Thread Rating:
  • 4 Vote(s) - 4.5 Average
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
3 minder goede dingen
#1
Ik zie in het '3 positieve dingen' draadje terugkomen dat ik niet de enige ben die ermee worstelt dat alles momenteel niet kan of in ontzettend afgeslankte vorm. Ik dacht dus, laat ik ook een topic aanmaken met 3 minder goede dingen, misschien zijn er mensen die tips hebben om er allemaal wat beter mee te dealen. Want, om eerlijk te zijn, we komen langzaam uit de lockdown maar mij zie je voorlopig nog niet op een terras of in de bus, dus, voor mij persoonlijk zal de lockdown nog wel wat langer duren, vervelende realisatie als je erachter komt dat je er nu toch wel echt goed klaar mee bent.

Om te beginnen, ik ben een maand voor de lockdown begonnen bij mijn nieuwe baan, hierna kwam ik thuis te zitten. Begrijp me niet verkeerd, ik ben hartstikke blij dat ik gewoon kàn werken en een inkomen heb etc. maar het valt allemaal niet mee. Logischerwijs ben ik nog niet helemaal thuis in het bedrijf, heb ik nog niet echt door hoe lijntjes en interne processen lopen en ik ken ook nog lang niet iedereen. Ik mis collegiaal contact en mensen die me snel het een en ander kunnen laten zien. Als ik iemand (ook al is het kort) wil spreken moet dit altijd via de telefoon of zelfs een teams sessie. Het document voor nieuwe medewerkers waar je normaal eigenlijk niet aan toe komt is mijn ervaring (alles wijst zichzelf al snel en je hebt het al snel druk) heb ik inmiddels al 4 keer uit maar hier staat lang niet alles in. Ik moet keer op keer vragen om werk. Kortom, niet ideaal, ik heb er moeite mee 40 uur te vullen (lees dit red ik gewoon niet) terwijl ik heel graag wil, ik keek namelijk ontzettend uit om hier te starten.

Als tweede afgevlakt en ongeïnteresseerd. Niets weet me nog ècht te boeien. Ik heb wat platen gekocht laatst maar die zitten nog in de folie (het zijn wat nieuwe albums die ik niet eerder beluisterd heb maar het is makkelijker om een simpel afspeellijstje op spotify op te zetten wat ik al 100 keer gehoord heb), ik kan het niet opbrengen echt dingen te ontdekken. Waar ik normaal redelijk fel kan zijn in discussies (niet per se hier hoor) denk ik nu vaak het zal allemaal wel, hetzelfde geldt voor coronanieuws, het doet me niets meer en als ik iets lees waar ik mijn twijfels bij heb dan denk ik in het meest extreme geval, 'dat is opmerkelijk'. Voor series geldt hetzelfde, dit is misschien het moment om vette series die nog op mijn lijstjes staan te bekijken maar het enige wat ik doe is doelloos friends kijken (ja echt), overigens was het nieuwe seizoen van better call saul een lichtpuntje. Ow en dan mijn levensstijl, waar ik aan het begin van de lockdown fanatiek 3x per week ging hardlopen/wielrennen is dit afgenomen naar 1x per 2 weken, ik kan het niet opbrengen, ook kook ik minder en eet vaker ongezond (ook meer ongezonde dingen tussendoor/ in de avond, alcohol, chips dat soort dingen).

Als derde het zo goed mogelijk naleven van de richtlijnen terwijl de parkeerplaatsen van ikea/tuincentra/bouwmarkten etc. vol staan en je een hoop foto's voorbij ziet komen van drukke stadscentra en pleinen/parken. Ik mis het ontzettend om collega's, vrienden en familie te zien, het helpt niet als er zoveel mensen zijn die er (ook al is het met goede bedoelingen, 'o even snel dit kan geen kwaad') gewoon scheit aan hebben. En ja deels veroorzaak ik dit zelf, er mag namelijk ook weer steeds meer, dat er rijen staan bij bijvoorbeeld de ikea betekent niet dat ze zich niet aan de regeles houden, misschien is het hoogstens onnodig.

