Thread Rating:
  • 3 Vote(s) - 3.33 Average
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Roadburn
Dat het 100% om de muziek gaat deel ik volledig. Na GNOD kon ik bijvoorbeeld niet eens door de zij-uitgang er uit richting Emma Ruth Rundle. Ik moest helemaal omlopen. Aangekomen bij de grote zaal hingen er posters om stil te zijn als je binnen kwam. Nu verdenk ik er van dat ze de zij ingang hadden gesloten zodat mensen niet hyped vanuit GNOD zo de grote zaal bij Emma in stormde. Briljant.

Gister echt weer een hele goede dag gehad. Het niveau van donderdag gaat denk ik niet meer gehaald worden. Maar dat is helemaal okay.

Divide & Dissolve brachten de raarste set. Betreft podium performance was het statisch en saai. De lichtman moest ook nog duidelijk wakker worden en de hele zaal had pas door dat dat het optreden afgelopen was toen ze met haar jas aan ging praten met de drummer. Tussen door ook nog wat politieke boodschappen. Maar toch werkte het ergens. Het was een keer wat anders dan de uitgekiende shows met licht en visuals. 

Stukje Jo Quail gezien wat erg goed klonk, maar ruim op tijd een plek gezocht voor GNOD die een suprise set gaven. En tering hey wat was dat goed. Beste keer GNOD idd..

Emma Ruth Rundle deed vervolgens de grote zaal het zwijgen toe. Ongelooflijk dat dit op een 'metal' festival kan: 2000 vrouw & man dood stil laten luisteren. Geen foutje gehoord. IJzersterk. 

Dan het enige kleine smetje op deze dag: RMTFM die een elektronische set speelde. Op de woensdag hadden ze zo'n indruk op gemaakt dat ik besloot om op zaterdag ze ook te gaan bekijken. Helaas kon de drummer die letterlijk zijn drumstel kapot speelde niet verbloemen dat het echt heel weinig om armen had. Het had wat momentjes maar die werden zo lang uitgespeeld dat het saai werd. Muzikaal en zeker op het elektronische vlak had het echt te weinig. 

Five the Hierophant deed vervolgens wel wat het moet doen. Zware doom met saxofoon, 3 kwartier was te kort. Dit had ik graag voor een langere set gehad. Tering goed. 

Dat ze 'n kwartier eerder stopte kwam mij stiekem wel goed uit want daardoor kan ik een mooie plek vinden voor Slift samen met ene Etienne Jaumet: nog nooit van gehoord. Waar ze op donderdag de koepelhal in vuur en vlam zette met hun Ummon set was het deze keer veel meer een psych/kraut set, wat gewoon ontzettend goed werkte. Prachtige uitgesponnen stukken met perfecte dynamiek. Ook het geluid was weer fucking dik. Ik kon op elk moment echt elk instrument duidelijk onderscheiden. Dat is ook het mooie van Roadburn je krijgt echt de kans om artiesten van meerdere kanten te beluisteren.

Na Slift een stukje Ulver bekeken. Die de dikste productie van het festival hadden mee genomen. Het was mooi en kreeg de eerste nummers zwaar Pink Floyd vibes. Maar toch afgekapt omdat ik in een psych mood stond en het Zweedse Kungens Man zou aantreden in de kleine zaal. Zelfs de irritante dronken zweden konden de pret niet bederven. 75 minuten later was ik een headbang-hernia verder maar was ik een zeer tevreden mens.

Afsluiten deed Full of Hell samen met Nothing genaamd: Full of Nothing. Dit komt er op neer dat je een soort van slome versie van Full of Hell krijgt met een eind eruptie die me deed bibberen. Prachtige visuals en een waardige afsluiter van een hele goede dag. Waar alles behalve RMFTM het vermelden waard is.

Stiekem nog even gekeken bij KANGA maar na 3 nummers had ik het wel door: middelmatige zangeres zingt over harde beats. Muzikaal hield het niet over. Maar een dronken metal publiek slikt het vast maar al te graag in de nacht. Op geen enkel moment behoefte gehad aan Jameszoo want Jameszoo.
[+] 9 users say Thank You to Loov for this post
Reply
Kungens Man. Wat was dat tering vet. Mooie beschrijvingen Loov.
Reply
Niet echt tijd voor een verslag, wel voor een top-10 want van de 28 volledig meegemaakte shows waren er zeker 25 gewoon goed tot zeer goed. Zonder de Sleep-achtige uitschieters weliswaar, maar met een heel constant niveau, een waanzinnig goed publiek en gewoon een algemene terugkeer naar vorm van een festival dat wellicht vaste prik wordt. Ik ben heel erg benieuwd naar de namen voor 2023. Tussen shows door hoorde ik onder meer Grouper, Tim Hecker en My Bloody Valentine. Nou, doe die drie dan maar, samen met Absent in Body, The Bug als curator, Amenra, Neurosis, Pet Brick, Bongripper en Y.O.B. Heb je meteen het beste van twee werelden als begin.

