Thread Rating:
  • 7 Vote(s) - 3.86 Average
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Wielrennen
Het Meijepad. Nee, nog nooit gepakt. Maar die zal ik de volgende keer wel pakken mocht ik in de buurt zijn. Fiets afhankelijk van de wind. Eerst tegen en dan mee. Marathon pr 3:12. Die van jou Rael?
Reply
De Mont Ventoux staat ook nog op mijn verlanglijst. Niet alleen om de Mont Ventoux zelf (één keer omhoog zou ik overigens wel genoeg vinden), maar ook om de wijdere omgeving. De hele Vaucluse lijkt mij zeer de moeite waard, en ik zou graag ook de wijnstreek daar gaan verkennen (Gigondas, Vacqueyras en iets verder weg Châteauneuf du Pape).

Gigondas en Vacqueyras waren de favoriete wijnen van mijn vader. Op vakanties gingen mijn ouders vaak op toernee langs wijndorpen om zelf wijn bij de wijnboer te kopen, en aan het einde van de vakantie met een kofferbak vol wijn terug naar huis te rijden (en in de tijd van voor de open grenzen in de zenuwen te zitten als ze de Frans-Belgische grens moesten passeren).
Ik ben er goed mee, want ik heb (de inhoud van) de wijnkelder van mijn vader, waaronder een respectabele hoeveelheid flessen Châteauneuf du Pape, Gigondas en Vacqueyras, geërfd. Ik hef regelmatig het glas richting hemel: "Dank je wel, Pa."

Mijn ouders gingen ook vaak naar de Bourgogne om wijn te kopen. Ze hadden hun vaste adresje in het dorp Meursault.
Als mijn geplande fietsreis van komend najaar onverhoopt toch doorgang zou kunnen vinden, wil ik op de terugreis via de wijnstreek van de Bourgogne rijden en een dag reserveren voor een tochtje langs de wijndorpen rondom Beaune.
Reply
(10-05-2020, 18:29)kevin Wrote: Het Meijepad. Nee, nog nooit gepakt. Maar die zal ik de volgende keer wel pakken mocht ik in de buurt zijn. Fiets afhankelijk van de wind. Eerst tegen en dan mee. Marathon pr 3:12. Die van jou Rael?
Ik ben vier keer op de Marathon gestart en heb hem drie keer uitgelopen.  De snelste was in 3.20.55, de langzaamste in 3.21.10. Het is niet te geloven, en dat terwijl er zo'n kleine tien jaar tussen de eerste en de laatste zitten. Tijdje geleden hoor: de eerste was geloof ik in november 1978, de laatste in april 1988.

Die tijden vielen mij vies tegen. Met een 1500m-tijd van 4.06.0 en een 5000m-tijd van 15.52.0 (ook geen wereldtijden) had ik beter verwacht. Maar ja, ik was geen lange afstandloper, maar een middenafstandloper die in de winter veel lange duurlopen deed als uithoudingstraining voor vooral de 1500m. Ik liep die marathons meer als prestatieloop, in een rustig duurtempo, dan als wedstrijd.
Reply
(10-05-2020, 18:56)Rael Wrote: De Mont Ventoux staat ook nog op mijn verlanglijst. Niet alleen om de Mont Ventoux zelf (één keer omhoog zou ik overigens wel genoeg vinden), maar ook om de wijdere omgeving. De hele Vaucluse lijkt mij zeer de moeite waard, en ik zou graag ook de wijnstreek daar gaan verkennen (Gigondas, Vacqueyras en iets verder weg Châteauneuf du Pape).

Gigondas en Vacqueyras waren de favoriete wijnen van mijn vader. Op vakanties gingen mijn ouders vaak op toernee langs wijndorpen om zelf wijn bij de wijnboer te kopen, en aan het einde van de vakantie met een kofferbak vol wijn terug naar huis te rijden (en in de tijd van voor de open grenzen in de zenuwen te zitten als ze de Frans-Belgische grens moesten passeren).
Ik ben er goed mee, want ik heb (de inhoud van) de wijnkelder van mijn vader, waaronder een respectabele hoeveelheid flessen Châteauneuf du Pape, Gigondas en Vacqueyras, geërfd. Ik hef regelmatig het glas richting hemel: "Dank je wel, Pa."

