Welk festival/concert ben jij geweest?

[JorisR]

Preoccupations in Rotown: een beetje stroeve eerste show van de tour. Zanger Matthew kon voor het eerst ooit niet live bas spelen door een gebroken hand en was opeens frontman met de handen vrij en invalbassist erbij. Ze gingen dapper voorwaarts, maar heel goed werd het niet. En dan helpen te harde drums en zang ten opzichte van de rest ook niet.

[Uplift]

CTM dus.

Drie dagen zijn hoogstens goed voor een impressie, te meer omdat ik naast Berghain maar op twee andere locaties ben geweest. Maar ik heb er veel uit kunnen halen. Alle drie de Berghain-avonden waren werkelijk een schot in de roos. Een groot deel van de kwaliteit van CTM zit dan ook in de locaties, de context, ... kortom: hoe het wordt gepresenteerd. Zo krijg je dan een reeks artiesten voorgeschoteld die qua stijl weinig met elkaar te maken hebben, maar thematisch of gevoelsmatig wel. En dan is er natuurlijk die gruwelijke Berghain; dingen als Wiegedood (ondanks het feit dat zo'n muziek ietwat een mismatch is met die stacks Funktion-One's) en Authentically Plastic ga je nooit of nimmer op een andere plek zo intens kunnen ervaren. Ook vermeldenswaardig: alweer Keeley Forsyth, die nog theatraler was dan op LGW?, maar het klopte of zo. En verder de zwaarste avond, dinsdag, met de Franse Stefanie Egedy en haar 'Sub Bass Dose', compleet met waarschuwingsflyers. De dBC-meter ging niet verder dan 125. The Body was dan weer zichtbaar enthousiast dat ze in Beghain mochten optreden (net als Wiegedood trouwens), en dat was de beste show die van het duo heb gezien. Chip King verloor zijn stem en de decibelmeter werd wijselijk uitgezet. Lood en loodzwaar. Prachtig. En dan is Coby Sey zeker nog het vermelden waard: ga die live-act checken zodra je kan. Zijn slot gisterenavond was ietwat een mismatch en de uitvoering rammelt nog wat, maar damn, wat zit hier veel in. Denk Dean Blunt, maar dan muzikaler en met emotie, zonder de overdaad aan Zuid-Londense lethargie, maar mét die kenmerkende sound. Een unieke balans van elementen.

[Loov]

The Body en Wiegedood in Berghain. :o

Holy fuck wat vet. Stonden die function 1 ook aan de achterkant aan: zodat je surround sound hebt?

[Uplift]

Absoluut. En meestal is dat een ideaal geluidssysteem voor zo'n zaal en elektronische muziek. Dat Wiegedood tijdens de eerste nummers dan als een soep klinkt, neem je er dan wel bij. En zo tering hard man, 115 was denk ik het gemiddelde wat de meter aangaf (handig, zo'n ding dat je in real time vertelt hoe snel doof je wordt).

[jodocus]

Gister drie punkbands gezien in een voormalig bedrijfspand dat voor zolang het duurt in gebruik is als werk- en woonruimte door een groep kunstenaars. De eerste was niet heel goed maar wel vermakelijk, de tweede was iets beter maar wekte om me heen wat ongenoegen op door het veelvuldig gebruik van het woord kanker tijdens tirades over PVV stemmers. Derde band met een uitblinkende drummer en een mooie gruntende zangeres was, weliswaar niet helemaal mijn stijl, echt goed. Entree vijf euro, flesje bier één euro en hoewel ik beiden niet meer doe maar fijn voor de mensen die er wel van genieten, binnen roken en een flinke moshpit. Na afloop nog even buiten napilsen bij een kampvuur. Dit alles op 400 meter lopen van mijn  huis. Topavond.

[nam-tso]

Philip Glass – Satyagraha – Opera Ballet Vlaanderen, onder regie van Cherkaoui (17.02.2023)

Damn; wat een indrukwekkend spektakelstuk!

Deze 3,5 uur durende opera van Philip Glass wordt een aantal keer opgevoerd in het operagebouw van Antwerpen. Het is een soort hybride opera over het leven van Mahatma Gandhi, gezongen in Sanskriet, waarin het koor ook onderdeel vormt van de choreografie. Enkel de muziek van Glass is al de moeite waard, maar met deze indrukkende productie erbij werd ik meermaals tot tranen toe ontroerd.