Aardige lap tekst geworden, maar ik merk ook dat het steeds lastiger voor me wordt en er zitten behoorlijk wat frustraties momenteel.
[+] 5 users say Thank You to ahha for this post
Reply
#2
Je slaat de spijker op de kop. Ik heb precies hetzelfde probleem.
Reply
#3
Ik merk ook dat het lastig is om te focussen op iets, nu concerten en festivals wegvallen, en enkel een kleine vakantie nog iets van hoop biedt. Horeca zal komende maanden enkel op reservering, dus spontaniteit is er ook niet.

Wat hoop biedt is om je vast te bijten in een studie, of sport, of iets anders wat je kan helpen ontwikkelen, op wat voor vlak dan ook. In feite is deze periode een soort van 'gratis' tijd om je leven een bepaalde richting in te sturen, of je leven te verrijken met iets op persoonlijk vlak.

Ik ben bezig met mijn wijnkelder verder aan te leggen, veel wielrennen, lezen, nadenken over een carriereswitch, en me vooral gelukkig prijzen dat ik het gewoon goed heb en geen recht tot klagen heb.
[+] 1 user says Thank You to BigBird for this post
Reply
#4
Misschien dan een vraag/tip: is het voor jou echt nodig en belangrijk om nog strenger voor jezelf te zijn dan de maatregelen op dit moment aangeven? Ik kan me voorstellen dat toch een keer afspreken met goede vrienden kan helpen..

Verder, als het lukt hoor: toch iets strenger tegen jezelf zijn wat betreft het sporten. Dus: ik mag pas de volgende aflevering Friends kijken als ik eerst een rondje ben gaan rennen. Buiten sporten kan een hoop doen met je zin in alle andere dingen!

Verder vooral veel sterkte!
[+] 2 users say Thank You to matthijs603 for this post
Reply
#5
Herkenbaar, ik ben vrij vroeg in quarantaine gegaan (vrij wel direct na de carnaval). En op den duur kreeg ik er ook last van een soort "en dan heb ik het nog goed depressie".

Idd, je mag eigenlijk niet klagen.. maar het hakt er mentaal toch in. Hield me wel altijd vast aan mijn kantoor ritmes (wekker zetten, netjes aankleden, haar gewoon netjes doen, in principe dat ik zo naar kantoor zou kunnen vertrekken) om die ritme er in te houden. In het begin van de Corona was het erg druk, want in mijn business zorgde we er voor dat juist veel mensen ook thuis konden gaan werken. Maar toen half Nederland wel thuis zat begon de werkdrukte erg af te nemen. Geen nieuwe aanvragen meer, het stromend water was stil komen te laten. Gelukkig dat wij diensten leveren, en er een enorm verhoogd dataverkeer was. Dus financieel ging het erg goed, maar ik zat inderdaad ook ontzettend in die sleur. En omdat ik in principe niets te klagen had, vond ik dit ook lastig om te bespreken met vrienden.

Ook ben ik echt angstig geweest om het virus ook echt te krijgen. Dus verder dan mijn eigen tuin en supermarkt kwam ik niet echt. Die angst is nu wel afgezwakt moet ik zeggen, vooral door de huidige lage cijfers. Ondertussen hebben we de sleutels gehad van het nieuwe huis, dus pendel ik steeds op en neer tussen mijn oude en nieuwe huis. Dat breekt wel heel lekker op kan ik zeggen. Overdag thuiswerken, en savonds klussen brengt echt wel meer variatie in mijn leven in vergelijking met vorige maanden. Ook erg blij dat er weer sport te bekijken is. Ik keek gisterenavond ook echt uit naar Borussia - Bayern. En dat was het eerste moment dat ik dat gevoel had tijdens de crisis dat ik dacht... ah ik hoop dat het dinsdag avond is...

Ook was ik in April jarig, nu ben ik echt geen verjaardagsman. Maar al je vrienden er niet kunnen zijn, mijn familie en zelfs mijn eigen moeder niet vond ik toch wel heftig in die periode.

