Voorprogramma's die memorabeler waren dan de hoofdact

[hythloth]

Moest net terugdenken aan allerlei shows uit het verleden (een dagelijkse gebeurtenis), en dit keer kwam ik uit op onderstaande support acts die een betere indruk achterlieten dan het hoofdprogramma. 

• Explosions in the Sky als opener voor Death Cab for Cutie (die laatste speelden wat ondermaats en de locatie/publiek deden ook afbreuk).
  
• Royal Blood als opener voor Foo Fighters (want tenminste niet saai and langdradig).
  
• Charli XCX als opener voor Taylor Swift (zelfs met een zwakke setlist).
  
• Coheed and Cambria als opener voor Slipknot (hoofdact was tof, maar muzikaal deden C&C het echt beter).
  

En jullie?

[Rael]

Het enige waar ik nu op kan komen: Editors voor Muse (Goffertpark 2010). En dat lag meer aan het geluid dan aan de setlists en de spelprestaties van de bands. Bij een later Muse-concert kreeg ik van een Muse-fan te horen: "Ja, dat vond mijn vader ook."
Dat is toch iets dat ik vaker moet horen: "Dat zegt mijn vader/moeder ook.", "Mijn vader/moeder houdt ook van die band, van die muziek", etc. etc.

[remothebest]

Klangstof in het voorprogramma van Jagwar Ma (Melkweg 2017).
Klangstof vond het zichtbaar ontzettend leuk om in de Melkweg op te treden, terwijl Jagwar Ma een behoorlijk saaie set afdraaide. Ik vond het ook erg leuk om te zien hoe Klangstof gegroeid was sinds de openingsacht in de oude THREE van BKS in 2015 (toen nog vooral 'een bijprojectje van de gitarist van Moss').

Broeder Dieleman bij Black Oak (De Spot 2014) .Er zou eigenlijk een ander voorprogramma zijn, maar die waren er niet, of konden niet, ik weet niet meer precies. Maar Tonnie Dieleman, destijds nog eigenaar van Middelburgs poppodium De Spot dacht "ach dan doe ik het zelf toch", en kwam wat liedjes spelen. Als een heuse waard in eigen herberg in plat Zeeuws de liedjes aan elkaar praten, maar tegelijkertijd de stilte afdwingen waardoor iedereen gaat luisteren. Wat mij betreft was hij de hele avond doorgegaan.

[Sphinx]

Het enige waar ik nu op kan komen: Editors voor Muse (Goffertpark 2010). En dat lag meer aan het geluid dan aan de setlists en de spelprestaties van de bands. Bij een later Muse-concert kreeg ik van een Muse-fan te horen: "Ja, dat vond mijn vader ook."
Dat is toch iets dat ik vaker moet horen: "Dat zegt mijn vader/moeder ook.", "Mijn vader/moeder houdt ook van die band, van die muziek", etc. etc.

Ik ben het deels eens. Ghinzu was nog beter. Dat concert is me het best bijgebleven van de gehele avond.

Daarnaast: Vampillia als voorprogramma van Alcest (2018, De Helling).

Maar de meeste concerten waar ik ben geweest hadden echt een belabberd voorprogramma.

[Timothy's Monster]

Amenra in het voorprogramma van Neurosis. Jaar of 5 geleden zoiets. Neurosis was toen wat saai live en Amenra verre van.
In een ver verleden: Dub War in het voorprogramma van Senser in de Fenix in 1994. Senser was toen qua band op het hoogtepunt, maar Dub War was die avond heer en meester.
In de heftige categorie: Strapping Young Lad in het voorprogramma van Fear Factory. Laatstgenoemde band ging toen meer de nu-metal kant op. Strapping Young Lad juist de meer intense kant op. In de 013 volgens mij. In die tijd was ik daar iedere week bijna. Klote stuk rijden in het donker terug naar huis op de A2.

