Lowlands 2023

[rob12nl]

Prima stuk

[BigBird]

50 jaar hiphop tribute https://youtu.be/Sf8phZ_T_MQ

Leuk idee, maar wat een cringe zeg.


Dat deden ze in 2014 met het Gabber tribute vele malen beter https://youtu.be/g_vybGcTbnA

[hythloth]

Lowlands 2023 was wederom een editie vol hoogtepunten. Een weekend van unieke optredens in de Alpha, nieuwe acts ontdekken in de kleinere tenten en nachten doorhalen in de ArmadiLLow. Maar toch schuurde er wat: het was ook het festival van grote drukte, lange rijen en overal op tijd bij moeten zijn. Bovendien lijkt de saamhorigheid tussen verschillende groepen festivalgangers te zijn afgenomen. https://festileaks.com/2023/08/lief-lowl...de-balans/

Goed stuk. Ik ervaarde het zelf niet als een gebrek aan balans, gezien er ook genoeg sfeer en enthousiasme was in de halfvolle tenten. Maar merendeel van de bezoekers kwamen zeker voor het nachtprogramma en de live acts met de grooves en de beats.

Benieuwd hoeveel volk Florence zou hebben getrokken mits ze niet cancelde.

[Gunnar]

Lowlands 2023 was wederom een editie vol hoogtepunten. Een weekend van unieke optredens in de Alpha, nieuwe acts ontdekken in de kleinere tenten en nachten doorhalen in de ArmadiLLow. Maar toch schuurde er wat: het was ook het festival van grote drukte, lange rijen en overal op tijd bij moeten zijn. Bovendien lijkt de saamhorigheid tussen verschillende groepen festivalgangers te zijn afgenomen. https://festileaks.com/2023/08/lief-lowl...de-balans/

Dit stuk had ook 10 jaar geleden kunnen zijn geschreven. Ik ben na 2013 niet meer op LL geweest, maar wat hier wordt omschreven is al vanaf pakweg 2010 aan de hand.

[Uplift]

Ik denk dat het net zoals met klimaatverandering is: altijd maar harder en sneller. Ook 20 jaar terug begon de verschraling en commercialisering al; de vraag is meer wanneer een point of no return werd bereikt. Dat is minder lang geleden, gok ik.

[Timothy's Monster]

Wat ik vooral merk is dat na COVID veel publiek beduidend minder kritisch is. Dus zowel op het programma, kosten, maar ook sfeer en omstandigheden. Zo van 'eigenlijk was het enorm klote op festival x, maar ja... ik had het toch niet willen missen'.

[Uplift]

Ook hier zie ik een universele tendens die lang niet beperkt is tot festivals/concerten. Zie ook al die tyfushoreca. Ik begrijp het niet en dat zal ook niet meer lukken, trouwens. En ik ben echt geen patriciër met een zomerhuis in Piëmonte; gewoon iemand die geen troep wil krijgen en daar 20 euro voor betalen.

Soit.

[Indiaantje89]

Lowlands 2023 was wederom een editie vol hoogtepunten. Een weekend van unieke optredens in de Alpha, nieuwe acts ontdekken in de kleinere tenten en nachten doorhalen in de ArmadiLLow. Maar toch schuurde er wat: het was ook het festival van grote drukte, lange rijen en overal op tijd bij moeten zijn. Bovendien lijkt de saamhorigheid tussen verschillende groepen festivalgangers te zijn afgenomen. https://festileaks.com/2023/08/lief-lowl...de-balans/

Dit stuk had ook 10 jaar geleden kunnen zijn geschreven. Ik ben na 2013 niet meer op LL geweest, maar wat hier wordt omschreven is al vanaf pakweg 2010 aan de hand.

Het was dit jaar echt wel erger dan andere jaren hoor. Je kan er nog steeds prima omheen manoeuvreren. Maar ik heb meer irritaties aan het LL-publiek gehad dan ooit tevoren.

[hythloth]

[1/3]

Het was dinsdagochtend: mijn broer zou de week daarop jarig worden en ik vroeg of hij daar iets speciaals voor wou hebben of doen. Hij had niet echt een idee, waarop ik random opmerkte dat LL tickets op dat moment voor 25% onder de kostprijs gingen. Die suggestie sloeg bij hem in als een bom. Lang verhaal kort: aan het einde van de middag hadden we alles geregeld voor een spontane festivalvakantie, mede dankzij toepasbare vliegpunten voor rechtstreekse vluchten. Om te stellen dat we opgewonden waren, was een fikse understatement.

