Thread Rating:
  • 6 Vote(s) - 3.5 Average
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Le Guess Who?
Show van mijn leven in de hertz.
Dossier X was interessant.
Dossier X was erg tof. Het dystopische spel van Higgins paste perfect bij het vuige spel van aantrekken en afstoten - een machtsspel - van de 4 dansers. Genoeg geluid en beeld voor verdere interpretaties over polarisatie, kapitalisme etc.
Zekere voor het onzekere genomen en vast in Pandora voor TFS. Meer mensen denken zo, dus wie het graag wil zien: wacht niet meer al te lang.
En nog even een aparte opmerking hiervoor: het publiek dit jaar is echt voorbeeldig. Kan meespelen dat ik vrijdag en zaterdag amper in de Tivoli ben geweest, maar heb echt alleen maar geïnteresseerd, enthousiast en op de juiste momenten zwijgend publiek om me heen gehad.
(10-11-2019, 22:16)matthijs603 Wrote: Zekere voor het onzekere genomen en vast in Pandora voor TFS. Meer mensen denken zo, dus wie het graag wil zien: wacht niet meer al te lang.

Dank je wel! Daardoor nog aardige plek te pakken.
[+] 1 user says Thank You to timvank for this post
Ondertussen staat Fatoumata Diawara het beste optreden van North Sea Jazz te geven.
Tropical Fuck Storm: lijkt misschien wat gewoontjes voor LGW19, maar de toegankelijke doch slimme en verrassende wendingen in de liedjes, de fijne zangstemmen en de bak energie die van het podium afspat doet het goed!
Prima festival met vele goede acts zonder echte uitschieters. Volgend jaar weer 4 dagen bij.
Ben ik nou gek of sluiten we in de Ronda af met de megaplaybackshow?
Ook voor Föllakzoid loopt de Pandora al vroeg vol
Rij loopt volledig over plein 6 nu tot aan de ingang van Hertz. Dan brei ik er hier een eind aan. Kevin Martin & Hatis Noit waren veel te goed om een plek bij Follakzoid te gaan scoren
Heerlijke show van Felicia Atkinson trouwens. Ongrijpbaar en dromerig met een soort onderliggende spanning die nooit resulteert in een daadwerkelijke climax. En dat is goed, want dat is in het geval van drone vaak te gemakkelijk.
[+] 1 user says Thank You to thomas9790 for this post
Föllakzoid intrigeerde en irriteerde vandaag, maar was wel lekker om mee af te sluiten. Nagenoeg perfecte LGW dag gehad, de zondag was weer de fijnste, meest relaxte dag.

Volgend jaar er zeker weer bij!
(06-11-2019, 18:40)hythloth Wrote: https://3voor12.vpro.nl/artikelen/overzi...uthli.html

Mooi artikel, lijkt mij een must om mee te pikken.

Whooops.
[+] 1 user says Thank You to hythloth for this post
Zo, dit waren 4 topdagen.

Ik ben wat kritisch geweest op de koerswijziging (of eigenlijk: koersverbreding en -verdieping) van de laatste paar jaar, maar deze editie was ik zowel vooraf als tijdens het festival volledig mee met het aspect van ontdekken, verwonderen en vaak omarmen (en soms ook niet, maar dat is dan ook niet erg).

Le Guess Who? is geen festival dat het mij als bezoeker echt makkelijk maakt. Vooraf ken ik vrijwel niets, veel is nogal avant garde of zit diep in een niche verstopt. Er worden amper tot geen 'popcornbands' geboekt; vrijwel alles vereist concentratie. Dat maakt het onderdompelen in weer iets nieuws soms even vermoeiend, maar vaak de moeite waard. Saai is het bijna nooit.

Naast de muziek is Le Guess Who? voor mij ook een festival dat mijn stad op een manier overneemt die me gelukkig en trots maakt. Nieuwe werelden gaan open en het voelt alsof de wereld ook naar Utrecht wordt gebracht, alsof Utrecht even het centrum van de wereld is, waar het logisch is dat een oude Amerikaanse platenverzamelaar in een bomvolle kerk een koor van vrouwen uit een Albanees bergdorp aan een internationaal gezelschap presenteert. Voor mijzelf is LGW? ook een mooie gelegenheid om op wat plekken in Utrecht te komen waar ik niet vaak ben. Db's, Nijverheid, LE:EN, Impakt, Centraal Museum, Jakobikerk... Tof.