[Locor]

Haha, geinig topic

• Pennywise voor Rise Against in de HMH 2014 komt meteen naar boven (Rise Against was nogal ongeïnspireerd)
  
• Turnstile voor (o.a.) Sick of it All en Ignite in Ronda 2015 (al was dit tijdens de EMP Persistence Tour: een avond vol met hardcore bands die echt als totaalpakket gepromoot werd en niet als concert van het hoofdprogramma, dus ik weet niet of deze echt telt. Turnstile zette op een vroege maandagavond om een uur of 6 een Ronda met misschien 30 aanwezigen volledig op z'n kop)
  
• Every Time I Die voor Architects in Melkweg 2015
  
• Holly Herndon voor Radiohead in de HMH 2016 (deze zal wel discutabel zijn, maar ik vond Radiohead tegenvallen)
  

[kurtje]

Pff, dit zou ik ooit eens terug moeten zoeken om met specifieke voorbeelden te kunnen komen. Maar er zijn ook zeker een handvol concerten geweest waarbij ik überhaupt ging voor de support act in plaats van voor de hoofd act.

[Hetiswaar]

A Perfect Circle voor Deftones in Ahoy. 2003 alweer.

[hythloth]

Holly Herndon voor Radiohead in de HMH 2016 (deze zal wel discutabel zijn, maar ik vond Radiohead tegenvallen)

Was dat de eerste of tweede avond? Hoorde dat er een groot verschil was qua niveau.

Verder terugdenkend: ik had een gratis ticket voor My Chemical Romance in de HMH 2007 waarbij Billy Talent en Paramore support waren (was van tevoren nauwelijks bekend met al die acts). Paramore vond ik uiteindelijk de leukste act van de avond, vanwege Hayley Williams' aanstekelijke energie en door de aanstellerij van die andere twee bands.

[Rael]

Het enige waar ik nu op kan komen: Editors voor Muse (Goffertpark 2010). En dat lag meer aan het geluid dan aan de setlists en de spelprestaties van de bands. Bij een later Muse-concert kreeg ik van een Muse-fan te horen: "Ja, dat vond mijn vader ook."
Dat is toch iets dat ik vaker moet horen: "Dat zegt mijn vader/moeder ook.", "Mijn vader/moeder houdt ook van die band, van die muziek", etc. etc.

Ik ben het deels eens. Ghinzu was nog beter. Dat concert is me het best bijgebleven van de gehele avond.

Daarnaast: Vampillia als voorprogramma van Alcest (2018, De Helling).

Maar de meeste concerten waar ik ben geweest hadden echt een belabberd voorprogramma.

Van Ghinzu kan ik mij helemaal niets herinneren. Ofwel heeft het geen enkele indruk op mij gemaakt, ofwel was ik nog niet op het terrein (ik ben op die dag per touringcar gekomen).

[Maynard-J]

Kings of Leon anno 2007 was misschien niet beter dan hoofdact Pearl Jam in het Goffertpark, maar dat is dan ook nog steeds de beste show van PJ waar ik ooit bij was.

Ook legendarisch: Muse op 9 december 1999 in de Flanders Expo in Gent als support voor Live (in NL speelden ze toen in de Statenhal in Den Haag). Live was toen een van mijn favoriete bands en mijn eerste grote zaalshow ooit, met touringcar vanuit Maastricht.

[pudpong3]

Met kop en schouders voor mij The Waterboys in het voorprogramma van Simple Minds in Vorst Nationaal, 1985. Ik was 18 en toen al een beetje afgehaakt ivm met het tegenvallende album Once upon a time, maar jeetje wat gaven The Waterboys een show. Krijg er nu nog kippenvel van en met mij wellicht alle anderen die er bij waren. Ze moesten zelfs terugkomen voor een toegift. Jaar erna stonden ze op Pinkpop en als afsluiter The Cure, de rest is geschiedenis, voor mij meteen de beste line up van Pinkpop ooit.