Satyagraha is de benaming van geweldloos verzet van Gandhi. In de opera komen een aantal schakelmomenten voorbij van het leven van Gandhi in Zuid Afrika.
Bijzonder indrukwekkend was bijvoorbeeld de opening van het tweede bedrijf. Gandhi arriveert in Zuid Afrika nadat hij de misstanden van het apartheidsregime aan de kaak had gesteld in India. Een woedende menigte wacht hem op en bekogeld hem met stenen en probeert hem te lynchen. In Antwerpen waren er geen stenen, maar de scene was erg indrukwekkend uitgewerkt. Het koor ging samen met de dansers op in een dynamische massa waarin Gandhi al zingend over de kop werd getrokken. Dit tweede bedrijf sloot af met een uitwerking van een protest waarbij identiteitsbewijzen werden verbrand. Wat een krachtige climax! Je hoorde de sidering door de zaal trekken; erg imposant.
Ook fraai was het dynamische gebruik de vloer. Waardoor bij momenten er op twee vloeren tegelijk werd gedanst.
In het derde bedrijf wordt het geheel rustiger en mystieker. De opera eindigt met Gandhi, zittend, op een schuin hangende vloer, te midden van de cosmos/wereld contemplerend op zijn Satyagraha. Heel fraai allemaal.

Kortom; bijzonder veel van genoten. 

Nog een klein voetnootje aan de avond; twee drone-lords waren die dag ook onder het publiek. Na de voorstelling liep ik Kali Malone en Stephen O’Malley tegen het lijf.

[meisbaer2]

KT Tunstall in de Melkweg Max afgelopen vrijdag.

Het voorprogramma was Aandy Borrows, drummer van Razorlight en ook bekend van zijn samenwerking met Tom Smith van de Editors. Hij deed nummers op de gitaar, met af en toe hulp van roady extraordinaire Stu. Was prima en de bindteksten waren erg amusant.

Daarna kon Andy nog een keer aan de bak als drummer bij KT, samen met bassist Seye Adelekan (Gorillaz). En hier en daar deed Stu ook nog mee (waar enkele running gags over waren.

Ik had gemist dat dit de eerste datum van de tour was, dus we hadden de première van de nieuwe nummers. Omdat haar laatste plaat NUT erg kort is, heeft ze alle nummers gespeeld, met daartussen van elk vorige album ook minstens een liedje. Per ongeluk wisselde ze nog het nummer Three om met een ander nummer, omdat ze die was vergeten te spelen. En daarom Stu te laat op het podium was voor het andere nummer .

Deze keer was ze in rockbandmode, ze heeft maar een stuk of twee liedjes in haar eentje gedaan op akoestische gitaar. Helaas duurde het even voordat het achteraan de zaal ook stil was. Deze keer ook geen looppedaal kunsten bij Black horse, maar een volle band uitvoering. Dat was denk ik de eerste keer dat ik het zo gehoord heb. Wel deed ze een grapje dat ze Andy en Seye eerst alles voor moest doen, als ware zij de loops moesten leren.

Sowieso is KT een erg leuk en grappig persoon, die lekker tussen de nummers door babbelt. Zo vertelde ze een verhaal over hoe ze Stevie Nicks bij een etentje ontmoette en geen hap door haar keel kon krijgen. En dat ze later bij een concert van Stevie was ("ze herkent me toch niet meer") en toen overwacht een shoutout van Stevie kreeg op het podium.

De nieuwe nummers kwamen goed over, al merkte je wel dat de meeste mensen niet verder dan album twee kwamen qua herkenning. Behalve dan het klubje vooraan het podium (ik stond tweede rij) die alles konden meezingen.
Ze mixt wel vaker een cover met een ouder nummer, nu had ze Sweet dreams van de en Walk like an Egyptian gebruikt (de laatste had ik denk ik al eens zo gehoord). Dat kend÷ het publiek dan wel weer, natuurlijk.

KT ging ook vaak even langs de rand lopen en handjes geven. Fijne plek dus waar ik stond. Alleen stond het drumstel rechtsvooraan het podium, dus soms overstemde de drum het zaal geluid (maar dat krijg je als je zo dichtbij staat).

Was weer een heel goed optreden van haar, ik verwacht ook niets minder. Ik wet niet hoeveel gitaren ze meehad, maar er werden gok ik in jeder geval een stuk of zes hele mooie gitaren gewisseld. Ze blijft een hele goede gitarist en sterke zangeres met mooie liedjes. Wat wil je nog meer

Dingen die opvielen: geen monitoren op het podium, alleen in-ear (moest Andy nog aan wennen). Wel logisch, aangezien KT gehoorschade heeft en aan één oor niet veel meer hoort. Ze heeft ook speciale in-ears om haar andere oor te beschermen, dat ook al wat problemen heeft gehad. Scary business voor een muzikant natuurlijk, al heeft ze het er niet over gehad die avond.

Ook opvallend, de merchandise stand verkocht geen spullen, je kon kijken wat je wilde hebben en daarna via een QR ocde in de online store bestellen. Een manier om de regel te omzeilen dat je per land in de EU ook je merchandise moet declareren?

[hythloth]

Ook opvallend, de merchandise stand verkocht geen spullen, je kon kijken wat je wilde hebben en daarna via een QR ocde in de online store bestellen. Een manier om de regel te omzeilen dat je per land in de EU ook je merchandise moet declareren?