Dus donderdagavond gevlogen en vrijdagochtend aangekomen op Schiphol met helaas wat vlucht- en bagagevertraging, maar iig hadden we allebei zo'n drie uur geslapen tijdens de heenreis. Korte pitstop gemaakt bij familie die proviant voor ons had ingeslagen, en toen meteen doorgereisd met de trein en pendelbus. Rond 13:15 uur kwamen we door de ingang, en het voelde meteen als thuiskomen. Wel op een later tijdstip dan ik oorspronkelijk had gehoopt en we dus een paar vroege acts zoals MUNA moesten missen. Gelukkig hadden we accomodatie geregeld op de Gllamcamp waardoor we geen tijd hoefden te verspillen met tenten opzetten en dergelijk. Daar inchecken duurde ook wat langer dan gehoopt, maar we kregen wel een gratis koelkast erbij omdat we de laatste beschikbare Miniyurt kregen toegewezen. Prima trade-off.

Uiteindelijk net op tijd om 14:00 uur gearriveerd bij de Alpha, waar we zelfs nog in het voorvak terechtkonden en we het festival aftrapte met het luid scanderen van "Suck my dick, bitch!". Want jawel, Joost mocht de Alpha openen met een compleet WTF-waardige teringbende van een show. Soms iets te strak geregisseerd, zoals zijn oude buurman die "spontaan" in het publiek was gespot en op het podium mocht komen. Desondanks was het een perfecte eerste set om ondergedompeld te worden in het Lowlandsgevoel, vol met dikke moshpits, een Vieze Asbak guest appearance, en natuurlijk de traumadumpclimax van Florida 2009 wat een collectieve jankpartij werd. Best gestoord dat zo'n act naar verluidt 30K bezoekers trok. Daarna doorgegaan naar de Bravo voor de laatste twee-derde van The Haunted Youth, waar je nog gemakkelijk naar voren kon komen. De tent zat vol met rook wat best goed werkte voor de immersie en ik vond het wel aardige muziek. Maar tegelijkertijd ook pastiche, mede vanwege de gemaakte poser-praatjes/vibe van de zanger en omdat de muziek als een kopie klonk van iets waar ik niet meteen mijn vinger op kan leggen. Terugkijkend had ik eigenlijk naar MEROL moeten gaan die gelijktijdig speelde, want had graag de publieksreactie meegemaakt van wat ze daar vertelde over haar Lowlands verleden. Naderhand nog het einde van Deki Alem gezien op aanraden van Melliw Naj. Kreeg een enthousiaste response, maar hun combi van hiphop en D&B deed mij weinig.



Wegens de hitte en jetlag weer even terug gegaan naar de Gllamcamp om uit te rusten, en daardoor het blok Water in Your Eyes en Jessie Ware/Snail Mail gemist. Maar boeiend. Na een uur weer terug geraced naar de Alpha om BICEP te zien, waar ik dit keer niet meer in het voorvak terecht kon. Een aantal lui stonden alsnog bij de poortjes te wachten, en toen de security even weg moest klommen plots een stuk of 30 mensen over de hekken heen om binnen te raken. Zelf niet gedaan omdat ik bang was voor mogelijke repercussies, dus uiteindelijk iemand anders achtervolgd die zich door de drukke menigte duwde om middenin te Alpha te geraken. En dat was een geweldige zet, want eenmaaal daar was er meer dansruimte en lekker luid geluid. Qua sfeer deed het mij denken aan die keer dat Justice op LL 2007 op een vergelijkbaar tijdstip speelde en waar iedereen keihard ging ondanks het daglicht. Voor mij bleken de minder effectieve visuals geen gemis en het zorgde er zelfs voor dat ik meer op de muziek ging letten. Echt een veel betere ervaring dan eerder deze maand.

Eventjes de Naaktkalender kiosk gechecked (NSFW) en toen doorgelopen naar de ArmadiLLow. Maar niet lang gebleven wegens de schreeuwlelijkheid van ene Beartooth in de India. Dan maar de Bravo in voor de rest van girl in red dat echt maar kwartvol stond, maar waar iedereen zich wel zo dicht mogelijk bij het podium had verzameld. De set van het meisje in rood was soms energiek, maar voornamelijk gewoon suf en het soort onvolwassen act dat haar fans snel zullen ontgroeien. Inclusief oproep tot een softe moshpit en gepreek om vooral geen coke te gebruiken. Daar was ze toch echt op het verkeerde festival voor, lol. Toen wat gegeten en bij het begin van Nia Archives gestaan, maar had geen zin in haar gejungle op dat tijdstip en we zagen haar toch al op Primavera in een betere setting. Alvast naar de Alpha gelopen en de laatste vier nummers van headliner Nothing But Thieves moeten doorstaan. Vervang het woordje Thieves gerust met een woord dat iets slechts inhoudt, want wat een retardelijke kutmeuk was dat. Leek wel de Kensington van de UK.