[meisbaer2]

Ik kan eigenlijk weinig verzinnen. IDER voor Ibeyi misschien, maar de hoofdact was ook super. Alleen IDER was nog redelijk nieuw (waren nog EPs aan het uitbrengen) en Ibeyi waren al aan hun tweede album en hadden al veel publiciteit achter de rug. Die hadden duidelijk meer routine en het was daarom leuk om een wat onbevanger voorprogramma te hebben.

Mijn vriend vond Matmos als voorprogramma van Björk ten tijde van Vespertine leuker dan de hoofdact, die heb ik daarna ook niet meer meegenomen naar haar

[thomas9790]

Lea Bertucci in het ''voorprogramma'' van een oersaaie, eindeloos doorkabbelende William Basinski. Of: de jeugdige energie van Canshaker Pi als voorprogramma van een opgefokt Parquet Courts.

En dat die show van Holly Herndon beter was dan de eerste avond Radiohead, daar kan ik ook een eind in mee.

[Fenderboy]

Fairport Convention in 1993 voor Jethro Tull die er met een zeer soepele one hour gig (in Vredenburg) de show stalen.

[Koen]

Amenra in het voorprogramma van Crowbar in de Baroeg, 2010.
King Dude in het voorprogramma van Urfaust in 013, 2013.
Zowel Full of Hell als Code Orange in het voorprogramma van Circle Takes the Square, 2013.
Colleen in het voorprogramma van Laurel Halo in Korzo, 2018.

[atthedrive-in]

Forget Cassettes in het voorprogramma van ...trail of dead..

[Rael]

Kings of Leon anno 2007 was misschien niet beter dan hoofdact Pearl Jam in het Goffertpark, maar dat is dan ook nog steeds de beste show van PJ waar ik ooit bij was.

Ook legendarisch: Muse op 9 december 1999 in de Flanders Expo in Gent als support voor Live (in NL speelden ze toen in de Statenhal in Den Haag). Live was toen een van mijn favoriete bands en mijn eerste grote zaalshow ooit, met touringcar vanuit Maastricht.

Ik heb jarenlang in de veronderstelling verkeerd, dat ik Muse voor het eerst live gezien heb in het Goffertpark in 2010. Pas veel later bedacht ik mij in een Aha-Erlebnis: "O ja, dat is waar ook. Dat bandje dat in de Statenhal voor Live speelde, heette Muse." Kennelijk hebben zij toen geen verpletterende indruk op mij gemaakt, want ik kan mij er verder niets van herinneren. Dat is ook niet zo gek, want het was de tour voor het album Showbizz, en dat kan ik met beste wil der wereld niet meer dan best aardig vinden.
Live vond ik die avond wel fantastisch. Het was één van de beste concerten die ik ooit bijgewoond heb.

[Rael]

Met kop en schouders voor mij The Waterboys in het voorprogramma van Simple Minds in Vorst Nationaal, 1985. Ik was 18 en toen al een beetje afgehaakt ivm met het tegenvallende album Once upon a time, maar jeetje wat gaven The Waterboys een show. Krijg er nu nog kippenvel van en met mij wellicht alle anderen die er bij waren. Ze moesten zelfs terugkomen voor een toegift. Jaar erna stonden ze op Pinkpop en als afsluiter The Cure, de rest is geschiedenis, voor mij meteen de beste line up van Pinkpop ooit.

The Waterboys en Simple Minds heb ik in dat jaar in Ahoy gezien. Ik vond The Waterboys wel aardig, best wel goed zogezegd, maar niet bijzonder. Het is gewoon niet zo mijn muziek. Voor mij is het "het-ene-oor-in-het-andere-oor-uit-muziek."
Van Simple Minds heb ik echt genoten, ook al was het geluid weer niet erg best (dat was altijd zo bij Simple Minds, maar lag dat nu aan de geluidsmensen van de band of aan de zaal?). En Once Upon A Time was anders, toegankelijker, commerciëler ook, dan de voorgaande albums, maar ik vond en vind het wel een goed album. Smaken verschillen, nietwaar?

