Naar welk recent "album" heb jij geluisterd?

[Uplift]

Omdat het 'te vernoemen waard'-topic volgens mij voorbij gestreefd is: post hier je korte besprekingen/bedenkingen bij recente LP's/EP's, etc. die je beluisterd hebt.

Ik ga van start:

*Goat - Requiem: De derde plaat die bevestigt dat Goat meer dan een geile afrobeat-gimmick is. Ze gaan helemaal de folky tour op, blokfluiten incluis. Het is een luisteralbum waarop nog redelijk wat te ontdekken valt. Ook zijn de keyboards en sax terug in de line-up, dus qua shows zal het eerder zijn zoals tijdens 'World Music'. Benieuwd wat dat gaat geven als afsluiter van Desertfest met al die metalheads.

*Mono - Requiem for Hell: zeer aangenaam verrast door deze en niet in het minst spijt dat ik de 18e november naar hun show ga in plaats van naar Opeth in de 013 (hoewel dat nog niet helemaal beslist is). Een beknopte, maar spannende post-rock plaat, wat vandaag een rariteit mag heten. Hun opbouw naar energieke stukken blijft behouden, de voorspelbaarheid die een beetje rond deze band hing, valt grotendeels weg. Aanrader.

[Empty030]

Kate Tempest - Let Them Eat Chaos
Poëtische hiphop met goede beats. Kate Tempest vertelt, net zoals op haar debuut, verhalen over het 'echte leven' in Engeland. Verhalen over individuen en het dagelijkse (nacht)leven met op de achtergrond de grotere problemen in de samenleving. Ik ben weer erg onder de indruk van haar. Ze maakt van haar liedjes haast korte romans, haar albums voelen bijna aan als luisterboeken. 10 november staat ze in de Melkweg, tegelijk met Le Guess Who? helaas.

[Loov]

Syndrome - Forever And A Day

Gecombineerd met de liveshow die ik in mijn hoofd heb erg indrukwekkend. Liefhebbers van post-rock zoals Godspeed You! Black Emperor zouden hier zeker in moeten duiken. Gaat mijn top 10 niet halen maar eigenlijk is deze ook wel het vermelden waard hoor maar had zin om het hier te plaatsen.

[Wout]

Ze maakt van haar liedjes haast korte romans, haar albums voelen bijna aan als luisterboeken.

Naar aanleiding van haar eerste album, Everybody Down, heeft ze een roman geschreven gebaseerd op het verhaal van het album. Ook het lezen waard!

[Fenderboy]

Sum41 - 13 Voices

Ik zag op tv een zeer energieke Sum41 in The Late Show van Stephen Colbert.
Net zo energiek als een stel jonge honden die gasten, zo lieten ze in de livevertolking van het nummer Fake My Own Death zien.
Een verrassend aardig album ook nog.
Die zet ik nog wel een keer op iig.

[Uplift]

*Opeth - Sorcerer. Alweer een episch werkje waar sowieso een paar instant classics op staan. Ik twijfel serieus om naar de 013 te gaan.

*Klara Lewis - Too. Eén van de interessantere ambient-platen dit jaar.

[Fenderboy]

The Orb - Cow Chill Out World
Fraaie soundcapes die er om je heen zweven op een album wat overigens alleen in de Benelux uitgebacht schijnt te worden.
Waarom dat zo is?...in ieder geval zijn Just because I Really Really Luv Ya en 9 Elms Over River Eno tot zover m 'n favoriete tracks.

[Koen]

The Orb - Cow Chill Out World
Fraaie soundcapes die er om je heen zweven op een album wat overigens alleen in de Benelux uitgebacht schijnt te worden.

Hoe kom je daarbij? Het wordt uitgebracht op zowel een Duits als een Japans label, dus een release puur voor de Benelux is onlogisch.

[Fenderboy]

The Orb - Cow Chill Out World
Fraaie soundcapes die er om je heen zweven op een album wat overigens alleen in de Benelux uitgebacht schijnt te worden.

Hoe kom je daarbij? Het wordt uitgebracht op zowel een Duits als een Japans label, dus een release puur voor de Benelux is onlogisch.

Dit stond bij de VPRO luisterpaal als aanvulling vermeld.

http://3voor12.vpro.nl/luisterpaal/albums/The-Orb.html

[thomas9790]

Ah, dat 'Benelux only' doelt erop dat de stream van de Luisterpaal enkel in de Benelux te beluisteren is.

[Uplift]

Warpaint - Heads Up. Ik ga het nog één kans geven, maar dit is een plaat met een joekel van een identiteitscrisis... tussen hun originele sound, die ik nog altijd goed kan appreciëren (tweede deel) en een tevergeefse zoektocht naar een meer jonge/hipster/poppy sound tijdens de eerste nummers.

[BigBird]

Het is inderdaad een 'make or brake' album, in de zin van, na deze plaat stoppen ze, of na deze plaat komt hun beste.
Alleen 'new song' vind ik eruit springen als poppy, de rest is toch wel redelijk vertrouwd. Het zou goed zijn voor de dames om eens paar jaar break te nemen, en dan weer eens studio induiken. Ik heb gevoel dat het beste nog moet komen, en ze met name op persoonlijk vlak zoekende zijn in het leven. Ze touren veel, en nu weer nieuwe plaat + tour, weinig tijd voor persoonlijke groei en ontwikkeling. Tijdens interviews komen ze ook vaak nog kinderachtig en onvolwassen over, beetje als tienermeisjes die niet willen opgroeien. Je ziet het ook op podium, telkens met dezelfde setting, en weinig aandacht om er professioneel uit te zien. Is misschien niet belangrijkste, maar valt me wel op.
Dat gezegd hebbende, vind ik deze laatste plaat toch weer erg sterk, benieuwd hoe ze het over twee weken live gaan doen.