Al ben ik nu wel flink uit die dip geklommen. Het nieuwe huis, voetbal, en de verlaging van de cijfers doen me toch wel goed.
[+] 2 users say Thank You to Indiaantje89 for this post
Reply
#6
Vind het ook wel herkenbaar dat er een zekere lusteloosheid in sluipt, dagen en weken lijken op elkaar en de activiteiten/evenementen waar ik naar uit keek (concerten, vakantiereis, pubquizen, voetbalwedstrijden, wielerseizoen) zijn voorlopig allemaal in het water gevallen. Wat dan overblijft is werk en gezin, wat enerzijds tot sleur kan leiden maar anderzijds ook weer een fijne basis en structuur geeft. Avonden worden al snel gevuld met series of films en soms een rondje wandelen of fietsen. Het beperken van alcohol tot de weekenden helpt daarbij wel om geestelijk en lichamelijk fit te blijven.

Bezoek van of bij familie en vrienden is de laatste weken weer wat frequenter, dat is een prettige aanvulling. Andere lichtpuntjes zijn dingen als de online popquizen van TivoliVredenburg en binnenkort een bezoekje aan de dierentuin. Hopelijk wordt het komende weken nog wat makkelijker om activiteiten (verder) buiten de deur te gaan ondernemen, a change of scenery will do me good. En voor de wat langere termijn heb ik een idyllische hoop op een last-minute vakantie naar Italië in september, als de zomermaanden daar goed verlopen.
Reply
#7
1) Alles is kut

2) Ik heb een pijnlijke aft

3) Alle relaties met vrienden en familie verwateren in sneltempo
Reply
#8
1: Maat Berenburg begint een veel te goede vriend geworden. Slaap dus veel te lang en kom daardoor in de ochtend niet op gang.
2: Mijdt de grote stad op drukkere tijdstippen als de pest. Het lijkt wel of iedereen te opgefokt is om even op een ander te wachten.
3: Zodanig 'the blues' dat ik dikwijls zelfs geen zin heb om muziek te luisteren - of te lezen. Ga maar weer fietsen.
[+] 1 user says Thank You to Fenderboy for this post
Reply
#9
1) meeste vriendenrelaties zijn aan het vervagen (en ik had er al niet veel)

2) idem met mijn tinderdate waar ik net voor lockdown mee had afgesproken daar ik niemand in mijn "bubbel" wil buiten mijn ouders (wat haat ik dat woord bubbel)

3) mijn vader die na scan voor onbepaalde tijd nog iedere 3 weken chemo moet krijgen en zich dus nog steeds in lock down moet houden (enige die hij ziet is mij, vandaar dat ik mijn bubbel ook bewust klein houd) maar die mentaal echt zwaar afziet door het gebrek aan sociaal contact.
Reply
#10
(27-05-2020, 16:17)Uplift Wrote: 1) Alles is kut
Reply
#11
1. Vriendin (expat) heeft haar ouders ondertussen al veel te lang niet gezien en geen idee wanneer dat kan gebeuren. Ik haat machteloos zijn.
2. De stress en het amateurisme dat mede hangt aan het weer opengaan van het museum doet me steeds meer beseffen dat ik daar weg moet.
3. Vanwege de lusteloosheid toch dingen aan het plannen die ik eigenlijk niet wilde doen. Toch snel eens uit eten en toch ook maar aan het overwegen om in een vliegtuig naar weg van hier te stappen.
Reply
#12
Veel herkenbare dingen, maar met mij gaat het wel gewoon goed hoor. Slechter eten en meer drinken voor een deel herkenbaar. Ook vaker thuisbezorgd dan normaal. Deze week twee dagen geen alcohol, maar me net getrakteerd op een gin tonic en zelf gekookt tot op heden. Individueel sporten heb ik me altijd al moeilijk toe kunnen motiveren en dat is niet veranderd.