Op de zelfde dag dat de kaartjes voor de concerten van Simple Minds in de voorverkoop gingen, startte ook de voorverkoop voor een concert van The Cure in Ahoy. Twee verschillende rijen naast elkaar, één met Simple Minds-fans en één met The Cure-fans. Die The Cure-fans haalde je er ook meteen uit, het waren nogal opvallende types: niet erg gezond ogende bleekneusjes met pikzwarte vleermuiskapsels en lange zwarte jassen. Ze zagen eruit alsof ze even uit hun graven waren opgestaan om kaartjes te kunnen scoren.

[Jizzlobber]

Soundgarden & Faith No More voor Guns n Roses.
Daarna paar uur wachten met meegesmokkelde rum en wat wiet maakte dat het allemaal zeer memorabel was totdat de heren toch nog opdaagden, en we van een deel van dat concert minder memories hebben

[Indiaantje89]

2 van de 3 staan hier al vernoemd. Editors voor Muse inderdaad, heb weken na dat optreden nonstop naar Editors kunnen luisteren destijds. Dan schiet inderdaad Pennywise me te binnen voor Rise Against.. maar dat was meer om dat Rise Against inderdaad superkut was die avond.

En beter dan het hoofdoptreden niet. Maar het Eminem concert in de Amsterdam Arena destijds. Stel je voor, je zit in de brugklas en bent al enorm fan van Eminem, en het is een van je eerst concerten ooit. Toen kwam eerst een of andere Cypress Hill optreden (toen serieus nog nooit van gehoord). Dat was voor mij al een ontdekking. Een groot skelet op het podium en vond het super vet dat er een supergrote joint werd opgerookt door B-Real. Ik keek mijn ogen uit.

Daarna kwam Xzibit optreden, die kende ik dan weer wel vanwege eerdere samenwerkingen met Eminem. Dat was rond de prime dagen van Pimp My Ride. Een dude die je dagelijks op TV zag en opeens in het echt zag optreden, en geweldig. En als of het niet gekker kon, was daarna 50 Cent aan de beurt. Get Rich Or Die Tryin' was destijds booming, en het was echt een giga superster op dat moment. Ook waren Lloyd Banks en Tony Yayo erbij zodat je dus ook het podium wat van G-Unit mee kon pakken. Mind was blown op dat moment.

Toen was Eminem aan de beurt en dat was natuurlijk het tofst van allemaal in die beleving. En die had tijdens zijn set ook nog meerdere nummers samen met D12 gedaan, nou mijn geluk kon toen niet op hoor.

[Maynard-J]

Kings of Leon anno 2007 was misschien niet beter dan hoofdact Pearl Jam in het Goffertpark, maar dat is dan ook nog steeds de beste show van PJ waar ik ooit bij was.

Ook legendarisch: Muse op 9 december 1999 in de Flanders Expo in Gent als support voor Live (in NL speelden ze toen in de Statenhal in Den Haag). Live was toen een van mijn favoriete bands en mijn eerste grote zaalshow ooit, met touringcar vanuit Maastricht.

Ik heb jarenlang in de veronderstelling verkeerd, dat ik Muse voor het eerst live gezien heb in het Goffertpark in 2010. Pas veel later bedacht ik mij in een Aha-Erlebnis: "O ja, dat is waar ook. Dat bandje dat in de Statenhal voor Live speelde, heette Muse." Kennelijk hebben zij toen geen verpletterende indruk op mij gemaakt, want ik kan mij er verder niets van herinneren. Dat is ook niet zo gek, want het was de tour voor het album Showbizz, en dat kan ik met beste wil der wereld niet meer dan best aardig vinden.
Live vond ik die avond wel fantastisch. Het was één van de beste concerten die ik ooit bijgewoond heb.

In mijn herinnering is het vast ook wel beter dan het eigenlijk was, achteraf meer een geval van "ik was erbij" dus. De doorbraak met Origin Of Symmetry zou nog anderhalf jaar op zich laten wachten en ze waren alleen bekend van een bescheiden 3FM-hitje (eerste single Muscle Museum). 