Mijn ouders gingen ook vaak naar de Bourgogne om wijn te kopen. Ze hadden hun vaste adresje in het dorp Meursault.
Als mijn geplande fietsreis van komend najaar onverhoopt toch doorgang zou kunnen vinden, wil ik op de terugreis via de wijnstreek van de Bourgogne rijden en een dag reserveren voor een tochtje langs de wijndorpen rondom Beaune.

Moet je beslist doen, prachtig gebied, en je kunt het culinaire en het sportieve combineren.
Ik neig ook om eind aug naar Frankrijk te rijden, Bourgogne of Ventoux, en dan fietsen en wijn kopen.
Reply
(10-05-2020, 17:00)kevin Wrote: Gisteren met een maatje 100 km gefietst naar de Meije (mooi gebied) en weer terug via Gouda en de IJssel naar Rotterdam. Net iets boven de 30 gemiddeld volgens Garmin. Heerlijke sport wielrennen. Probeer 1 keer per week te fietsen en voor de rest paar keer per week hardlopen. Nog de grote wens en ambitie om de Vogezen en de Alpen onveilig te maken (misschien volgend jaar?). Limburg, de Voerstreek en de Ardennen blijven ook mooi, alleen veel korter klimwerk uiteraard. Knappe prestatie BigBird! Nog bergen op jouw wensenlijstje?

Ik wil nog keer de Tourmalet doen en Stelvio. Alpen al gezien en gedaan, nu Spanje en Italie nog een keer.

De Voerstreek fiets ik ook regelmatig. Als ik langer rondje wil fietsen neem ik lusje Belgie mee en dan kom ik via Gemmenich bij Drielandenpunt uit. Nu natuurlijk niet.
Reply
Vorig jaar met m'n mountainbike de Alpe Huez en Col Sarenne B2B gefietst. langste en zwaarste tocht ooit op mijn mountainbike...
Reply
(10-05-2020, 18:15)Rael Wrote:
(10-05-2020, 11:21)Loov Wrote: Alpe D'Huez viel me mee, Galibier was echt afzien maar ik voelde dat ik nog wel genoeg over had gehad voor een Alpe D'Huez als ik goed kon herstellen op de afdaling. Telegraph heb ik nooit gedaan. Maar ik hou wel van een uitdaging en groot doel. Zelfde had ik met de marathon of een triathlon. 

Ik heb ook Mont Ventoux gefietst van 2 kanten (Bedoin en Malaucene) en die vielen me alles mee. Dat bos vanuit Bedoin is echt niet zo hel als ze op Tv doen geloven. Ik vond de Galibier echt vele malen zwaarder. Zou Ventoux nog wel een keer van 3 kanten op willen fietsen in 1 dag.
Als je de Galibier vanuit St. Michel de Maurienne hebt gedaan, heb je ook de Télégraphe gedaan. De Col du Télégraphe is namelijk het eerste gedeelte van de klim vanuit het dal, die kronkelweg door dat bos.
Als het bos zich opent en je vrij uitzicht krijgt over het dal, nader je de Col du Télégraphe. Misschien kun je je herinneren, dat de weg op een bepaald moment een scherpe bocht naar links maakt het zijdal in en dan voor een paar kilometers gaat dalen naar Valloire, vanwaar hij dan weer gaat stijgen. Dat punt waar je het zijdal inbuigt en waar die korte afdaling begint: dat is de Col du Télégraphe.
De Col du Télégraphe is dus het voorportaal van de Col du Galibier.

Even een vraag die niets met fietsen te maken heeft, maar wel met duursport: wat is jouw p.r. op de Marathon?

Ja nu kan ik het me herinneren! 