We gingen vroeg het voorvak in voor Underworld omdat ik tussen zo goed mogelijk publiek wou staan. Maar dat bleek een vergissing, want het werd daar uiteindelijk oncomfortabel overvol en het koste een hoop tijd en moeite om daar weer uit te vertrekken en een betere spot ergens achteraan te krijgen. Middengedeelte vond ik ook inkakken; had ik liever een kortere set gezien met een betere flow. Tot zo ver de mindere dingen, want het was top om eindelijk bangers als Two Months Off, King of Snake, Rez / Cowgirl, en natuurlijk Born Slippy voor het eerst te beleven. Zeker een keer afstrepen mocht je dat nog niet hebben gedaan. De jetlag kwam toen weer terug, dus met het oog op de volgende dag van het terrein vertrokken en wat meegebrachte koude Weissbiertjes opgedronken vlak voor het slapen gaan. Lekker voldaan teruggekeken op zowel onze respectievelijke reizen als de eerste festivaldag. En het werd vervolgens alleen maar nog leuker en memorabeler.

[hythloth]

[2/3]



Opnieuw maar drie uur geslapen, en in de ochtend mijn best gedaan om extra uit te rusten maar dat ging lastig vanwege de hitte in de Miniyurt. En zelfs na ontbijt op het middenplein van de Gllamcamp voelde ik mij nog steeds prikkelbaar vanwege slaapgebrek en de warmte. Gelukkig was de oplossing hiervoor de yoga in de India om 11:00 uur. Het waren daar dezelfde prima instructeurs als zes jaar geleden, en het was echt een goeie manier om je hoofd te ontspannen en de vermoeidheid draaglijk te maken voor de rest van de dag. Ook leuk hoe je daar werd aangespoord om met iemand naast je samen oefeningen te doen, wat dan weer tot leuke smalltalk leidde.

Snel terug gegaan om te douchen, en daarna door naar de Bravo. Arriveerde op het moment dat die Coke Studio hiphop show eindigde en was gelukkig op tijd voor de eerste rij bij boygenius dat een uur later zou beginnen. Dat de tent naar verluidt uiteindelijk maar halfvol stond verbaasde mij niet echt gezien ze bekend werden gemaakt nadat het festival al was uitverkocht, waardoor een hoop Nederlandse fans er vast niet bij waren. Maar gezien de beruchte reputatie van deze fanbase was dat misschien wel beter, want de omstandigheden vooraan waren top. Iedereen vriendelijk en chill, geen geduw, niemand die flauwviel waardoor de show moest worden gepauzeerd, en niemand die de teksten zat te schreeuwkrijsen. Het optreden was ingetogen prachtig waarbij zelfs de mid-liedjes van hun plaat fijn overkwamen, en ik vond de onderlinge chemie zelfs beter dan bij hun recente Forest Hills show. Al leek de Pukkelpop show van de vorige avond nog memorabeler (NSFW), maar het voelde desondanks als een bevoorrecht om hierbij vooraan te staan. En natuurlijk mooi dat Flair en Gretz dat ook konden doen. 



Sinds ik in de LL groepswhatsapp van Festileaks zat, was ik hierna maar even naar hun meet-up bij de ArmadiLLow gegaan. Leuk wat mensen gesproken, en daarna nog ff gezellig met Jorrit gehangen op diezelfde locatie. Mijn broer wou naar L'Impératrice, een Franse nu-disco popband die een goeie livereputatie heeft opgebouwd. En die maakten ze in een volle Bravo helemaal waar: het is geen muziek dat ik op plaat zou beluisteren, maar het was de hele tijd fijn grooven op een ideaal late middag tijdstip. Dat er nul pauzes waren tussen hun nummers droeg hier erg aan bij, en met zo'n zwoele Franstalige zangeres had het een hoog "ooh la la" gehalte. De vervanging van Florence met Froukje kwam mij wel gelegen omdat ik die laatste wel eens wou zien, dus meteen doorgelopen naar de Alpha. De tent en de heuvels zagen er vol uit, en ik vond het niet verkeerd maar ook weer niet iets waar ik tussen toegewijd publiek bij wou staan. Dus na Heb Ik Dat Gezegd? over de Lake Lowlands brug naar de LLowzone gelopen waar gelukkig geen rij stond. Want daar binnen kon je Froukje nog goed horen, en met de hete temperaturen was het daar een topvibe. Chillen in een hot tub met zeer aangenaam gezelschap met Ik Wil Dansen op de achtergrond zal nog lang bijblijven.