[Uplift]

Tycho - Epoch. Voorlopig niet meer dan toffe achtergrondmuziek, maar ik heb de plaat nog niet opgegeven.

[Fenderboy]

Goat - Requiem.
Ik kan er niet veel mee.
Lijkt af en toe op barokke muziek en dat klinkt toch heel anders dan de meer opzwepende klanken.van World Music.

De volgende is al een maandje uit.
Wilco - Schmilco. Een wat dromerig album en in vergelijk met Star Wars vind ik hier de songstructuur meer wisselend relaxt - dan weer melancholisch kinken.
Het klinkt een beetje als minimalistische americana met geraffineerde op - en af gaande ritme accenten.
Dit album zou ik een subtiele verrassing willen noemen.

[Uplift]

Supersilent - 13. Het meest diverse werk dat ik van hen gehoord heb. Als ik een top-10 moet maken van namen die ik nog eens live wil zien, staat deze er zeker in.

Yann Tiersen - EUSA. Aangename achtergrondmuziek, zoals gewoonlijk.

Waclaw Zimpel - LAM. Toch één van de meer opwindende namen uit Oost-Europa. Net als Supersilent hopelijk iets voor een Incubate-editie.

Archive - The False Foundation. Weer intrigerend, maar ook weer geen touw aan vast te knopen. Kutnummers worden afgewisseld door interessante tracks die zeker meer dan één luisterbeurt waard zijn.

[Koen]

Autumns - Das Nichts. Eenmansproject uit het Noord-Ierse Derry, tegen de Ierse grens aan. Het album begint met een goed potje hypnotiserende gitaarnoise, bijgestaan door een weggemoffelde kick drum, die de gehele 20 minuten van de track door blijft gaan. Bijgestaan door de over het hele album terugkerende onverstaanbare vocalen vol reverb, zitten we na deze fatsoenlijke head bobbing-sessie alweer over de helft van het hele album. De tweede helft bestaat uit 4 tracks van tussen de 3 en 6 minuten, die allen een andere kant van het industriële spectrum opzoeken, en af en toe naar post-punk neigen. Zeer indrukwekkend tweede album, zeker omdat zijn eerste uit 2014 destijds hier na korte tijd weer weggeklikt werd.

https://clandestinerecords.bandcamp.com/...das-nichts

[Uplift]

Leonard Cohen - You want it Darker. Ergens tussen gimmick (zijn 'afscheid' dat hij inmiddels al een kwarteeuw lijkt aan te kondigen) en een nog steeds boeiende sound (qua arrangementen is het een sublieme plaat). Vol clichés en je moet natuurlijk van Cohen houden, maar een sterk album zonder meer.

Zijn teksten zijn niet uitzonderlijk goed, maar hoe hij op z'n 82e sommige zaken verwoordt en op z'n eigen manier declameert, onderstreept toch wel het punt dat velen maakten m.b.t. Bob Dylans Nobelprijs.

[Fenderboy]

Leonard Cohen .. voor mij wel een van de vijf beste albums van het jaar.
Verder het album The New Breed van gitarist Jeff Parker. Freejazz van een zeldzaam niveau.
De akkoorden van bas en gitaar klinken bijna buitenaards bij dit geweldige kwartet (soms samples en een verdwaalde zangeres)
de sax is eigenaardig cool en zelfs de drummer heeft buitengewone tikjes en waffels.

[pudpong3]

Green Day - Revolution Radio

[Fenderboy]

Green Day - Revolution Radio

Wist je het overigens al eerder dat die gasten kwamen?

[Fenderboy]

The Mission - Another Fall From Grace

In het andere topic kort voor het eerst besproken.
Een tweede luisterbeurt komt nu wel een stuk beter over dan op de kleine pc-speakers.. echter nu op de AKG headphones.kom ik er achter dat dit album nogal strak in fraaier stereo dan ooit is ogenomen.
Lady Fender ligt overigens grieperig op bed.en de grote speakers zijn dus even taboe.
De albums Children en Carvedinsand kende ik.. en deze manier van productie dien je wel een beetje op niveau te beluisteren.
Een voortreffelijk album volgens mijn (on)bescheiden mening.

[Uplift]

Powell - Sport.

Gewoon kut. Niks mee aan te vangen.

[mad dog]

Phil Collins - The Singles

[Fenderboy]

Avenged Sevenfold - The Stage

Goede band/fraaie gitaren en live ook goed te genieten (Pinkpop), echter is het net allemaal wat te gladjes geproduceerd en bv Iron Maiden hoor ik dan weer liever op een studioplaat als deze gasten.

[Uplift]

Lambchop - FLOTUS. Er zitten nietszeggende instrumentale stukjes in, maar in zijn geheel vind ik dit een verfrissend album voor deze band en hun sound. Natuurlijk ben ik niet zo'n fan van het eerste uur als Koen, maar toch. Ga ik zeker nog opnieuw beluisteren

Oren Ambarchi - Hubris. Zeer toegankelijke en ritmische plaat die je gewoon kunt opzetten om even in de auto te beluisteren, pakweg. Erg on-Ambarchi, dus. Wel even boeiend.

The Pop Group - Holiday on Mars. Perfect om te beluisteren tijdens de nasleep van de Trump-overwinning. Goed album ook. Aanrader.

Waclaw Zimpel - LAM. Qua productie overtuigt het niet volledig, maar in de 'nieuwe jazz' is deze Pool en zijn projecten echt wel een vooraanstaand figuur aan het worden. Perfecte naam voor Rewire.