Ik heb eenmaal een marathon gelopen en dat was in 4.30 en toen heb ik gezegd nooit meer. Ik heb namelijk nooit duursport gedaan en ik heb letter 27 jaar de foute spieren getraind. Maar nu kriebelt het wel en ik wil graag nog een keer een 3.30 lopen, en dan kan ik het echt afsluiten. En dat is in mijn ogen wel wat realistischer met iets meer specifieke training. Het skateboarden wat ik gewoon heel graag doe zit alleen volledig in de weg van een duursport training.
Reply
Maar goed liever dat ik te veel sporten wil doen dan geen sport. Wink
Reply
(10-05-2020, 19:31)BigBird Wrote:
(10-05-2020, 17:00)kevin Wrote: Gisteren met een maatje 100 km gefietst naar de Meije (mooi gebied) en weer terug via Gouda en de IJssel naar Rotterdam. Net iets boven de 30 gemiddeld volgens Garmin. Heerlijke sport wielrennen. Probeer 1 keer per week te fietsen en voor de rest paar keer per week hardlopen. Nog de grote wens en ambitie om de Vogezen en de Alpen onveilig te maken (misschien volgend jaar?). Limburg, de Voerstreek en de Ardennen blijven ook mooi, alleen veel korter klimwerk uiteraard. Knappe prestatie BigBird! Nog bergen op jouw wensenlijstje?

Ik wil nog keer de Tourmalet doen en Stelvio. Alpen al gezien en gedaan, nu Spanje en Italie nog een keer.

De Voerstreek fiets ik ook regelmatig. Als ik langer rondje wil fietsen neem ik lusje Belgie mee en dan kom ik via Gemmenich bij Drielandenpunt uit. Nu natuurlijk niet.
De Tourmalet en de Stelvio: ik heb ze beide gedaan. De Tourmalet in 2002, de Stelvio in 1995 en 1997. Beide zijn aanraders.

In 2002 had ik het ambitieuze plan opgevat om in vijf weken eerst naar de Vierwaldstättersee en het Berner Oberland te fietsen en vandaar door Frankrijk, Spanje en Portugal naar Lissabon. Dit bleek iets te ambitieus te zijn. Na vier weken was ik pas in Biarritz. Omdat het geen zin had om nog verder te gaan, besloot ik toen om dan maar nog een paar dagen de Pyreneeën in te gaan. Ik wilde eigenlijk de Aubisque en de Tourmalet doen, maar ook daarvoor ontbrak mij de tijd, dus is het bij de Tourmalet gebleven. De dag na de Tourmalet ben ik verder afgedaald naar Tarbes (ik had overnacht in Ste. Marie de Campan, waar ik de avond van mijn overnachting een werkelijk fantastische Poulet Basque heb gegeten), waar ik op de nachttrein naar Parijs ben gestapt.

Ondanks de gedeeltelijke mislukking was het toch een prachtige reis: de Ardennen en Luxemburg, de Vogezen (eindelijk eens geen mist en regen), de Vierwaldstättersee, de Brünigpass, de Grosse Scheidegg (bekend van de Ronde van Zwitserland), het Männlichen vanuit Grindelwald en noodzakelijkerwijs de zelfde weg terug (het Männlichen is een bergtop met een hotel, met een prachtig uitzicht op de nabije Berner Alpen, bereikbaar ofwel via een zweefbaan ofwel via een smal voor snelverkeer verboden weggetje met afgrijselijk steile gedeeltes, van 951 m naar 2229 m. in 14 km), Thuner See, Lac Léman, Lac d'Annecy, Alpe d'Huez, de Cevennen, de Gorges du Tarn, Biarritz, Col du Tourmalet.

Het jaar daarop heb ik Lissabon wel gehaald, ik ben toen in een min of meer rechte lijn gereden.