10) Primitive Man
9) James Kent & Johannes Persson
8) Senyawa
7) Big/Brave
6) Arabrot
5) Liturgy (set 2)
4) SLIFT met Etienne Jaumet
3) Wiegedood
2) The Bug
1) Emma Ruth Rundle
[+] 2 users say Thank You to Uplift for this post
Reply
Zo het zit er op. In 2019 een kaartje kopen en er uiteindelijk in 2022 heen kunnen: wie had dat gedacht. In mijn verslagjes van de afgelopen dagen kwam ik soms woorden te kort om te omschrijven wat ik van een optreden vond: hoeveel waarde heeft een woord zoals mooi/gruwelijk/vet nog als je het 3x in een post dropt? En dat is ook precies hoe ik mij voelde de zondag: redelijk uitgeblust. Dit is ook een nadeel aan Roadburn: het maaiveld is zo hoog dat het echt moeilijk is om er bovenuit te komen. Zeker naarmate het festival vordert. En zo stond ik om 14.10 te kijken bij Terzijde Horde X Ggu:II. Ja dit was ook gewoon weer echt goed: het kwam alleen compleet niet binnen. Hoe scherp kun je nog zijn na 3,5 dag met volledige focus van het ene goede optreden naar het andere goede optreden lopen? Daarom besloten om even wat te skippen en thuis rustig een film te kijken in de hoop dat ik daarna met aandacht de rest van de dag kon vervolgen. 

Vervolgens echt lopen dwalen. Lingua Ignota kwam niet binnen ook al hoorde ik dat het mooi was. Mizmor idem ditto. Het drong niet tot me door. Vervolgens Vitriol eens kans gegeven die helaas voor de minst bezochte show van het weekend zorgde. En dat was eigenlijk compleet onterecht: dit was dark ambient van het hoogste niveau. Voor het eerst die dag was mijn aandacht terug. 

Hangman's Chair X Regarde Les Hommes Tomber was een degelijke show, al hoefde dat ophypen alsof we bij Graspop waren niet echt voor mij. Ik had geen grote verwachtingen van Die Wilde Jagd maar uiteindelijk was het uur veel sneller voorbij dan gedacht. Full of Hell deed precies wat ze moesten doen. Ook wel lekker voor mijn korte aandacht: zo'n set van 25 minuten. Vervolgens kort gekeken bij Radar Men From The Moon maar daar was mijn aandacht niet tegen op gewassen. Zodoende op tijd beland bij de next stage voor een Black Sabbath cover show van Thou met een gast optreden van Lingua Ignota. Ja je leest het goed: Roadburn boekt een middelgrote band voor 4 shows op hun festival en houd dit geheim tot het einde. Het was precies wat je zou verwachten van een aflsuitend optreden met classics. Komtie dan nog 1x: gruwelijk.

Uitiendelijk veruit de minste dag. En dat was achteraf eigenlijk ook wel te voorspellen. Hier miste nog een knaller of afsluiter van formaat. Uiteindelijk een prima dag.

Roadburn blijft echt een mega fijn festival en zeker omdat het om de hoek ligt is het voor mij gewoon vaste prik. Nagenoeg alleen maar goede shows gezien en de toewijding van de organisatie is enorm. Kleine details zoals de bar afsluiten bij rustige optredens & mensen bij de deuren zetten die er voor zorgen dat je rustig de zaal komt binnen lopen. Overal geluidsdempende doeken hangen in de koepelhal om te zorgen voor een perfect geluid tot de uitgebreide merch stand met fijne mensen: het zorgt voor een soepel en zeer prettig festival. 

Maar er zijn ook zeker verbeter punten. De speciale optredens vliegen je de om de oren: collabs, gecureerde stukken, intergrale albums. Dit werkt soms goed maar het is soms ook gewoon te veel. Vaak is het voor artiesten ook de eerste keer dat zo iets live doen en dan voel je dat er niet altijd de connectie is met elkaar. Ik zou wel wat meer normale shows op de line-up zien. 