Twijfelde lang tussen de clash van Partiboi69 en Viagra Boys, en koos voor die tweede omdat ik zin had in iets met gitaren. Het werd een lekker vunzig optreden, met die dikke getatoeëerde pens van de zanger en de saxofonist die gekleedt in een string met zijn blote bubbelbillen liep te schudden. Publiek negeerde al snel het crowdsurfverbod, en tijdens laatste twee nummers Sports en een heerlijk langere versie van Research Chemicals kwamen de bruutste moshpits die ik dat weekend had meegemaakt. Voorste deel van de Heineken tent kolkte als een malle. Daarna een prima Thaise maaltijd gegeten bij al die eetkraampjes in het Planet Paradise gebied, waar we ook nog een geheime (?) legertent tegenkwamen met zitbanken en een gedeelte waar een DJ zat te draaien. Alleen was die plek geïnfesteerd met vervelende luidruchtige korpsballen, dus snel weer weg. Voor M83 waren we tijdig in de Heineken, want we hadden goed voorspeld dat daar veel animo voor zou zijn. Alleen was er veels te veel fissavolk dat alleen maar kwam voor Midnight City, wie je van tevoren al duidelijk kon spotten door alle gezichtglitters. Gelukkig pleurden een hoop daarvan binnen 15-20 minuten weer op, echter maakte dat ook weer niet zoveel verschil in de belevenis. Want het was een hele onsamenhangende set; om 3voor12 te quoten, eentje die heel veel wou zijn en daardoor net te weinig was. Behalve een verkorte versie van We Own The Sky en een hele sicke uitvoering van oudje Noise, was er niets dat muzikaal bijbleef uit de eerste drie kwartier. Midnight City was natuurlijk wel een fantastische ontlading en afsluiter Mirror hield die energie nog goed vast - en dat terwijl Anthony Gonzalez opeens het rare alienmasker van de nieuwe albumhoes op zijn hoofd had. Nochtans was de losse show die ik tijdens hun 2016 tour zag echt veel beter.

Terug bij de Alpha was het overvol voor Charlotte de Witte en had je ook nul drankrijen voor bier omdat iedereen vermoedelijk aan de snuiverij speciaal zat. Hier parafraseer ik opnieuw uit gemakzucht wat 3voor12 erover schreef: heel vermakelijk in het moment, maar daarna weer snel vergeten. Wel goeie productie, en knetterluid tot zo'n tien minuten voor het einde waarop het geluid achterin opeens zachter werd en dat voor de rest van het weekend daar zo bleef. Na afloop wezen rondlopen en blijven staan bij de Heineken voor ADF Family, wat je vol uitspreekt als Alleen De Familie Family (lol) en bestond uit Ronnie Flex, zijn half-broertje ADF Samski, en nog een paar andere schreeuwrappers/meelopers/entourage crewleden. Hoogstaand was dus anders, maar het was best een vermakelijk feestje waarop de aanwezigen zwaar lit gingen alsof ze op Woo Hah of Rolling Loud waren. Ook gewoon lekker hard meegezongen- en gesprongen op Drank & Drugs, want waarom niet. Lachen hoor. Wou daarna nog wel doorgaan voor de Adonis of Mechatok in de X-Ray, maar was echt te brak en hield het voor gezien. Viel tevreden in slaap.

[eloelo]

Heerlijke verslagen weer. Over The Haunted Youth: het is toch een soort mix van Slowdive, TWOD en bij vlagen The Cure ofzo. Vind het een enorm fijne band, maar dat ze hun ingrediënten bij de buren halen is wel duidelijk ja.

[hythloth]

Dat zijn inderdaad het soort acts waar het mij allemaal aan deed denken. DIIV ook wel wat.

[Indiaantje89]

Heerlijke verslagen weer. Over The Haunted Youth: het is toch een soort mix van Slowdive, TWOD en bij vlagen The Cure ofzo. Vind het een enorm fijne band, maar dat ze hun ingrediënten bij de buren halen is wel duidelijk ja.

Geen idee, maar overduidelijk een prima band. Als Nederlander ben ik jaloers op bands als deze, Tamino, Haunted Yourh, Amenra etc. Blijkbaar kunnen de zuiderburen tenminste nog wel een muzikaal bandje oprichten zonder debiel te doen.

[hythloth]

Ik vind het op zich wel cool dat Lowlands een platform biedt aan zoveel Nederlandse acts, maar het zou idd mooier zijn als daar meer kwaliteit in zat.

[hythloth]

Deze kwam nog niet voorbij: https://archive.is/BJGVl

Lol @ "het publiek beslist zelf wie het werkelijk als hoofdact beschouwt", terwijl ze alsnog vijf namen bovenaan het affiche plaatsen als headliners.

[Uplift]

Ik denk dat het publiek zichzelf als hoofact beschouwt. Maar dat zie je stilaan overal, zelfs op een klein festival als Weekender.