Het publiek van LGW? dat ik een paar dagen overal in Utrecht zie, doet me ook goed. Mensen zijn enorm geïnteresseerd, enthousiast, beleefd. Het is zeker niet zo dat ik veel gesprekjes heb aangeknoopt o.i.d., maar de sfeer is heel prettig, warm, welkom, open en de reactie van publiek naar de artiesten toe is hartwerwarmend (en, moet ik ook eerlijk toegeven: soms een beetje ongemakkelijk, bijvoorbeeld als het enorme applaus voor een zesjarig kind dat wat obligate danspasjes doet in de tweede helft bij TENGGER; alsof dit een groep mensen is die in zo'n mate alles op het gebied al wel gezien hebben dat het afwijken van de standaard alleen al genoeg is; als fetisjisme. Maar dit is een kleinigheidje).

Wat LGW? voor mij nog amper is, zeker t.o.v. andere festivals: een mogelijkheid om muziek waar ik toch al veel naar luister (weer eens) live te zien. Wat het wel is: een mogelijkheid om 4 dagen lang nieuwe dingen te leren kennen, dingen anders te leren zien. Mission van de organisatie accomplished, me dunkt.

Om af te sluiten, mijn top 10. Met geheel in de lijn van dit festival op 1 en 2 een act waarvan ik tot die dag nog nooit had gehoord met een optreden zoals ik het nog nooit heb gezien en een act die ik juist al best vaak had gehoord, ook al eens live had gezien (zonder dat het toen veel indruk maakte), maar die op LGW? plots geweldig uit de verf kwam.

1. Shortparis
2. Efterklang
3. Dossier X (Patrick Higgins e.a.)
4. ZONAL
5. Jenny Hval
6. Mueran Humanos
7. Tropical Fuck Storm
8. Acid Mothers Temple
9. Träd, Gräs och Stenar
10. Vilde Tuv

Persoonlijke tegenvallers, maar mooi dat anderen er wel wat mee konden: Gruff Rhys, Holly Herndon, Deerhoof en toch ook wel TENGGER.

Gewoon mijn ding niet: Girl Band

Gênant: Asha Puthli
[+] 14 users say Thank You to matthijs603 for this post
(11-11-2019, 02:52)hythloth Wrote:
(06-11-2019, 18:40)hythloth Wrote: https://3voor12.vpro.nl/artikelen/overzi...uthli.html

Mooi artikel, lijkt mij een must om mee te pikken.

Whooops.

Dat die Asha Puthli show ging tegenvallen was toch niet zo moeilijk te voorspellen?
Laten we hopen dat LGW hier nu wel van leert. Het is dan het derde jaar op rij dat een met veel bombarie aangekondigde act uit de oud doos het festival afsluit en enorm tegenvalt (Coltrane's buren, Swamp Dogg, Ashla Puthli). Ik zeg niet dat ze dit soort acts niet meer moeten boeken, maar een wat minder prominente plek zou denk ik wel goed zijn want het is toch zonde als je een festival zo afsluit.
Aan de ene kant klopt dat, maar soortgelijke boekingen als Elza Soares en Selda Bağcan waren wel een succes.
Ook voor mij was dit een top editie, waarin de meeste puzzelstukjes perfect in elkaar leken te vallen. 
 
Zoals ik al eerder schreef was de donderdag voor mij een ok dag, maar niet heel bijzonder. De vrijdag begon voor mij direct geweldig met Oiseaux-Tempête & Friends, wat feitelijk Oisseaux-Tempête & G.W. Sok betekende. Vanaf de eerste noot was eigenlijk alles wat ze deden compleet raak. De nummers waren dansbaar en direct, zonder plat te worden maar tegelijkertijd langgerekt zonder eentonig te zijn. Ook de bijdrage van Sok paste perfect in het geheel, zowel zijn Engelse als Nederlandse teksten. 

Hierna stond voor mij een clash op het programma; ik twijfelde tussen Tyondai Braxton & Greg Fox en King Midas Sound. In eerste instantie koos ik voor de eerste act om 2 redenen (los van dat Tyondai Braxton mij aanspreekt); in de eerste plaats omdat ik op deze manier nog op tijd zou kunnen aansluiten bij Stine Janvin en daarnaast omdat ik het Collaboratorium concept wel interessant vind. Twee losse artiesten die met elkaar iets nieuws gaan creëren. Na ongeveer tien minuten besefte ik dat ik de verkeerde keuze had gemaakt, want ik heb in veel gevallen een hekel aan live drums bij electronica. Vooral omdat er tijdens zulke samenwerkingen een gelijkwaardigheid qua inbreng gecreëerd lijkt te moeten worden, terwijl ik drums het liefste ondersteunend (en vooral zonder al teveel `hoogstandjes`)  zie. 
 