Daarnaast is het elektronische programma gewoon echt bedroevend. Amensia Scanner is wel tof: maar dat was gecureerd. Maar waar ze zelf mee op de proppen komen: KANGA en Jameszoo op de zaterdag nacht. Ik denk dat er genoeg te vinden is dat aansluit bij Roadburn in de nacht. Denk aan Aufnahme Wiedergabe, Blackest ever Black of kijk eventjes bij de collega's van Berlin Atonal. Ik denk dat je daarmee een nog verdiepender programma kan bieden waarbij ook de nacht wordt mee genomen. 

Ik doe niet aan lijstjes maar GGGOLDDD was voor mij het optreden van Roadburn 2022. 

Tot zo ver. Over & out.
[+] 9 users say Thank You to Loov for this post
Reply
Ik ben 3 dagen geweest waarvan vrijdag alleen in de avond. Uitgebreider verslag komt nog. Maar ik heb oprecht genoten van bepaalde acts maar ook de sfeer en dedication in dit festival. En mensen van alle hoeken uit de wereld, dat heeft ook wat extra’s. Muzikaal moet ik soms nog wel verder ontwikkelen voor bepaalde acts. Zo snapte ik gisteren helemaal niks van een Mizmor. En mijn nadeel is ook dat ik iets meer de mainstage namen “wil” zien. Maar de sfeer vind ik daar niet zo sterk als bij spoorpark/skate baan. Ze mogen de linker kant van de 013 ook wel wat meer “aankleden” wat mij betreft. En jammer dat mijn Roadburn partner er al helemaal niks van snapte wat soms voor mij ook wel de beleving er uit haalde. Volgend jaar ga ik denk alleen en een vol weekend inclusief camping of hotel o.i.d.
[+] 3 users say Thank You to Indiaantje89 for this post
Reply
Mooie verslagen heren. Ik roep het al een tijdje, maar volgend jaar ben ik er gewoon 4 dagen bij. Ik denk dat ik eerst Soulcrusher ga doen als een voorproefje van een paar dagen lang enkel metal.
Reply
Meer dan de helft uit mijn top-10 is op geen enkele manier metal, ten miste niet in de zin van distortie of lage tuning.
Reply
Ja, daar heb je ook gelijk in. Het is meer dat ik me er even toe moet zetten om een paar dagen vrij te nemen, verblijf in Tilburg te zoeken, etc. Twijfel er eigenlijk niet aan dat ik me goed ga vermaken daar.
Reply
Stadscamping is op zich een prima verblijf. Al had ik er wat meer van verwacht nu het permanent is geworden.

Soulcrusher is qua sfeer eigenlijk een goeie 'training', al heb je daar tegen het einde van de avond veel meer last van een dronken metalpubliek en op Roadburn is dat amper zo.
[+] 1 user says Thank You to Uplift for this post
Reply
Mooie verslagen Loov, met veel plezier gelezen! Indiaantje ook mooie bevindingen, waar ik me deels wel in herken qua muzikale gedeelte. Maar dat komt ook omdat ik geen tijd heb gehad om in te luisteren, als je pas een week van te voren een kaartje koopt. Qua sfeer had ik niks tegen op de 013, en meer aankleding vind ik persoonlijk niet nodig. Voor het overgrote deel van het publiek draait het toch echt om de muziek, dat hun lust en hun leven is. Dat zorgt al voor een prachtige sfeer

Voor mij was het met een goedkoop buitenkansje m'n eerste Roadburn. Uiteindelijk de volle 4 dagen geweest. Heel vet om nu zelf ervaren te hebben waarom het zo'n tof festival is. Desalniettemin ben ik het eens met Loov dat er een overdaad is aan samenwerkingen die lang niet altijd goed uitpakken.

Uiteindelijk vind ik de normale prijs (230 euro) voor het festival toch veel geld. Ja, ze vliegen bands speciaal in voor het festival, wat veel geld moet kosten. En vergeleken met een Rewire staan er vaak veel grotere bands op het podium, dus zijn er gewoon meer mensen die betaald moeten worden. Echter, als je veel bands dan 3 a 4 keer in een weekend programmeert zou dat de kosten toch weer moeten drukken. Daarnaast: een patatje op het festivalterrein voor 6 euro, een festival-ipa voor 8 en drie dagen op een festivalcamping voor 60 euro? Oef...