[hythloth]

[3/3]



Zondagochtend rond 09:00 uur wakker geworden, met maar liefst zes uur slaap achter de rug. Ideaal. Het was toen al heet zonder bewolking, wat een hoop voorspelde voor de rest van de dag. Ging vroeg naar het terrein omdat ik op tijd wou zijn voor de Yoga om 10:30 uur. Kon toen niet via de Heineken terreiningang dus liep naar de hoofdingang, waar ik dus niet met een waterdop naar binnen kon. Wat volgens mij geen officiële regel is en ik blijkbaar dus gewoon een lulmongool van een securitygast had. Leuk was anders, maar gelukkig bracht de Yoga mij al snel weer in een betere stemming, waarbij massagehandelingen deze keer ook bij de oefeningen behoorden. Na afloop was het nog steeds rustig op het terrein, en vanwege de felle zon zocht ik de schaduw op in de legertent bij Planet Paradise om daar een flinke pannenkoek te eten. Voelde lekker koel daarbinnen. Er was niks wat mijn broer en ik op dat tijdstip wouden zien, dus we trokken maar weer de broek uit in de LLowzone. Onderweg ook nog een hoop zwemmers en zonnenbaders gespot langs Lake Lowlands. Met dat warme weer bleek de LLowzone opnieuw een heerlijke chillplek, vooral omdat daar schaduwplekken met stoeltjes lagen. Daar gebleven totdat Son Mieux ons wegjoeg met hun aanstellerij. Dit was dus wat mensen bedoelen met gezelligheidsfacisme.

Beetje rondgelopen en dingen verkennen langs de Cape Lowlands en ook nog een minuut van Britse rapper Lancey Foux gezien bij de India. Leek wel een nog achterlijkere variant van Playboi Carti, met weinig enthousiast volk in het publiek. Maar gezien wat Indiaantje erover schreef werd het later dus beter. Voor droomboot Tamino stond de Bravo opnieuw hooguit halfvol, maar de aanwezigen waren iig aandachtig en enthousiast. Ik vond het cool om hem deze keer met een volle band te zien, al deed Colin Greenwood niet mee omdat ie nu beste vriendjes met Nick Cave is geworden. Gezien ik meer aan de buitenkant stond kwam het wisselvallig binnen, maar Fascination en een solo-versie van Tummy waren echt wel prachtig. Met afsluiter Habibi heb ik dan weer weinig, maar cool om te zien hoe mensen daar helemaal in opgingen. Benieuwd hoeveel groter deze act zal groeien.

Teruggegaan naar de Gllamcamp om een nieuwe waterdop te halen en kleding te wisselen. Op dat punt stonden er geen must-sees, maar koos om terug te gaan voor Raye. Bleek een hele goeie beslissing, want dat bleek geen lege hype. Mevrouw moest helaas de hele tijd zitten vanwege rugklachten, maar had alsnog een gigantische presence en een hoop leuke praatjes om de tent plat te charmeren. In haar eigen woorden zat ze eerst vast met featuretracks op muziek gemaakt om te verkopen, en voelde ze zich dolblij dat ze een plaat had gemaakt met muziek dat om de kunst draaide. Al die commerciële (dance)tunes waar ze aan meewerkte kwamen uiteindelijk ook voorbij, waar de volle Heineken hard op feestte. Voelde verrassend genoeg niet schizofreen aan. Dik van vermelden waard niveau. En daarna in de Heineken kwam er een andere Ray langs; namelijk Fever Ray, waar ik een spot precies in het midden voor de geluidstafel had met perfect overzicht. De 2018 tour maakte de verwachtingen niet waar, dus ondanks de nieuwe goeie plaat had ik ook weer niet zoveel anticipatie hiervoor. Werd echter compleet weggeblazen. Geweldig onheilspellend sfeertje, top choreografie, en hele vette live arrangementen met wijzigingen bij de oude nummers die heel goed pasten in het geheel. Super vet om dat hier mee te maken gezien ik ook al bij de vorige Fever Ray show op LL 2009 was. Jammer dat de tent achter de geluidstafel leeg was, maar dat deed niets af aan de belevenis.

Doordat het merendeel van het festival al bij de Alpha stond, duurde het maar een paar minuten om daar te geraken vanaf de Heineken, en kwam aan bij De Jeugd van Tegenwoordig vlak voordat ze Watskeburt?! speelden. Zag DJVT voor het laatst tien jaar geleden in Paradiso, en al het werk nadien boeide mij nauwelijks. Des de fijner was het om te zien dat deze gasten nog steeds zo hard komen. Al hun albums werden gerepresent en het flowde super goed samen als een geheel, met dikke ondersteunende Bas Bron-synths en overgangen. Dat de massaal aanwezigen helemaal gek gingen en dat Sterrenstof na al die tijd nog zó hard werd meegezongen had ik ook niet voorspeld. Heel tof dat dit een relevante act blijft, en zo bij zonsondergang werkte het vermoedelijk beter dan als het helemaal donker was geweest. Hierna meteen door naar de Heineken voor een goeie spot voor Heilung. We kwamen nog best dichtbij, maar terugkijkend was het niet zo'n goeie spot omdat de tentcameraman veel in zicht was en dat afleidde van het hele ritueelgebeuren. Publiek was daarbij ook hit-or-miss: toen die krijgers begonnen riep er iemand "aanvalluhhhh!!!" waar ik helemaal dubbel van lag, maar later was er een vervelend figuur voor ons waarbij we moesten ingrijpen om normaal te doen. De show zelf was prima en ik vond het leuk dat er een soort van cirkel vooraan ontstond, maar voor mij was het geheel niet meer dan het som der delen en dat terwijl ik ook nog gesmoked had. IDK, misschien van de herfst maar een herkansing wagen in een theatersetting.



