik zeker nog opnieuw beluisteren

Oke, ik hap: Huh?

[Uplift]

Ik bedoel, Betonrot. Sorry.

[Fenderboy]

Marillion - F.E.A.R.
Een album als dit had ik nog niet direct van deze gasten verwacht.
Sinds Fish eruit stapte ben ik ze na een paar albums ( Seasons End en Holidays In Eden ) wel 'even uit beeld' verloren.
Marbles wordt door fans verder nog wel vaak genoemd, maar bepaald in hun oeuvre consistent.. bleek dit album bepaald niet.
Fish leek met Marillion destijds zo 'n beetje het antwoord op Genesis met de destijds uitstappende Peter Gabriël.
Daarna was het ook vooral live nog weleens vermoeiend om aan te horen.
Eindelijk lijkt Steve Hogarth ( ongeveer zoals Fish vroeger ) wat rust en overwicht in z 'n stem te hebben gevonden.

[Fenderboy]

A Tribe Called Quest - We Got It From Here...
Normaal zou je zeggen: gaaf om te horen dat deze dudes weer bij elkaar zijn.
Echter 23 maart overleed Malik Taylor, welke men ook wel kende als Phife Dawg.
Ik heb de eerste 8 tracks nu 2 maal beluisterd en die klinken me al zo goed in de oren.
De band met o.a. Q-tip, Louis Cato en Chris Sholar werkt net zo funky als NPG.
Verder orgeltjes, blazers, loopjes, licks, scratchy sounds en soms koortjes.
Dis Genaration bevat Musical Youth 's Pass The Dutchie samples en die van Can 's Halleluhwah.
Verder Melatonin maar even vermelden. Wat een fraaie combi van dictie en timing beluister je hier.
Vele bekende figuren op WGIFH.. waaronder Kanye West en Bustah Rhymes.
Ik zal disc 2 de komende dagen eens beluisteren. Nu nog maar een keertje...

[Fenderboy]

Zoals gezegd: A Tribe Called Quest - We Got It From Here...Thank You 4 Your Service
Ik sta hier mischien niet bepaald als hip-hop kenner te boek, maar ik beluisterde toch nogal wat werkjes van o.a Gangstar, 3rdBass, dream wariors en zo staat hier dus ook onder meer Peoples Instinctive Travels And The Paths Of Rhythm.
A Tribe komt met deze dubbelaar dus verrassend sterk terug.
Militant, psychedelisch en samples toepassend van Black Sabbath, Can en the Brecker Brothers verbazen ze me toch wel weer.
Mobius klinkt weird en in Black Spasmodic hoor je Q-tip en Phife samen op een ska-rhythm een black American rolmodel behandelen.
The Killing Season brengt zelfs licks van Jack White en voices van Kanye West, Q-Tip, Jarobi, Conscequence en Talib Kweli samen.
Catia Cadet zingt onder de lines van Q-Tip en Jarobi in Lost Sombody.
Moving Backwards is de track met o.a. Anderson Paak en op Conrad Tokyo horen we o.a. Kendrick Lamar.
De laatste 2 tracks zijn Ego met fraaie blazerssample en The Donald.
Op repeat verder...

[1996Customer]

Waclaw Zimpel - LAM

Bedankt voor de tip.

[Uplift]

Marching Church - Telling it like it is

Niet zo goed als de vorige plaat (ook van dit jaar), maar tering wat zit er toch veel talent in die jongen. Bowie, Cave, andere evidente invloeden. En dan dat vleugje nihilistische punk doorheen alles, met dat verschil dat de zin voor melodie net als bij Iceage onovertroffen is.

Elias Bender is samen met o.m. Dean Blunt, Holly Herndon, Jenny Hval en Jonwayne één van de weinige actuele artiesten die volgens mij een stempel zal kunnen drukken op dit verder extreem arme muzikale tijdperk.

[Harry Klein]

Hij maakte afgelopen weekend grote indruk op Le Guess Who? Zaal was al niet vol en de helft vertrok na nummer of twee/drie. De overgebleven mensen hebben de rest van het optreden uitgekeken uit een soort van sympathie. De arme jongen. Met zijn theatrale wijn drinken. De blijvers (waaronder ik en dat snap ik nog steeds niet helemaal) kregen ook nog een cover van Luv. Tja...
De jongen heeft weinig talent en wat hij heeft is afgekeken. En dan iets minder uitgevoerd.
Pluspunt dan? Hij blijft met overtuiging vals als een kraai net achter de maat aan zingen. En hij werd boos toen de geluidsman echo op zijn stem zette. Uit bescherming wellicht, maar daar wilde hij niet aan. Dat sierde hem dan wel weer.

Iceage vond ik al wat overschat, maar dit project is nog vele malen minder.