Mijn eerste keer Stelvio was in 1995. Ik had toen niet zo veel tijd en nog minder geld, en heb mij toen beperkt tot een rit van ruim twee weken van Spijkenisse naar Verona via de Flüelapass, Pass dal Fuorn/Ofenpass, Passo dello Stelvio (vanaf Prad am Stilfserjoch), Passo di Gavia en Passo del Tonale.
In 1997 heb ik heb hem weer gereden, zelfs twee keer in twee dagen. In dat jaar ben ik via een omweg naar Corsica gefietst (d.w.z. naar Genua gefietst en verder met de veerboot, ik had geen waterfiets): in een min of meer rechte lijn naar Graubünden en daar via de Flüelapass en de Pass dal Fuorn/Ofenpass naar Sta. Maria aan de voet van de Pass Umbrail (tegenwoordig bekend van het poepincident van Tom Dumoulin), vanuit Sta. Maria eerst een rondtocht (zonder bagage) Sta. Maria - Prad am Stilfserjoch - Stelvio - Umbrail - Sta. Maria en de dag daarop vanuit Sta. Maria via de Pass Umbrail naar de Passo dello Stelvio, en de dagen daarna verder via Bormio - Tirano - Passo del Bernina - St. Moritz - Lago di Como naar Genua, en aansluitend nog een weekje Cap Corse (prachtig!)

Ik vind de Stelvio één van de mooiste passen die ik gereden heb. Niet alleen is die klim van de Zuid-Tiroler zijde vanuit Prad am Stilfserjoch met zijn 47 haarspeldbochten heel spectaculair, het landschap is ook schitterend: zowel tijdens de klim als op de top heb je een prachtig uitzicht op het bijna 4000 m. hoge Ortler-massief. En als ik nog aan die afdaling(en) naar Bormio denk: het is goed dat mijn moeder dat niet heeft kunnen zien (het arme mens stond toch al doodsangsten om mij uit), dat ging mij daar met een bloedgang, vooral dat gedeelte langs die kloof, en aan een helm op je hoofd zetten dacht je toen natuurlijk nog niet (kom. je was toch geen mietje! ja, de tijden kunnen veranderen).

Italië als fietsland ken ik goed: zeer aan te bevelen.
Mijn eerste fietsreis, in 1990, ging naar Florence, mijn reis van 1991 naar Sorrento (± 50 km voorbij Napels, aan de overkant van de baai), mijn reis van 1992 naar Reggio di Calabria (magisch moment: als je na het ronden van een kaap tussen de olijfboomgaarden en citroenplantages rijdt en opeens de kustlijn van Calabrië, de Straat van Messina, Sicilië met de Etna, en de Stromboli voor je ziet).
Al mijn fietsreizen heb ik overigens vanaf huis gemaakt, d.w.z. heen op de fiets, terug met de trein.

Mijn eerste kennismaking met de Voerstreek was op mijn fietsreis naar Reggio di Calabria, toen ik in St. Martens Voeren overnacht heb (de tweede overnachting van de reis). Ik ben er daarna nog één keer geweest, ik geloof in 2013, toen ik een bezoek aan Pinkpop gecombineerd heb met een paar dagen fietsen vanuit Valkenburg.
[+] 3 users say Thank You to Rael for this post
Reply
Respect voor je verhaal en je fietsavonturen Rael. Wel aardig wat zitvlees gekweekt! Prachtige reizen lijkt me. Afdalen lijkt mij op best eng. Zit je op Strava? Misschien een wattes groep op Strava maken?
Reply
Weening naar Trek. Leuk nieuws! Toevallig gisteren nog op Eurosport de vijftiende etappe gezien van de giro uit 2013, waar Weening nog in de kopgroep zat.
Reply
Ik wist eerlijk gezegd niet dat die nog profrenner was.
Reply
Hij zat vorig jaar bij Roompot en zat nu zonder contract. Maar net voor de corona aangenomen. Vanwege trage UCI en corona is het bericht nu pas bekend gemaakt of naar boven gekomen.
Reply
(11-05-2020, 11:54)kevin Wrote: Respect voor je verhaal en je fietsavonturen Rael. Wel aardig wat zitvlees gekweekt! Prachtige reizen lijkt me. Afdalen lijkt mij op best eng. Zit je op Strava? Misschien een wattes groep op Strava maken?
Nee, ik zit niet op Strava. Ik denk dat dat moeilijk gaat lukken op die ouwe Nokia van mij. Ik voel ook weinig aandrang om een smartphone aan te schaffen (ik ken overigens mensen die al hun hele werkzame leven in de ICT werken, die ook weigeren een smartphone te kopen).
Afgezien daarvan heb ik nogal een weerzin tegen sociale media vanwege de tracking- en privacy-aspecten.