Bij Billie Eilish arriveerden we net toen ze begon aan haar rustigere nummers op gitaar, waarna we nog wat grote hitjes kregen en een dikke afsluiting met vuurwerk waar je beter zicht van had als je achteraan stond zoals wij. Onderhoudend, maar het was ook vergeetbaar spektakel waarbij CDW de avond daarvoor memorabeler was. Hielp niet dat het geluid achterin minder luid was. Ik lette vooral goed op of Billie nou wel of niet live zong, en dat deed ze meer dan ik daadwerkelijk had verwacht. Maar alsnog waren er teveel gemakzuchtige delen waar er een backing tape met vocalen bij zat. Tja. Hierna hadden we gelukkig wel genoeg energie om eindelijk eens een Lowlandsnacht te beleven. Eerst tijdje nagepraat in het Bierlokaal waar je prima drankopties had en je gratis knuffels kon krijgen. Even de Hacienda gechecked en ik vond het ontwerp met de mezzanine heel cool, maar de muziek en vibes waren niet ons ding. Geen nood, want we konden nog het laatste uur van LSDXOXO b2b VTSS beleven in de Bravo, waar er meer dan genoeg dansruimte was. Het was echt een topset vol met harde technoknallers, en voelde goed om eindelijk eens VTSS mee te pikken. Helemaal uit onze plaat gegaan. Daarna op een verhoging van de ArmadiLLow geklommen bij het takkefeest, waarbij o.a. de limbo werd gedanst en er op een gegeven moment ook nog mensen met complete bomen langskwamen. Natuurlijk heel aandachtshoerderig maar ik genoot er hartstikke van, want hoe vaak maak je zoiets mee. Om 03:30 uur in de India gegaan voor gladde paling en dat was lachen, maar na een kwartier had ik wel gezien met de ADHD-stijl van mixen. Dus toen hielden we het voor gezien omdat we de volgende dag vroeg opmoesten. Bij een toekomstige editie wil ik de laatste nacht wel doorhalen tot zonsopgang.



Maandagochtend vroeg wakker geworden, en iets na 09:00 uur de pendelbus gepakt. Eenmaal bij familie nog lekker kunnen lunchen en daarna op alle gemak naar Schiphol voor de terugvlucht eind van de middag. Altijd mooi wanneer je gemaakte plannen goed verlopen.

----------------------------------

Hierbij een aantal verdere observaties en commentaar:

