Tijdloze muziek

[Fenderboy]

Vanmiddag weer 'ns mijn favoriete The Beatles lp's White Album, Revolver en Magical Mystery Tour gedraaid. Dit is nog steeds zo geniaal goed.

Absoluut... wanneer je bv de track A Day In The Life beluisterd, hoor je 't magistrale begin van de symfonische rock uit de speakers komen.

https://www.youtube.com/watch?v=YSGHER4BWME

[Uplift]

The Downward Spiral van NIN is de meest tijdloze muziek die ik kan bedenken en die niet 'puur' elektronisch is.

Moest hieraan denken:

https://m.youtube.com/watch?v=9UtT-RgHxlM

Dit is echt heel goed en ook wel accuraat. Ik zie een aantal versies van mezelf uit de periode 2005-2018 passeren zeg maar. 

Kan "moeilijke" muziek tijdloos zijn, stel ik me dan de vraag.

Probeer The Diamond Sea van Sonic Youth eens. 

En de thema's in de muziek spreken nog steeds aan. Ik denk dat mensen huer over jaren nog steeds naar luisteren.

Zie bijvoorbeeld waarom een Fleetwood Mac een jonge generatie heeft bereikt.

Ik wijt dat eerder aan verschraling en futorofobie, maar goed. Zie ook waarom we zo blij waren met McCartney of Elton John op Glastonbury, of waarom David Byrne na de dood van Bowie door hipsters wereldwijd tot nieuwe peetvader werd getroond. Er is te veel hang naar het verleden. Deels omdat het heden kut is, deels omdat we te weinig nieuwe muziek ontdekken die ook grote groepen kan aanspreken.

[hythloth]

En de thema's in de muziek spreken nog steeds aan. Ik denk dat mensen huer over jaren nog steeds naar luisteren.

Zie bijvoorbeeld waarom een Fleetwood Mac een jonge generatie heeft bereikt.

Ik wijt dat eerder aan verschraling en futorofobie, maar goed. Zie ook waarom we zo blij waren met McCartney of Elton John op Glastonbury, of waarom David Byrne na de dood van Bowie door hipsters wereldwijd tot nieuwe peetvader werd getroond. Er is te veel hang naar het verleden. Deels omdat het heden kut is, deels omdat we te weinig nieuwe muziek ontdekken die ook grote groepen kan aanspreken.

Maar in het geval dat we meer nieuwe muziek ontdekken dat grote groepen aanspreekt, zouden we dat niet meteen tijdloos noemen omdat zoiets toch echt moet groeien. Die hang naar het verleden komt denk ik vooral door goeie marketing van artiestenmanagement en co-signs van huidige acts (zie bijvoorbeeld hoe NIN nog steeds Bowie covers speelt). Maar zelfs dan is het niet dat grote boomer acts automatisch zullen aanslaan bij een jong publiek. Denk aan bijvoorbeeld een Eric Clapton waarvan weinig volk die als tijdloos zouden omschrijven, of waar men op zit te wachten als een festivalheadliner.

[meisbaer2]

Ik vind inderdaad dat er even wat tijd over moet zijn gegaan om echt tijdloos te worden.

Neemt niets af van steengoede albums die misschien vergeten worden door in de loop van de tijd.

[Uplift]

Maar de conclusie is dan toch dat tijdloosheid vooral een construct is? Voor het grote publiek dan. Hier zouden we kunnen focussen op waarom sommige NIN-nummers beslist niet klinken alsof ze 30 jaar oud zijn. Er is dus die tijdloosheid, versus de tijdloosheid van een Beatles-nummer dat plots weer heel populair is omdat het een bepaalde snaar raakt, maar vooral omdat Paul McCartney 'Get Back' over de wereld uitstortte zo vlak voor zijn tour.

[hythloth]

Maar de conclusie is dan toch dat tijdloosheid vooral een construct is? Voor het grote publiek dan. Hier zouden we kunnen focussen op waarom sommige NIN-nummers beslist niet klinken alsof ze 30 jaar oud zijn. Er is dus die tijdloosheid, versus de tijdloosheid van een Beatles-nummer dat plots weer heel populair is omdat het een bepaalde snaar raakt, maar vooral omdat Paul McCartney 'Get Back' over de wereld uitstortte zo vlak voor zijn tour.

The Beatles zijn al lange tijd populair onder jongere mensen, die recente docuserie van Peter Jackson heeft daar niet veel aan toegevoegd.

Ik ben het met je eens dat tijdloosheid een construct is, vooral omdat iedereen andere definities heeft over wat iets tijdloos maakt. Focusen op oudere nummers die niet oud klinken kan natuurlijk ook, maar dan kom je alsnog uit op andere criteria van wat een nummer wel/niet goed maakt. Dat nummer van Sonic Youth waar hier eerder naar werd verwezen is dan misschien wel tijdloos qua sound, maar om de film Juno te parafraseren, het blijft ook gewoon een hoop herrie.

[hythloth]

Net een leuk voorbeeld bedacht van een tijdloze act per diverse definities: Portishead. Al hun platen blijven overeind qua impact, en Third klinkt daarbovenop ook helemaal niet alsof het al 14 jaar oud is.

[Uplift]

Er zit denk ik toch wel wat ''objectieve'' verdienste in productie(technieken) en innovatie qua spel, compositie, etc. Of dat nu noise van Sonic Youth, industrial van NIN of de muziek van Burial tussen 2006 en 2016 is, veel van die shit klinkt nog steeds alsof het vandaag kon zijn verzonnen. Dat is niet hetzelfde als iets wat gewoon briljant is om welke reden dan ook. Maar dat briljante dat duidelijk 40 jaar oud klinkt mag nog zo indrukwekkend zijn, het blijft 40 jaar oud klinken. En dat werkt niet zoals wijn, durf ik te zeggen. Misschien omdat ik zo anti-nostalgisch ben, idk.

En reken maar dat er achter de heropleving van Beatles-muziek een hele marketingmachine zit. McCartney kreeg in 2016 op Werchter amper jongeren op de been. Je weet wel, dat fragment met Martine Tanghe.

[hythloth]

Tuurlijk zit er dikke marketing achter de opleving van boomer acts (zo ook Elton John met de Rocketman film). Bij The Beatles is dat echter al een lange tijd aan de gang. Zoals met de Across The Universe film uit 2007 die erg geliefd was onder bepaalde studenten die ik vroeger kende. Maar gelukkig zit daar ook goeie shit tussen, en niet alleen maar muzikale Stockholm Syndroom a la Bohemian Rhapsody.

Persoonlijk vind ik het juist geweldig wanneer iets dat 40 jaar oud klinkt ook nog steeds briljant binnenkomt. En nostalgie is niet altijd een factor, want vette oudere platen kan je natuurlijk ook op latere leeftijd ontdekken en hoeft niet iets te zijn waarmee je bent opgegroeid doordat je ouders het afspeelden.