Snel een sprint getrokken richting de Janskerk, waar ik geluk had dat de soundcheck flink was uitgelopen, waardoor ik nog voor het begin van de set binnen was. Solitude is voor mij al één van de betere albums van dit jaar en in deze setting pakte het geweldig uit, zowel qua sfeer als vormgeving van het geluid. Door de galmvorming leek je er midden in te zitten ipv dat het ééndimensionaal op je af komt. Helemaal perfect was het geluid niet omdat sommige toonhoogtes wel iets teveel in elkaar samensmolten, maar dat deed wat mij betreft niet af aan de beleving. Prachtig ook om het voorstuk van de kerk zo vol met rook te zien i.c.m. lichtshow. 
 
Daarna heb ik door de drukte in TivoliVredenburg niets meer kunnen zien voordat Ayalew Mesfin & Debo Band in de Ronda begonnen. Ook dit viel vooraf te bestempelen als een gevalletje hit or miss en het was voor mij het laatste. Niet dat het mega slecht was, maar vooral doordat binnen 2 nummers we alle cliché`s al hadden gehad; meeklappen, door de zaal lopen en een briefje voorlezen waarop hij een tekst in het Nederlands had geschreven. Het leuke is wel dat hij oprecht heel blij was om er te staan, maar ik kon er niets mee in tegenstelling tot het album. 
 
Helaas was het door drukte niet mogelijk om nog aan te haken bij Mark Ernestus of Tyondai Braxton, dus was Girl Band de eerstvolgende act die ik zag. En wat mij betreft leverden ze wel, ook al zag/hoorde ik verschillende reacties dat het teveel stukken ingetogen waren en dat er meer tempo/noise in de show had gemogen. Persoonlijk vind ik die ingetogenheid in hun tracks en set juist wel sterk; niet voor de makkelijke weg kiezen door alleen maar gas te geven. Lekkere afsluiter van mijn dag. 
 
Voor mijn planning van de zaterdag route heb ik lering getrokken uit voorgaande jaren; TiVre zoveel mogelijk vermijden en vooraf heldere keuzes maken. Op mijn to see lijstje stonden dan ook maar 3 namen en als ik die zou kunnen afvinken, dan was het voor mij wel prima. De avond begon met Ustad Saami, wiens optreden werd ingeluid door een interessante toelichting van producer Ian Brennan, die enerzijds een algemeen pleidooi hield voor het omarmen van nieuwe concepten van muziek en daaropvolgend enige context gaf voor het optreden van Saami. Onder andere waarom zijn muziek zo bijzonder is en met welke levensopvatting (`embrace complexity`) hij muziek maakt. Iets dat je an sich ook overal had kunnen lezen, maar voor mijn gevoel gaf deze toelichting wel een extra laag van bewustzijn in de zaal, wat de gretigheid erg goed deed. 
 
Het optreden was wat echt fantastisch, met regelmatig een dikke laag kippenvel als gevolg. Saami werd ondersteund (zowel instrumentaal als vocaal) door zijn 4 zoons, met hemzelf als vocaal middelpunt. Er werden warme en qua klank volle nummers afgewisseld met meer minimalistische stukken. Ook in dit geval voegde de locatie zoveel extra`s toe aan het optreden. Zowel qua geluid als het gegeven dat hij in een Protestantse kerk in West Europa zingt dat Allah geen terrorist is. Een gegeven dat ook goed aansluit bij de open en geestelijk onafhankelijke opvattingen (blijf weg van zwart/wit of dogma`s) van Saami, zoals Brennan vooraf duidde. Door de hele kerk werd het trouwens geweldig ontvangen, wat ook bleek uit het minutenlange applaus dat volgde. Saami en zijn zoons waren zichtbaar geëmotioneerd en dankbaar. Mooi om die wisselwerking te zien. 

Daarna direct naar Theater Kikker gelopen om Scattered Purgatory te kunnen zien. Gelukkig was ik net op tijd voordat het optreden in de grote zaal van Kikker was afgelopen, want toen ontstond er van 2 kanten (ook van buitenaf) een flinke rij voor het kleine zaaltje waar zeker geen ruimte genoeg was voor iedereen. Muzikaal gezien bestond de act uit een mix van ambient en drones, met in sommige nummers een doom randje door de bas rifs die werden gespeeld. De act bestond ook nog uit een derde persoon die het geheel begeleidde met een boeddhistisch ogend openingsritueel, meditatie en een ritueel waarin hij zichzelf onderdompelde in verf. Het geheel was echt heel vet, vooral de sfeer die consequent werd neergezet. Alleen muzikaal vond ik het bij vlagen soms vrijblijvend en dun, maar alsnog meer dan de moeite waard. 
 