Maar als je daar vooraan staat als bijna 19-jarige fan van een brave mainstream band (Live was op dat moment huge, Coldplay was er ook nog niet) is het behoorlijk indrukwekkend om de 21-jarige Matthew Bellamy keihard los te zien gaan met zijn wilde gitaarspel en hoge uithalen. En ja, Live was ook fantastisch. Maar Muse was de toekomst.

Van diezelfde tour is een andere show terug te kijken op YouTube: Philipshalle 1999. Leve Rockpalast.

[Maynard-J]

2 van de 3 staan hier al vernoemd. Editors voor Muse inderdaad, heb weken na dat optreden nonstop naar Editors kunnen luisteren destijds. Dan schiet inderdaad Pennywise me te binnen voor Rise Against.. maar dat was meer om dat Rise Against inderdaad superkut was die avond.

En beter dan het hoofdoptreden niet. Maar het Eminem concert in de Amsterdam Arena destijds. Stel je voor, je zit in de brugklas en bent al enorm fan van Eminem, en het is een van je eerst concerten ooit. Toen kwam eerst een of andere Cypress Hill optreden (toen serieus nog nooit van gehoord). Dat was voor mij al een ontdekking. Een groot skelet op het podium en vond het super vet dat er een supergrote joint werd opgerookt door B-Real. Ik keek mijn ogen uit.

Daarna kwam Xzibit optreden, die kende ik dan weer wel vanwege eerdere samenwerkingen met Eminem. Dat was rond de prime dagen van Pimp My Ride. Een dude die je dagelijks op TV zag en opeens in het echt zag optreden, en geweldig. En als of het niet gekker kon, was daarna 50 Cent aan de beurt. Get Rich Or Die Tryin' was destijds booming, en het was echt een giga superster op dat moment. Ook waren Lloyd Banks en Tony Yayo erbij zodat je dus ook het podium wat van G-Unit mee kon pakken.  Mind was blown op dat moment.

Toen was Eminem aan de beurt en dat was natuurlijk het tofst van allemaal in die beleving. En die had tijdens zijn set ook nog meerdere nummers samen met D12 gedaan, nou mijn geluk kon toen niet op hoor.

Dit gevoel had ik ook wel in 1999. Mijn eerste grote concert (en dan was ik vergeleken relatief laat begonnen met serieus naar muziek luisteren), mijn favoriete band en een support die je wegblaast en later nog veel groter en belangrijker wordt dan de hoofdact is geweest. Daardoor word je verliefd op live muziek.

De drie losse Pinkpop-/Pukkelpopdagen in '98 en '99 waren ook belangrijk: K's Choice, Deftones, Anouk, NOFX, The Verve, Soulwax, Skunk Anansie, Alanis Morissette, The Offspring, Heideroosjes, Dog Eat Dog, fucking Lit en Liquido. Maar na die show in Gent werd ik Grazzer.

[mattman]

[*]Holly Herndon voor Radiohead in de HMH 2016 (deze zal wel discutabel zijn, maar ik vond Radiohead tegenvallen)

Eens. Heb Radiohead meermaals gezien, vaak echt geweldig, maar die HMH show viel zwaar tegen. Lag het aan het sfeerloze publiek, de matige zaal, de niet zo geweldige setlist, de band die het allemaal nog niet zo goed in de vingers had, IDK.

Hun show datzelfde jaar in Lollapalooza Berlijn was dan weer eentje om in te kaderen. Waarschijnlijk zelfs de beste show die ik van ze zag. Wat een avond.

[Gerblansky]

Fucked Up in het voorprogramma van Arcade Fire in Dusseldorf, ik denk 2010 of 2011. Niet per se memorabeler maar zo godsgruwelijk hard dat ik vervolgens alleen nog maar een piep gehoord heb de rest van avond.