Ik kom nog even terug op het fietspad tussen Meije en Nieuwkoop: het lijkt mij een slecht idee om dat in deze Corona-tijden te gaan doen. Het is heel smal, en je kunt er elkaar amper passeren.
Reply
(11-05-2020, 11:54)kevin Wrote: Respect voor je verhaal en je fietsavonturen Rael. Wel aardig wat zitvlees gekweekt! Prachtige reizen lijkt me. Afdalen lijkt mij op best eng. Zit je op Strava? Misschien een wattes groep op Strava maken?
Ik ben nog iets vergeten: ik vind afdalen geweldig! Het gekke is dat ik het er op TV altijd heel erg eng uit vind zien, terwijl ik, als ik het zelf doe, altijd de neiging krijg om mij zo plat en zo smal mogelijk te maken. Meestal daal ik af met een snelheid van ± 60 km/h. Mijn record ligt op 83 km/h, in de afdaling van de Simplonpass naar Domodossola.
Reply
(10-05-2020, 23:29)Loov Wrote:
(10-05-2020, 18:15)Rael Wrote:
(10-05-2020, 11:21)Loov Wrote: Alpe D'Huez viel me mee, Galibier was echt afzien maar ik voelde dat ik nog wel genoeg over had gehad voor een Alpe D'Huez als ik goed kon herstellen op de afdaling. Telegraph heb ik nooit gedaan. Maar ik hou wel van een uitdaging en groot doel. Zelfde had ik met de marathon of een triathlon. 

Ik heb ook Mont Ventoux gefietst van 2 kanten (Bedoin en Malaucene) en die vielen me alles mee. Dat bos vanuit Bedoin is echt niet zo hel als ze op Tv doen geloven. Ik vond de Galibier echt vele malen zwaarder. Zou Ventoux nog wel een keer van 3 kanten op willen fietsen in 1 dag.
Als je de Galibier vanuit St. Michel de Maurienne hebt gedaan, heb je ook de Télégraphe gedaan. De Col du Télégraphe is namelijk het eerste gedeelte van de klim vanuit het dal, die kronkelweg door dat bos.
Als het bos zich opent en je vrij uitzicht krijgt over het dal, nader je de Col du Télégraphe. Misschien kun je je herinneren, dat de weg op een bepaald moment een scherpe bocht naar links maakt het zijdal in en dan voor een paar kilometers gaat dalen naar Valloire, vanwaar hij dan weer gaat stijgen. Dat punt waar je het zijdal inbuigt en waar die korte afdaling begint: dat is de Col du Télégraphe.
De Col du Télégraphe is dus het voorportaal van de Col du Galibier.

Even een vraag die niets met fietsen te maken heeft, maar wel met duursport: wat is jouw p.r. op de Marathon?

Ja nu kan ik het me herinneren! 

Ik heb eenmaal een marathon gelopen en dat was in 4.30 en toen heb ik gezegd nooit meer. Ik heb namelijk nooit duursport gedaan en ik heb letter 27 jaar de foute spieren getraind. Maar nu kriebelt het wel en ik wil graag nog een keer een 3.30 lopen, en dan kan ik het echt afsluiten. En dat is in mijn ogen wel wat realistischer met iets meer specifieke training. Het skateboarden wat ik gewoon heel graag doe zit alleen volledig in de weg van een duursport training.