-Alle lezingen, theater & dans, comedy, etc. geskipt, dus kan niet oordelen wat de animo daarvoor was. Hetzelfde geldt ook voor de kleinere (experimentele) muzieknamen, omdat we een dikke normieroute aanhielden en ook voor de totaaLeRvArinG gingen.
-Draaide het uiteindelijk om de muziek? In mijn ogen wel, met het voorbehoud dat merendeel van het publiek komt voor de muziekgenres waar je lekker op kan dansen, grooven, schuren, rocken, moshpitten, en je handjes bij kan klappen. Voor luistermuziek is er veel minder interesse. Maar ook daar: zelfs bij tenten die hooguit halfvol stonden zag ik vooraan toegewijde fans en kon je nog een prima belevenis hebben.
-Wat Flair eerder zei over de vibe en beleving is hartstikke waar. Mede dankzij de geweldige organisatie, is het heel gemakkelijk om je hoofd te legen en in een geweldige mentale staat te belanden voor de optredens. Kan mij niet herinneren dat ik ergens zat af te dwalen zoals mij helaas steeds vaker overkomt bij losse lokale shows.
-Nog nooit zoveel totems gezien in het publiek. Mij best zolang ze het zicht niet versperren, maar er zat zeker een correlatie tussen douchebag groepjes en deze dingen.
-Ik zag allerlei leeftijden qua publiek, nochtans was het over het algemeen van een hogere sociaal-economische groep dan wat ik mij kan herinneren uit vorige edities (zoals een jonge operatie arts die ik ontmoette op de pendelbus terug, en voor wie het haar eerste keer was). Niet verrassend gezien de prijzen en hoe het festival zich opstelt.
-Natuurlijk blijft Lowlands een heel Nederlands gebeuren, maar ik vermoed dat er vanaf volgend jaar meer buitenlandse bezoekers zullen zijn. Kwam al wat mede-Amerikanen tegen, en gezien het op wereldwijde schaal zo'n bijzonder en toegankelijk festival is, kan het niet anders dan dat er op den duur veel meer internationale aandacht naar komt. Zie bijvoorbeeld die CoS recensie uit 2019 en hoe laaiend ze waren over iets wat Nederlandse festivalgangers voor lief nemen.
-De Gllamcamp was een dure grap, maar het was ideaal voor onze situatie en het voelde niet als een rip-off. Desondanks zou ik geen problemen hebben om weer terug te keren naar de gewone campings, al trekt de groepscamping waar je extra voor moet betalen mij ook wel doordat je niet allemaal tegelijk hoeft te arriveren. Want dat wij er de donderdag niet waren voelde niet als een gemis. Oh leuk, met z'n allen een silent disco op het terrein, jottem. Misschien een idee om voortaan op de donderdagavond wat cultuurdingen te programmeren in de Echo, Juliet, en Adonis?
-Ik ben nog steeds benieuwd naar het inkomstenverschil mocht de organisatie geen munten meer gebruiken. Maar het was zeker gemakkelijker en aantrekkelijker om je extra munten op zondagnacht of maandagochtend gewoon op te maken, dan om ze weer in te leveren. Dus in dat opzicht geef ik toe dat de festivalorganisators dat systeem behouden om zoveel mogelijk geld te vangen.
-In totaal hadden we iets minder dan 200 pleuro per persoon besteedt aan munten. Wat meer was dan toen we er zes jaar geleden waren, maar dit was zonder dat we een stijf budget aanhielden of echt aan het opletten waren. Ik denk dat het dus zeker goedkoper kan per persoon, vooral als je koffie en ontbijt op de camping doet. Dus om terug te komen op deze discussie: voor 500 kan zo'n weekendje wel degelijk.
-Kwaliteit van het eten was ook veel beter dan zes jaar geleden. Nooit iets gegeten waarvan ik het ondermaats vond, en als expat was het een feest om weer allerlei Nederlands voedsel zoals bitterballen en gebakken kibbeling te benuttigen.
-Dat terzijde, is het wel degelijk duur. €3.50 voor een biertje van 0.2CL (waar er vaak teveel schuim bij zat), en €5.25 voor een biertje van 0.35CL. Ter vergelijking betaalde je op Primavera Sound €4.50 voor een betere kwaliteit biertje van 0.4CL, en daar waren de maaltijden ook iets goedkoper.

Tot slot heb ik Lowlands al heel lang in mijn hart zitten - mede omdat ik er over de jaren heen relatief weinig ben geweest, en weet ik ook wel dat de last-minute stunt vanuit een ander continent meedroeg aan de epiek en dat m'n belevenis niet representatief is voor de gemiddelde Nederlandse bezoeker. Maar het waren echt een grootse paar dagen waar ik mij oprecht thuis en vrij voelde. En gezien ik mijn laatstbezochte editie met veel emotionele pijn beleefde wegens ongerelateerde levensomstandigheden, was het een soort full-circle moment om hier weer met mijn broer te zijn. Ja, Lowlands is veranderd, maar ondergetekende gelukkig ook.

En is het festival nog relevant voor muziekliefhebbers? Ik denk er net zo over als in 2017: mits je ook voor het rest van het concept komt en de lineup/blokkenschema naar jouw smaak is, absoluut. Zou graag terug willen keren, dus hopelijk boeken ze weer goeie shit.

[Timothy's Monster]

[3/3]

totdat Son Mieux ons wegjoeg met hun aanstellerij. Dit was dus wat mensen bedoelen met gezelligheidsfacisme.

'I see all the colors in you'.

[matthijs603]

Heerlijke verslagen weer. Over The Haunted Youth: het is toch een soort mix van Slowdive, TWOD en bij vlagen The Cure ofzo. Vind het een enorm fijne band, maar dat ze hun ingrediënten bij de buren halen is wel duidelijk ja.

Geen idee, maar overduidelijk een prima band. Als Nederlander ben ik jaloers op bands als deze, Tamino, Haunted Yourh, Amenra etc. Blijkbaar kunnen de zuiderburen tenminste nog wel een muzikaal bandje oprichten zonder debiel te doen.

Ik heb ook wel eens het idee dat uit België nog net wat meer goede muziek komt, maar het rijtje huidige Nederlandse bands dat niet debiel doet is toch ook aanzienlijk? Om er maar wat te noemen: MICH, Amber Arcades, Robin Kester, Moon Moon Moon, Personal Trainer, Nouveau Velo, Alamo Race Track, Johan, Terzij de Horde, Nagasaki Swim, The Vices, Jacco Gardner, Tramhaus, Moss om er zo uit het hoofd maar wat te noemen.