Ik heb wel nog gewoon contact met mijn ouders en broer en een paar vrienden. En het helpt me ook wel dat ik dagelijks gewoon naar het werk ga en collega’s en klanten ontmoet. Ik ben wel nog voorzichtig en sla bijvoorbeeld vanavond een etentje bij mijn ouders waar ze ook nog een tante en een vriend hadden uitgenodigd (beide 70+) toch maar over.
Reply
#13
ik mis vooral het je kunnen verheugen op iets
gewoon ergens naar uit kijken

normaal kijk ik uit naar de formule 1 in t weekend
naar t zelf voetballen op zondag
bepaalde voetbalwedstrijden ijken op tv(champions league)
zulke dingen
Reply
#14
Een groep wielrenners buiten.
[+] 1 user says Thank You to atthedrive-in for this post
Reply
#15
1) Ben uitgenodigd voor een tuinmeeting met zes.
2) Attthedrive-in, ik werd op zo 'n smal fietspaadje hier langs de vaart door ook 6 van die fietsracers gepasseerd en voelde de zweetspetters van die gasten op m 'n benen.
3) Het nieuws, dat sportscholen weer open gaan en de sporters bv zelf de apparaten dienen schoon te maken na gebruik. Gaat never afdoende werken natuurlijk.
Reply
#16
1) Third-life crisis.
2) Moeite met dingen loslaten, met name betreft bepaalde mensen die te vaak "rent-free" in mijn hoofd leven.
3) Merendeel van familie en vrienden wonen buiten mijn woonplaats, en het is nu te riskant/lastig om ze te bezoeken.
Reply
#17
1) Het besef dat Nederland gewoon heeft gekozen voor de slechtst mogelijke aanpak en nu een paria wordt. Europa gaat op vakantie en wij mogen niet meedoen

2) Fucking deprimerende initiatieven (zoals van Doornroosje: https://www.facebook.com/events/174056767364716/) die je doen beseffen dat we nog extreem ver van huis zijn

3) Potentieel briljante optredens (zoals Chick Corea op 5 november in TiVre) die nu alsnog worden aangekondigd, maar waarvan je weet dat de kans klein is dat ze door kunnen gaan

4) De totale discoördinatie tussen extreem ontwikkelde west-Europese landen enkel voor politiek gewin, omwille van pure onkunde of omdat elke kans op een adequate respons wegbezuinigd was

5) De complete apathie van mensen jegens al het bovenstaande

6) Familie in Spanje al langer dan een jaar niet gezien; straks worden dat twee jaren

7) Nog steeds geen uitzicht op een bezoek aan België


Ik kan nog even doorgaan.
Reply
#18
Wat betreft punt 1:

Frankrijk wil weer Nederlandse toeristen deze zomer
https://www.ad.nl/buitenland/br-frankrij...~a7ff7a56/
Reply
#19
Bekijk je dergelijke aankondigingen in detail, of lees je de Franse media, dan is de informatie die je krijgt veel genuanceerder. Deze aankondiging is op zich precies hetzelfde wat Spanje en Italië eerder al riepen: ''we're open for business''. Dat landen klaar zijn voor toerisme, zegt iets over hun toestand in het algemeen. De voorwaarde is uiteraard dat ze mensen uitwisselen met landen die er soortgelijk aan toe zijn en dat landen daarvoor op medische én politieke gronden afspraken kunnen maken en dus akkoorden kunnen sluiten.

Wat Rutte deze week zei, is leidend. Achter de schermen zijn onderhandelingen bezig die een combinatie zijn van (interpretatie van) cijfers op tafel leggen en politieke spelletjes. Zie wat ik daarover gisteren schreef in een ander topic.
Reply
#20
Maar goed, ik ga ervan uit dat we in een bubbel zullen zitten met Frankrijk, België en Duitsland, al dan niet met uitstel tot augustus. Als dat al niet kan, dan heeft Rutte straks een probleem. Idem voor het eveneens dicht bevolkte België, dat evenwel veel meer test en veel completere cijfers heeft over de evolutie van de pandemie.
Reply
#21
(28-05-2020, 19:25)Uplift Wrote: 1) Het besef dat Nederland gewoon heeft gekozen voor de slechtst mogelijke aanpak en nu een paria wordt. Europa gaat op vakantie en wij mogen niet meedoen