Verder een heel mooi festival, en ik weet zeker dat ik er terug ga keren. Het zal alleen geen vaste prik worden, maar meer iets zijn voor eens in de zoveel jaren, waarbij het misschien ook wel van de line-up af gaat hangen. Dit was zonder grote namen een hele mooie editie waar echt de liefde voor de muziek bij het publiek naar boven kwam drijven, maar voor een volgende keer lijkt het me wel vet om een 013 main bomvol gehyped te zien voor een YOB of een Cult of Luna. En mocht er ooit weer een soortgelijk buitenkansje zich voordoen met een goedkoop festivalkaartje twijfel ik geen seconde meer. Waar ik me van te voren ook best afvroeg of ik 4 dagen metalfestival ging trekken, ging dat eigenlijk bijzonder gemakkelijk. Er wordt echt breed geprogrammeerd, waardoor er genoeg verschillends te horen is. Na Jera heb ik bijvoorbeeld wel eens het gevoel gehad twee weken geen zin te hebben in hardere muziek na murw gebeukt te zijn, ondanks dat ik me daar op het festival zelf ook goed vermaakt heb. Dat gevoel heb ik nu eigenlijk helemaal niet

Geen langer verslag van mij vanwege ook geen tijd, wel een top 10. Daar kom ik met gemak aan:
1. Smote
2. SLIFT x Etienne Jaumet
3. Die Wilde Jagd
4. Liturgy (met kamerorkest) - Origin of the Alimonies
5. GNOD
6. Five the Hierophant
7. James Kent & Johannes Person
8. Amnesia Scanner
9. Wiegedood
10. Dans Dans

Dank ook aan de Grazzers voor de regelmatige gezellige gesprekken tussen de shows door!
[+] 4 users say Thank You to Locor for this post
Reply
Dit jaar was voor mij ook de eerste keer Roadburn. Oorspronkelijk zou ik alleen zondag gaan, maar uiteindelijk ook op zaterdag erbij. Zeker de zaterdag was erg mooi, waarin ik zonder te haasten (i.t.t. op Rewire) zes shows van begin tot eind kon zien. En die waren eigenlijk allemaal goed, en erg divers. Zoals hiervoor al beschreven, erg genoten van de verstilde Emma Ruth Rundle. Slift, dat iets minder mijn ding is, maar op de meer luide en intense stukken toch erg fijn was. Daarna Liturgy dat H.A.Q.Q. integraal uitvoerde; leuk om alle tempowisselingen en 'glitches' live mee te maken, al is het ontbreken van Greg Fox wel een gemis. Dan Senyawa in de Koepelhal, waarin ik alleen maar kan beamen wat Loov zegt; het geluid is echt heel goed geregeld. Ondanks het volume kon je perfect horen wat een briljante vocalist Senyawa heeft (en het instrument dat ze hebben gebouwd dat zowel een percussie, strijk- als tokkelinstrument ineen is.) Verder Duma gezien, die de grenzen opzocht van wat ik qua intensiteit aankan. Afgesloten bij Dans Dans in Paradox, dat de diversiteit van Roadburn dan weer onderstreept.
Ondanks dat ik oorspronkelijk een ticket had voor zondag (voor de oude line-up nog) was deze dag een stuk minder. Terzij de Horde // Ggu:ll deed me niet veel, op een dronestuk van Ggu:ll na. Daarna de tweede show van Liturgy des te meer. Ook al klinkt een metalopera als het meest verschrikkelijke muzikale concept denkbaar, ik kon het abstracte mythologische verhaal van Hunter Hunt-Hendrix wel waarderen over hoe materie en betekenis los van elkaar zijn gekomen en al muterend een eigen leven zijn gaan leiden, ondersteund met (geabstraheerde) beelden van haar lichaam die haar ervaring als transvrouw echoën. Verder viel Lingua Ignota wat tegen, naast dat ze zong over een backing track terwijl er een vleugel klaarstond, was het over het geheel wat behouden/gecontroleerd en miste het de intense noise die je live verwacht. Nog Hangman's Chair gezien, maar dat was me te lomp.

Dan mijn two cents voor de discussie: voor mij is Roadburn interessant omdat het constant de grenzen blijft opzoeken. Mijn hoogtepunten waren dan ook nauwelijks metal te noemen. In kan de experimenteerdrift wel waarderen, en zie altijd liever een mislukt experiment dan een degelijke show die opgaat in de blur van de 10-25 shows die je in een weekend ziet. Maar goed, voor mij was dit een kijkje in een scene waar ik niet perse onderdeel van ben, dus heb ook iets minder een boodschap aan een regulier metalprogramma.

Een lijstje:
1. Liturgy performing Origin of the Alimonies
2. Senyawa
3. Emma Ruth Rundle
4. Liturgy performing H.A.Q.Q.
5. Duma
6. Dans Dans
7. Slift
[+] 2 users say Thank You to Kostik for this post
Reply
Ik heb me 4 dagen prima geamuseerd, al was ik de laatste dag doodop. Iedere dag memorabele optredens gezien en bovenal een zeer goede sfeer.
Mooi dat er zoveel diversiteit is, waardoor er voor ieder wat wils is. Zelf prefereer ik nog altijd de Roadburn jaren van 10 jaar (en meer) geleden. Meer nadruk op stoner, doom, psychedelica en aanverwanten. Toch interessant om af en toe acts mee te pikken, waarvoor ik nooit een losse show zou bezoeken.
Reply
Eerste namen begin november, start voorverkoop 15 november.