[jodocus]

Nog even een kort verslagje, ik beperk me tot muziek deze keer. Vrijdag na het werk wat bijgekletst met vrienden. Ben met hun meegelopen naar Pusha T, dat heb ik na een half nummer voor gezien gehouden, niks voor mij. Amyl and the Sniffers had ik al een keer eerder gezien op DTRH, toen viel het me wat tegen, nu juist mee. Amyl trekt met haar stem en stage presence heel erg de aandacht, deze keer wat meer gelet op de muziek en de band en Amyl meer gezien als onderdeel van een geheel ipv als zangeres met een band. Daarna in de Heineken gebleven voor John Coffey. Had ze nog nooit eerder gezien, geen idee of ze vroeger beter waren maar dit optreden maakte geen enkele indruk. Kwam allemaal nogal uitgeblust over, zelfs de stage invasion leek van een afstandje nogal tam. Van een afstandje omdat ik uit principe altijd wegloop als een band gaat vragen om publieksparticipatie, dat deden ze vlak daarvoor tot twee keer toe. Daarna wat rondgezworven en her en der wat biertjes gedronken met bekenden, niks van het nachtprogramma meegekregen.
Zaterdag had ik een dagje vrij, was behoorlijk laat geworden vrijdagavond, lekker uitgeslapen maar ruim op tijd op het terrein voor Boygenius. Ik kende het voor Lowlands eigenlijk helemaal niet, maar door het enthousiasme van onder ander hier en omdat ik gehoord had dat ze veel eigen techniek mee zouden nemen een minuut of tien van tevoren een mooi plekje tussen foh en het podium gezocht en gevonden. Ik ben wel liefhebber van een intro muziekje voor een optreden, altijd wel sfeerverhogend, deze keer ook met The Boys Are Back In Town waarna er alleen maar vrouwen het podium opkwamen. Show was echt topkwaliteit, blijft toch het mooie van festivals dat je bands kunt zien die je niet zo goed kent of waar je geen kaartje voor zou kopen maar wel heel goed zijn. Daarna een stukje L'Imperatrice gezien. Klonk best lekker, goed geluid ook maar ik was er niet helemaal voor in de stemming. Viagra Boys daarna was vermakelijk, hoewel de verrassing na vorig jaar DTRH er een beetje vanaf was. Ik had Foals ook nog wel willen zien maar door het afzeggen van Florence and the Machine waren ze een plekje opgeschoven, had geen zin om van de Heineken naar de Alpha te lopen om een half optreden te zien, want ik wilde op tijd in de Bravo zijn voor King Gizzard. Was de vijfde keer dat ik ze zag, maar nog nooit zag ik ze terwijl ze in een metalfase zaten. Wat een geweld, fantastisch, onbetwist hoogtepunt van het festival. Daarna nog heel even uit nieuwsgierigheid naar Charlotte de Witte gegaan, niet de moeite gedaan om dichtbij te komen, misschien dat ik dit in één of ander hol met drie lampen nog wel leuk vind maar zo'n megapodium waarop niks gebeurd met tienduizenden mensen ervoor doet me helemaal niks.
Zondag na het werk met enige verwachting gaan kijken bij Mandy Indiana. Ik had nog geen avondeten gehad dus eerst even een hamburger gehaald. Die kon ik midden in de X-Ray rustig opeten, zonder risico dat ik mezelf of iemand anders volsmeerde met saus omdat ik aangestoten werd, er was bijna niemand. De eerste tien minuten werd het wel iets drukker, maar daarna liepen er bij elke psychotisch aandoend lachsalvo van de zangeres mensen weg. De hysterie factor werd mij ook al snel teveel, ik denk niet dat er veel meer dan honderd man stond toen ik weg liep. Daarna had ik eigenlijk Heilung willen zien, maar ik kwam een groepje vrienden tegen die naar Moderat gingen en toen ben ik daar achteraan gehobbeld. Mede dankzij de mooie visuals een lekkere hoofd leeg maak show. Daarna nog wat biertjes gedronken rond de speciaalbierbar en de Lima, op tijd weggegaan met nog een afbouw in het vooruitzicht.

Gitaarbands zijn altijd mijn favoriet geweest, zowel om thuis te luisteren als om live te zien. Dat die op Lowlands steeds schaarser worden is onmiskenbaar. Jonge mensen zijn er gewoon minder mee opgegroeid dan oudere generaties en er zijn tegenwoordig ook veel meer manieren om muziek te maken naast de traditionele band setting en dat zie je terug in de programmering. Niet alleen bij Lowlands maar veel breder, bijvoorbeeld ook bij Le Guess Who? en Vrienden van Amstel. Tijden veranderen nu eenmaal.