[Uplift]

Dat het live net zo ruk is als Iceage, maakt hem nog niet talentloos. Hij geeft duidelijk geen fuck om liveshows, terwijl hij wellicht een veelvoud zou kunnen verdienen mochten die wat verzorgd zijn. Of hem dat siert of niet, laat ik in het midden... ik zie het eerder als een teken van persoonlijkheid, een zeldzaam iets vandaag de dag.

[TheUncleG]

Als je echt een persoonlijkheid hebt, geef dan helemaal geen shows. Dat is pas een statement.

[Uplift]

Het geld moet ergens vandaan komen in zo'n gevallen, hé... niet iedereen kan zoals Burial de hele dag wiet roken en Dark Souls spelen (of hoe heet het).

[TheUncleG]

Maar dan laat hij zich dus net zo goed in een keurslijf drukken als elke `9 tot 5 loonslaaf` waar hij zich ongetwijfeld verre van verbonden mee voelt.

[Uplift]

Wat is je fucking punt?

[TheUncleG]

Dat ik jouw punt niet echt volg waarom het geen fuck geven om live shows getuigt van persoonlijkheid.. Helemaal niet als de conclusie blijkt te zijn dat hij het maar doet met tegenzin om wat geld te verdienen.

[Uplift]

Ik doel eerder op het feit dat hij geen maskers opzet of zo... ik zou ook veel liever willen dat die gast niet zo'n kut was en moeite stak in z'n live-productie. Althans in die van Iceage (zeker rond hun laatste plaat); Marching Church beoordeel ik na vanavond wel.

[Uplift]

The Necks dus. Absoluut een aanrader; wat mij betreft nu al een kandidaat voor de top-10. Het is nog een stuk anders dan de laatste Necks-platen, met een sterke nadruk op het zeg maar vloeiende percussiespel van de drummer, die ook sterk daarop de nadruk legde tijdens één van de twee shows die ik van The Necks al heb gezien (de eerste, in 2014 meen ik). Het is rustgevend, ontzettend rijk qua klankkleuren en je kan lagen blijven ontdekken. Niet te missen dit album. Ook te vinden op Spotify, btw.

[Gunnar]

Ter verdere opluistering en enthousiasmering; kun je een paar referentieplaten noemen zodat ik een indicatie krijg of dit iets voor mij is?

[Uplift]

Sex, Aether en Open.

Maar The Necks kan je echt niet vast pinnen. Hun albums zijn momentopnames. Live improviseren ze altijd.

[Schobbeyak]

Klinkt als metal. En ja dat is een heel smal hokje waar veel in past. Ik vind het allemaal kut.

[Uplift]

Wtf, dit is net voor jou een aanrader. Ik zette het er deze keer niet eens bij in de veronderstelling dat je The Necks al kent...

[Gunnar]

Sex, Aether en Open.

Maar The Necks kan je echt niet vast pinnen. Hun albums zijn momentopnames. Live improviseren ze altijd.

Thanks. Ik bedoelde eigenlijk ook referentie artiesten, maar je hebt in feite al duidelijk gemaakt dat The Necks moeilijk te vergelijken zijn.

[Schobbeyak]

Wtf, dit is net voor jou een aanrader. Ik zette het er deze keer niet eens bij in de veronderstelling dat je The Necks al kent...

Nope, ik ben nogal naamgevoelig en redelijk verzadigd. Maar zal het eens luisteren.

[Snackbarharses]

Is deze van The Necks beter dan het voorgaande, als in: niet zo saai en eeuwig hetzelfde riedeltje herhalend? Want dat staat me bij The Necks tegen, zo'n minimalistsich jazzriedeltje is best leuk voor 5 tot 10 minuten, maar dat het dan tot 40 minuten moet worden uitgesponnen is eroverheen.

[Uplift]

Het is in deze zin inderdaad anders dan de vorige, ook al ben ik het niet eens met jouw interpretatie.

[Uplift]

De nieuwe van Jonwayne.

Een bizar moeilijk album. Ik weet ook totaal nog niet wat ik ervan moet vinden, ook al heb ik er mij ferm op geconcentreerd vanmorgen in de trein. De combinatie van Nujabes-beats, Dean Blunt-invloeden, al te persoonlijke lyrics die teruggrijpen naar zijn kwetsbaarheid, spijt, etc. uit het verleden... het geeft een wat schyzofreen geheel. Daar waar Rap Album One gewoon Jonwayne ten voeten uit was.

Tegelijk is deze nieuwe plaat wel een opening naar een diverser Jonwayne, met meer facetten. Ik zal er nog werk mee hebben. Het zet ook veel vraagtekens bij wat voor show hij over twee weken komt brengen.