2) Fucking deprimerende initiatieven (zoals van Doornroosje: https://www.facebook.com/events/174056767364716/) die je doen beseffen dat we nog extreem ver van huis zijn

3) Potentieel briljante optredens (zoals Chick Corea op 5 november in TiVre) die nu alsnog worden aangekondigd, maar waarvan je weet dat de kans klein is dat ze door kunnen gaan

4) De totale discoördinatie tussen extreem ontwikkelde west-Europese landen enkel voor politiek gewin, omwille van pure onkunde of omdat elke kans op een adequate respons wegbezuinigd was

5) De complete apathie van mensen jegens al het bovenstaande

6) Familie in Spanje al langer dan een jaar niet gezien; straks worden dat twee jaren

7) Nog steeds geen uitzicht op een bezoek aan België


Ik kan nog even doorgaan.

Ik heb soms ook het idee dat je vooral in je eigen bubbel zit en vooral ons wil laten denken dat Nederland volledig de plank misslaat in aanpak en dit ook verregaande gevolgen zal hebben in de coulance van andere landen in bijvoorbeeld het toelaten van toeristen. Ik geloof er helemaal niets van. Natuurlijk zie ik ook dat Nederland op bepaalde vlakken steken laat vallen, maar het beeld van “het slechtste kindje van de klas” is overdreven en zorgt ook niet voor een goed beeld.
Reply
#22
Ik verwijs naar het FT artikel dat ik eerder vandaag deelde. We zijn in Europa vijfde slechtste van de klas. Qua slachtoffers. Qua opvolging en testbeleid doet enkel Zweden momenteel slechter.

Je mag geloven wat je wil, het zal de realiteit niet veranderen. Dat Rutte zo'n uitspraken doet. Dat er al weken en zelfs maanden geruchten de ronde doen over reisbubbels waar wij niet bij horen, dat dit deels al door de realiteit (b.v. Cyprus) wordt bevestigd zijn allemaal zaken die nu gewoon reëel zijn.

Opnieuw: ik lees hier vaak terug dat ik te kritisch ben en dan blijven argumenten over waarom gewoon uit. Keer op keer kom ik met concrete data en feiten. Dat de landelijke perceptie alsnog positiever is door o.a. de populariteit van het kabinet en de makke houding van de media, is iets waar ik geen fuck om geef. Als dat uiteindelijk bepaalt hoe je je voelt over het beleid hier, dan moet jij dat maar weten.
Reply
#23
Maar goed, ik heb veel geleerd over het diep ingebakken chauvinisme van Nederlanders de afgelopen tijd. Inclusief progressieve millenials die op GL o.i.d. stemmen. De basisreflex is dat ''we het zo slecht nog niet doen''. Nadenken over hoe ze daartoe komen, volgt pas nadien. Ik ben het redelijk moe en probeer alleen al daarvoor soms gesprekken over het onderwerp alsmede sociaal contact in het algemeen te vermijden. Ik vind het namelijk een beetje beledigend dat mensen zo ongelofelijk lui zijn in hun denken.
[+] 1 user says Thank You to Uplift for this post
Reply
#24
(28-05-2020, 21:31)Uplift Wrote: Maar goed, ik heb veel geleerd over het diep ingebakken chauvinisme van Nederlanders de afgelopen tijd.

Nee joh, je wordt al een echte Nederlander, want het uitgangspunt is dat Nederland het gewoon altijd kut doet en er geen slechtere plek op de wereld is dan hier.
[+] 1 user says Thank You to Willie for this post
Reply
#25
Nee man, ik vind het hier prima. Beter dan België. Daar gaan de laatste maanden niets aan veranderen. Dat we zo'n beleid zouden krijgen, moesten we in feite al kunnen anticiperen na 10 jaar Rutte.

Alleen sluit dat terechte, harde kritiek niet uit. Ik zou Zweden ook een briljant land vinden om in te wonen. Nog steeds. Maar dat ze daar helemaal gek zijn geworden m.b.t. Corona is even goed waar.
Reply


Forum Jump:


Users browsing this thread: 1 Guest(s)