Bij skateboarden moet ik altijd aan Jan Peter Balkenende denken die bijna zijn nek brak, toen hij als lijsttrekker van het CDA dacht dat het een goed idee was om op een skateboard te gaan staan, omdat hij dacht daarmee jonge kiezers te kunnen trekken.
Reply
Gisteren weer een rondje 100 km gemaakt en sinds een lange tijd met 2 maatjes. Rondje Rotterdam, Voorschoten, Wassenaar, duinen in naar Hoek van Holland en via midden delfland weer terug naar Rotterdam. Zag een paar grote groepen voorbij komen en een achterlijke automobilist op het fietspad. Donderdag hoop ik dan eindelijk naar Limburg te kunnen om te fietsen. Grotendeels lus 2 van de amstel en klein gedeelte lus 3 tot slot. Lus 2 gaat door Belgie heen, maar dat zal niet mogen. Tot aan het drie landenpunt en dan weer terug richting Camerig. Nederland is best mooi en de vorm wordt ook steeds beter.
Reply
Ga donderdag maar op tijd, en niet om 11 uur de fiets op. Zal druk zijn, ik ga ook al om half 9, en dan voor de drukte thuis.
Reply
Was die duinroute van Wassenaar naar Hoek van Holland nog een beetje te doen? Niet te druk? Het lijkt mij dat je vooral in Scheveningen en in het Westduinpark (te?) veel drukte kunt verwachten.

Ik ken die route goed, rijd hem regelmatig (d.w.z. minimaal één keer per jaar), maar dan in de tegenovergestelde richting: Spijkenisse, Beneluxtunnel, Hoek van Holland, Scheveningen. Meijendel, Oud-Wassenaar, Stompwijk, Benthuizen, Rotterdam (met altijd een bezoek aan het Charloisse Hoofd, een favoriete plek van mij), Spijkenisse. Dit jaar durf ik het niet aan, omdat ik verwacht dat het onderweg te druk zal zijn; zeker dwars door Rotterdam zie ik nu niet zitten, al helemaal niet nu je weer meer mensen op straat kunt gaan verwachten.

Ik heb ook wel eens geprobeerd om een gedeelte van de Amstel Gold Race na te rijden, maar ben toen letterlijk de weg kwijt geraakt door oriëntatieproblemen. Vooral daar tussen Eijs en Simpelveld wist ik echt niet meer hoe ik moest rijden. En ook de afslag naar dat klimmetje tussen de Eijser Bosweg en Schin op Geul en de Keutenberg heb ik gemist.

Ik combineer festivalbezoek vaak met fietsen. Zo heb ik bijvoorbeeld een dagje Rock Werchter gecombineerd met een half dagje fietsen vanuit Brussel naar de Muur van Geraardsbergen en de Bosberg. Dat ging prima, totdat ik vanuit het centrum van Brussel, waar ik na mijn rit gegeten had, terug moest naar mijn hotel in Evere. Ik heb midden in de nacht rondjes gereden over de binnenring van Brussel, omdat ik de afslag naar de Leuvense Steenweg niet kon vinden.

In 2017 ben ik naar het Main Square Festival in Arras geweest om Radiohead te zien. Ook toen heb ik mijn fiets meegenomen, om op het parcours van Parijs - Roubaix te gaan fietsen.
Ik wilde de laatste 100 km van Parijs - Roubaix gaan rijden. Daartoe ben ik vanuit Lille, waar ik in een hotel verbleef, met de trein naar Valenciennes gereisd, om vandaar eerst een stukje van 15 km zonder kasseien als warming up te fietsen en vanaf Arenberg het parcours te gaan volgen tot de finish in Roubaix. Dat moest toch makkelijk kunnen om voor donker Roubaix te halen.
Ik heb Roubaix nooit gehaald. Mijn tocht is ontaard in een puzzelrit. En ik had nog wel de routekaart van de website van de ASO gedownload, in Lille een gedetailleerde topografische kaart waar alle weggetjes op stonden gekocht, en de route op die topografische kaart ingetekend. Desondanks had ik, op een enkele uitzondering na, de grootste moeite om de kasseistroken te vinden. En als je verschillende keren een half uur bezig bent om zo'n strook te vinden, schiet dat niet op.
Het eind van het liedje was dat ik nog net, voordat het helemaal donker was, de strook van de Carrefour de l'Arbre heb kunnen rijden en het toen maar heb moeten opgeven en de rechtstreekse weg terug naar Lille ben ingeslagen.
Ik had met alles rekening gehouden. Met pech, met valpartijen, maar niet met blaren op mijn handen. Al na de eerste strook, de Trouée d'Arenberg (onder Nederlanders beter bekend als het Bos van Wallers) zaten mijn handen onder de blaren, en had mijn horloge in mijn pols gesneden waardoor het bloed onder mijn horloge vandaan gestroomd kwam. Na de tweede kasseistrook waren die blaren open gegaan. Dit is een pijnlijke geschiedenis geworden. Ik ben nog bij een apotheek geweest om mijn handen te laten verbinden, maar dat verband bleef met al dat gerammel ook niet lang zitten.