De derde en laatste act van de dag was Amnesia Scanner. Gezien de absurde drukte in TiVre ben ik al vroeg de zaal in gelopen om in ieder geval een plek veilig te stellen. En dat was geen overbodig besluit want de zaal liep al vroeg vol. Maar wat een gruwelijke afsluiter was dit; zowel muzikaal als qua visuals compleet overdonderd. Veel stroboscopen en vette visuals zowel op een groot scherm als op 2 kleinere LED schermen vooraan het podium. Gelukkig ontstond er tijdens het optreden iets meer ruimte om te bewegen omdat niet iedereen het trok. ,,Ik wil deze ruimte nú verlaten", aldus iemand die naast mij stond tegen zijn vriend. Ik had hierna geen zin om in een rij te gaan staan of om nog te wachten op Petbrick dus ben maar naar huis gegaan. 

Gisteren de dag begonnen in Ekko met Prison Relegion. Je zou kunnen stellen dat deze act thuishoort in de diepe avond/nacht, maar ik vond het ook prima werken op de zondagmiddag. Ekko was ingericht als een soort Boiler Room met de 2 mannen in het midden en het publiek er in een halve cirkel omheen. Los van het muzikale - dat echt heel goed in elkaar zat - vond ik vooral de samenwerking tussen beiden mooi om te zien. Het geheel was een mix van uiteenlopende samples/elementen, variërend van een ambient vibe bij het begin tot noise/chaos aan het einde. Beide mannen hadden ieder hun eigen inbreng qua (vervormde) vocals. 

Nivhek was juist wel een typische zondagmiddag boeking. Een act die ook geweldig uitpakte. Ik vind het knap hoe je met zo weinig prikkels toch weet te boeien en een sfeer weet neer te zetten. Idealiter was dit ook in een kerk geprogrammeerd trouwens, die zijn op zondag toch meer leeg dan gebruikt. 

Na Nivhek was het de beurt aan Holly Herndon. Een performance die goed begon, maar daarna voor mij een te kneuterige en kitscherige lading kreeg. En wat was die dude op die laptop aan het doen, anders dan op play drukken? Het lijkt me heel sterk dat hij live iets aan het creëren was met een act waarbij perfecte timing zo cruciaal is. Uiteindelijk werden de koortjes en kneuterigheid mij teveel. 
 
Patrick Higgins is ook deze editie weer goed vertegenwoordigd en stond gisteren in de grote zaal met o.a. zijn project Dossier X. Vooraf had ik niet echt helder wat ik hierbij zou moeten verwachten, maar het bleek een choreografie bestaande uit dans en toneel dat werd begeleid door Higgins. Ik vind dat Matthijs zijn omschrijving vrij accuraat was. Ook ik vond de thematiek en begeleiding goed bij elkaar passen. Al moet ik bekennen dat ik mijzelf er wel even toe moest zetten om hier open voor de staan. Het geheel was vrij abstract en het oogde bij vlagen ook vrij random wanneer je je teveel laat leiden door beperkende maatstaven. Ook dit optreden werd echt geweldig ontvangen door de zaal. 

Omdat ik het ook deze dag niet al te laat wilde maken, ook omdat er later op de dag geen must sees meer stonden, wist ik dat de volgende act mijn laatste ging worden. Ik twijfelde tussen Felicia Atkinson en Tropical Fuck Storm. Ik zat al klaar in de Hertz, maar merkte dat ik ook geen zin meer had in opnieuw een ingetogen en abstracte act. Dus toch maar naar de Pandora gelopen, waar zelfs ik met mijn 35 jaar de gemiddelde leeftijd fors omlaag haalde. En ook hierover ben ik het wel met Matthijs eens; deze band zit prima in elkaar met verrassende liedjes die met volle energie gebracht werden. De zaal ging er ook wel lekker op, dus al met al een prima afsluiting van een heerlijk weekend. 

Mijn acts van het weekend; 

1: Ustad Saami
2: Oiseaux-Tempête
3: King Midas Sound
4: Amnesia Scanner
5: Prison Religion
6: AEAEA
7: Nivhek
8: Scattered Purgatory
9: Girl Band
10: Caspar Brötzmann Massaker
[+] 8 users say Thank You to TheUncleG for this post
(11-11-2019, 12:02)Gunnar Wrote:
(11-11-2019, 02:52)hythloth Wrote:
(06-11-2019, 18:40)hythloth Wrote: https://3voor12.vpro.nl/artikelen/overzi...uthli.html

Mooi artikel, lijkt mij een must om mee te pikken.