Ik laat het sowieso van de namen afhangen. Maar de kans is groot dat dit weer een must wordt, natuurlijk.
Reply


Hype! Nu al zin in.
Reply
Gokje voor curators: Chelsea Wolfe & Jacob Bannon
Reply
Vandaag wellicht namen. WITTR bevestigt zichzelf.
Reply
Via instagram:

Deafheaven performing Sunbather and Infinite Granite
Julie Christmas (EU exclusive)
David Eugene Edwards (van o.a. 16 Horsepower)
Wolves In The Throne Room performing Shadow Moon
Kingdom
Brutus
Big|Brave performing Nature Morte
Giles Corey (EU exclusive)
Chat Pile (EU exclusive)
Candy performing Heaven Is Here
KEN Mode (EU exclusive)
Show Me The Body
Burst
Norna

John Cxnnor met een gecommissioneerd project.
Reply
Die twee Deafheaven shows zijn voor mij wel een mooie gateway om de rest van dit festival te ontdekken, wel een duur geintje.
Reply
(03-11-2022, 15:25)Koen Wrote: Deafheaven performing Sunbather and Infinite Granite

Hopelijk kan de zanger immiddels de noten halen.
Reply
BRUTUS Heart
Reply
(03-11-2022, 15:30)Martijn Wrote: Die twee Deafheaven shows zijn voor mij wel een mooie gateway om de rest van dit festival te ontdekken, wel een duur geintje.

Ik vind het eigenlijk nog wel meevallen, gezien de prijsstijgingen die we de laatste tijd al gezien hebben. 4-dagen tickets voor de afgelopen editie waren volgens mij uiteindelijk €230, dan vind ik de stijging naar €240 wel weer meevallen. Doet mij gek genoeg overwegen om tóch wel weer te gaan, waar ik eerst dacht om dit jaar weer over te slaan na wel een mooi weekend gehad te hebben dit jaar. Die combi van een toffe ervaring dit jaar en de geringe prijsstijging maakt het toch wel weer aantrekkelijk. Ik denk er nog even over na, bij deze eerste lading namen een beetje een wisselend gevoel van "heel vet" tot "mwa".
Reply
Giles Corey, Chat Pile en Ken Mode zijn ook wel nice. EU exclusive betekent enige datum in Europa komend jaar, of gewoon die periode - anders wel maf hoor.
Reply
(03-11-2022, 15:40)Locor Wrote:
(03-11-2022, 15:30)Martijn Wrote: Die twee Deafheaven shows zijn voor mij wel een mooie gateway om de rest van dit festival te ontdekken, wel een duur geintje.

Ik vind het eigenlijk nog wel meevallen, gezien de prijsstijgingen die we de laatste tijd al gezien hebben. 4-dagen tickets voor de afgelopen editie waren volgens mij uiteindelijk €230, dan vind ik de stijging naar €240 wel weer meevallen. Doet mij gek genoeg overwegen om tóch wel weer te gaan, waar ik eerst dacht om dit jaar weer over te slaan na wel een mooi weekend gehad te hebben dit jaar. Die combi van een toffe ervaring dit jaar en de geringe prijsstijging maakt het toch wel weer aantrekkelijk. Ik denk er nog even over na, bij deze eerste lading namen een beetje een wisselend gevoel van "heel vet" tot "mwa".
Terechte opmerking, maar voor iemand die minder goed thuis is in de 'harde' genres is 240 euro neerleggen voor twee Deafheaven shows een duur geintje. Verder geloof ik absoluut dat het het geld dubbel en dwars waard is.
Reply
244 euro. Pfoe. Ik had me 2022 ticket gekocht in 2019 dus dat is wel even slikken dan. Wink

Maar ik trek graag weer de portemonnee. Bij Roadburn aankondigingen heb ik altijd zo iets van 'Huh? Is dat het nou?'. Maar als de uiteindelijke line-up staat is het toch altijd weer briljant.
Reply
Voor de rest is Roadburn niet alleen maar hard hoor. Dat hebben GGGOLDDD en Emma Ruth Rundle o.a. wel bewezen vorig jaar. 

Ben echt zwaar benieuwd naar Giles Corey. En ik hoop dat Birds in Rows nog aangekondigd wordt na hun tour.
Reply


Forum Jump:


Users browsing this thread: 1 Guest(s)