Ik zou nog wel eens terug willen om de hele rit, van Compiègne naar Roubaix, te gaan doen. Daarvoor zou ik wel twee dagen nodig hebben. Het grote probleem daarbij zou zijn: hoe los ik dat gedoe met die blaren op?
[+] 1 user says Thank You to Rael for this post
Reply
De duinroute was idd best aan de drukke kant. Veel fietsers en hardlopers. De zondag is toch voor veel mensen een sportdag. Als je op een doordeweekse dag gaat of op een vroeg tijdstip moet het wel te doen zijn. We waren er rond half 11 en toen was het druk. Snelheid minderen en wat voorzichtiger doen. Wel even aangezet voor de Wassenaarse Slag. Charloisse hoofd is idd mooi. Zeker nu er een gratis pontje vaart (fietstunnel is afgesloten).

In Zuid-Limburg zijn er tegenwoordig 3 uitgepijlde routes (lussen). Bordjes staan goed en is de route helder aangegeven. Voor het corona tijdperk had je er een ruimte (de amstel gold experience, in Valkenburg) met kleedkamers en douches en waar ze ook routeboekjes verkopen.

Festivals en fietsen, een moedige combinatie. Ik ben altijd aardig brak na een festival en zou er niet aan moeten denken om een heel eind terug te moeten fietsen. Kasseistroken is met mijn gewicht ook geen goed idee. Lijkt mij een vrij pijnlijke gewaarwording met blaren, het moet wel leuk blijven. Je zult niet de eerste zijn met dit euvel. In je Garmin/Wahoo of mobiel kan je nu vast wel een gpx file downloaden en de navigatie volgen. Met een kaart lijkt mij dit niet te doen. Wat word je volgende tocht?
Reply
Wat mijn volgende tocht wordt? Dat hangt helemaal van de omstandigheden af.

Als het mogelijk is en op een beetje normale manier kan: in september/oktober een lus vanaf huis om de Mont Blanc heen, d.w.z. naar de Col du Grand St. Bernard, het Valle d'Aosta, de Col du Petit St. Bernard, misschien ook de Col de l'Iseran (als de tijd en de benen het toelaten), en dan weer terug, dit alles in ± 3 weken. Maar alleen als het op een beetje prettige manier kan. Als het zou gaan ontaarden in moeilijk gedoe met mondkapjes en zo, sla ik liever een jaar over en houd ik mijn centen in mijn zak.

Als die grote tocht er niet in zit, ga ik misschien een paar dagen naar de Veluwe als de heide bloeit (bijv. 1 dag heen, 1 dag toeren op de Veluwe, 1 dag terug), of misschien een heen en weertje van een paar dagen naar de Vlaamse Ardennen om de schandvlek van het moeten afstappen op de Koppenberg uit te wissen.

Ik weet het nog niet, ik zal wel zien.