Whooops.

Dat die Asha Puthli show ging tegenvallen was toch niet zo moeilijk te voorspellen?

Er blijft een verschil tussen tegenvallers en treinrampen.
Thanks voor de gezelligheid dit weekend Jan-Willem en Thomas (en Vincent)! Verder ook leuk om nog wat andere gezichten van hier te zien en kort te spreken.

Ik heb een prima festival gehad! Met name donderdag en zondag heb ik echt als goede dagen ervaren. Achteraf gezien mede omdat ik die dagen van te voren al m'n keuzes wat betreft de timetable had gemaakt. Vrijdag en zaterdag liep ik misschien wat te vrijblijvend rond, maar ook die dagen toch prima optredens gezien uiteindelijk! De mega urgente DJ-set van Björk zal ik niet snel vergeten. Wel voor komende jaren een les om misschien van te voren voor alle dagen keuzes te maken, en na tienen op zaterdagavond TiVre gewoon te vermijden. Blazing Suns in WAS bleek uiteindelijk de juiste keuze. Wat mij betreft ook een zeer geslaagd curatorschap van Salvador Breed & Iris van Herpen, goed idee om eens niet 'gewoon' een muzikant te laten cureren. Dat mag volgend jaar weer. Met grote zekerheid ben ik er dan weer bij. Een uitgebreider verslag volgt misschien later deze week nog.
[+] 6 users say Thank You to Locor for this post
Aan zo'n uitgebreid verslag als matthijs en UncleG kom ik niet toe, maar ook ik heb weer genoten van een shitload aan goede optredens, een prima sfeer en een grote variëteit aan locaties.
Ik heb er voor gekozen zoveel mogelijk hele optredens te zien, wat over het algemeen goed uitpakte en zeker op vrijdag en zaterdag de beste strategie blijft.
Er blijft voor volgend jaar nog wel wat te verbeteren, zo was de aankleding dit jaar wel erg minimal, maar daar kom ik later misschien nog wel op terug.

Voor nu even mijn optredens gerangschikt:

1. Holly Herndon. Ik snap heel goed als mensen het kitsch en theatrale aanstellerij vonden, voor mij vielen de elementen op hun plaats en genoot ik van de speelsheid.
2. Girl Band. Ziedend en meeslepend, met Dara Kieley die als een jonge James Murphy zijn zielenroerselen uitspuugt.
3. Deerhunter. Eindelijk waren ze weer eens echt in vorm, had Bradford de concentratie helemaal tot het einde kunnen vasthouden stonden ze nog een trede hoger wellicht.
4. Fatoumata Diawara.
5. Italia 90.
6. Nivhek.
7. Mythic Sunship.
8. Makaya McCraven.
9. Khana Bierbood.
10. Caspar Brötzmann Massaker.

Ook (deels) gezien:
AEAEA, Godflesh, Earth, TENGGER, Tyondai Braxton & Greg Fox, Lotto, Prana Crafter, Chrisopher C. King & Isokratisses, Acid Rooster, Empath, Acid Mothers Temple, Dossier X, Cate le Bon, Föllakzoid.

Niet gezien, wel vooraf aangestipt en zou ik bij een tweede kans zeker gaan zien:
Aldous Harding, Shortparis, ZONAL, Ustad Saami, Amnesia Scanner, Tropical Fuck Storm, Scattered Purgatory, Efterklang.
[+] 4 users say Thank You to Gunnar for this post
Er komt nog een heel uitgebreid verslag van de beste LGW? in jaren (wellicht rond middernacht), maar hier is alvast mijn top-10:

10) Murcof
9) Ensemble Klang
8) Dossier X
7) Godflesh
6) Tropical Fuck Storm
5) Kevin Richard Martin & Hatis Noit
4) Caspar Brotzmann Massaker
3) King Midas Sound
2) Nivhek
1) Ustaad Saami


En ja, ik heb ook een DJ-set van fucking Bjork gezien lmao
De Top 25 van 3voor12: ik ben er het er wel eens minder mee eens geweest (Shortparis en Efterklang op 1 en 3 en ook de rest van mijn top 5 komt aan bod): https://3voor12.vpro.nl/artikelen/overzi...op-25.html


Forum Jump:


Users browsing this thread: 2 Guest(s)