En wat die combinatie festivals en fietsen betreft: ik ben al een dagje ouder en voel niet meer de drang om mij vol te gieten bij een festival. Ik wil graag de headliner in fitte toestand kunnen meemaken. Bovendien slaap ik altijd in een hotel, als ik een festival bezoek, en pendel met de auto heen en weer tussen het hotel en het festivalterrein. Dat moet je je vanzelf wel matigen met drankgebruik.
Reply
Eigenlijk hoort dit niet thuis in een topic over wielrennen. Wielrenners gaan niet stoppen om eens uitvoerig naar het landschap of de zee te kijken, en stappen al helemaal niet af om er eens bij te gaan zitten om een kwartiertje over de zee uit te kijken. Maar omdat er nu eenmaal geen topic over toerfietsen is, plaats ik het toch maar hier.

Ondanks mijn grootse plannen was er de laatste weken enigszins de klad gekomen in mijn fietstraining. Gisteren heb ik voor het eerst sinds ruim drie weken weer een fatsoenlijke afstand gereden. Ik heb het voor deze eerste keer gematigd gehouden met 114 km: een mooie tocht naar de zee.
De route: Spijkenisse - Landtong van Rozenburg - Maasvlakteboulevard/Maasvlaktestrand - Rockanje - Tinte - Windmolenpark Haringvlietdam (waar ik een tijdje op de betonnen voet van een windmolen naar de zee en de vogels, o.a. een baltsend aalscholverpaartje, heb zitten kijken) - Nieuwenhoorn - Spijkenisse.

Toen ik daar gezeten aan de zee zat te mijmeren, moest ik denken aan Otis Redding: I'm sitting on the dock of the bay
                                                                                                                                  Watchin' the tide roll away
                                                                                                                                  I'm sitting on the dock of the bay
                                                                                                                                  Wastin' time

Thuis gekomen heb ik eerst een anderhalve liter pak halfvolle melk naar binnen geslagen (ik had met dat warmere weer aardig gezweet), ben daarna aan de halve liter Krombacher gegaan en aan de Nasi Goreng met overheerlijke KIPDRUMSTICKS (uiteraard van echt vlees, niet van nepvlees).
Reply
Je begon zo mooi en eindigt met rancune. Jammer.
[+] 1 user says Thank You to Timothy's Monster for this post
Reply
Volgende rit zitten we normaal aan de 4000km voor 2020. Denk dat ik begin juli mss tijdens verlof eens naar de Alpen trek als dat kan daartegen. Normaal zit ik voor het werk in de Tour die periode, maar nu mss ideale kans om zelf eens een col op te fietsen.
Rij ieder jaar wel wat in de Ardennen, Amstel-streek en Vlaamse Ardennen, maar qua lange cols heb ik alleen nog maar een berg van 11km opgereden in Thailand. Maar zou graag eens werk maken van de bekende cols uit de wielergeschiedenis. Heb er al veel gezien, maar dus nog nooit zelf één kunnen rijden.
Reply
(21-05-2020, 21:33)Rael Wrote: Eigenlijk hoort dit niet thuis in een topic over wielrennen. Wielrenners gaan niet stoppen om eens uitvoerig naar het landschap of de zee te kijken, en stappen al helemaal niet af om er eens bij te gaan zitten om een kwartiertje over de zee uit te kijken. Maar omdat er nu eenmaal geen topic over toerfietsen is, plaats ik het toch maar hier.

Ondanks mijn grootse plannen was er de laatste weken enigszins de klad gekomen in mijn fietstraining. Gisteren heb ik voor het eerst sinds ruim drie weken weer een fatsoenlijke afstand gereden. Ik heb het voor deze eerste keer gematigd gehouden met 114 km: een mooie tocht naar de zee.
De route: Spijkenisse - Landtong van Rozenburg - Maasvlakteboulevard/Maasvlaktestrand - Rockanje - Tinte - Windmolenpark Haringvlietdam (waar ik een tijdje op de betonnen voet van een windmolen naar de zee en de vogels, o.a. een baltsend aalscholverpaartje, heb zitten kijken) - Nieuwenhoorn - Spijkenisse.

Alle posts in dit topic zijn iig een geweldige inspiratie om eens uitgebreid door NL te tourfietsen. Echt een hoop wat ik nooit heb gezien.
Reply


Forum Jump:


Users browsing this thread: 2 Guest(s)