Slim idee, zo omzeilen ze ook dat de zaal eventueel een deel van de opbrengst eist. Al vermoed ik dat minder mensen impulsief iets online gaan bestellen tegenover ter plekke aanschaffen, dus weet niet of ze op deze manier nog evenveel verkopen.

[hythloth]

Four Tet x Fred again.. x Skrillex op Times Square op vrijdagmiddag. Mijn kantoor ligt daar niet ver vandaan, dus makkelijk meegenomen. Leuk initiatief, maar ik bleef maar voor een half uur van de set. Veels te koud buiten, teveel vervelende bros in het publiek, ondermaatse geluidskwaliteit, en zat ook nog vast met een zware werktas. Op de opgenomen livestream komt het veel beter over dan dat het voor mij was.

Twee dagen daarvoor op woensdag hadden ze echter aangekondigd dat ze drie dagen later op zaterdag in MSG zouden draaien. Die show ging vervolgens een uur na de bekendmaking in de verkoop, en was twintig minuten later al uitverkocht. Gestoord. Vloertickets gingen meteen voor $400+ in de herverkoop, en het idee om zo'n rave in een arena mee te maken vanuit ringen met vaste zitplaatsen leek mij niet zo leuk. Maar uiteindelijk toch gegaan met een ticket voor een rolstoelvak, die last-minute in de verkoop ging en voor iedereen toegankelijk werd. En voor de betaalde prijs had ik het niet beter kunnen treffen qua locatie: dit vak voelde als een VIP gedeelte, met extra ruimte en genoeg horizontale oppervlakte om te kunnen dansen.

De b2b2b set ging voor zo'n kleine vijf uur, waarvan ik het eerste anderhalf uur skipte. Las dat de zaallichten toen nog aanstonden, en dat ze pas uitgingen vlak nadat ik binnen was. Voelde dus niet als een gemis van de avond. Alles vanaf zo'n 20:45 t/m 23:00 uur was echt lekker; de 360 graden opstelling van de zaal werkte heel goed en overal zag je mensen hard gaan. Topsfeer, en ook gewoon luid en helder geluid.

Het laatste uur was helaas wat minder, voornamelijk omdat er teveel start-stop momenten waren waarbij Skrillex per se zijn eigen stemgeluid moest horen. Ook vond ik Fred's maniertjes te gemaakt, waardoor ik de backlash tegen zijn act meer begrijp. Desondanks echt een fijne dansavond beleefd; was dringend nodig voor mijn mentale gezondheid, en om middernacht al klaar te zijn en vervolgens relatief vroeg in bed te stappen was echt ideaal.

Alle drie spelen ze trouwens los op de Primavera vrijdag, dus kan niet anders dat ze daar ook een b2b2b set doen. Als Cupra afsluiter tijdens zonsopgang kan heel memorabel worden.

[eloelo]

Welke maniertjes? Vind hem juist wel oprecht overkomen vaak.

[hythloth]

Praatjes als "make some noise for yourselves" en dergelijk, alsmede door het publiek gaan om samen te gaan springen en dansen (wat tegelijk door iemand uit zijn crew werd gefilmd voor zijn IG Stories). Het kwam vooral wat gemaakter over tegenover de eerste keren dat ik hem zag, alsof hij het aandikt doordat die oprechtheid zo dik bij zijn merk hoort.

[eloelo]

Natuurlijk geen gekke marketing als je het zo hoort, maar des te irritanter ja. Maargoed, die man heeft nu het momentum, fast moneyz.

[Kreuz]

Volgens mij 'is' die gewoon zo'n spring-in-het-veld? Denkt die bij zichzelf, ja natuurlijk waarom niet zo'n surprise raves of shows doen op een burger van, of after parties zelf ineen steken na z'n concerten. Het kan dat het allemaal marketing is, maar er steekt volgens mij ook verdomd veel moeite en energie in, denk ik. Vooraf al mensen gaan begroeten, tijdens de show tussen en met mensen dansen... Denk dat ie heel erg gehecht is aan een soort community building, iets wat je bij enkele techno-dj's ook wel terug ziet. Ik zie niet in wat daar mis mee is tbh ennuh iedere dj heeft wel praatjes, kom op. :p

[Locor]

Volgens mij 'is' die gewoon zo'n spring-in-het-veld? Denkt die bij zichzelf, ja natuurlijk waarom niet zo'n surprise raves of shows doen op een burger van, of after parties zelf ineen steken na z'n concerten. Het kan dat het allemaal marketing is, maar er steekt volgens mij ook verdomd veel moeite en energie in, denk ik. Vooraf al mensen gaan begroeten, tijdens de show tussen en met mensen dansen... Denk dat ie heel erg gehecht is aan een soort community building, iets wat je bij enkele techno-dj's ook wel terug ziet. Ik zie niet in wat daar mis mee is tbh ennuh iedere dj heeft wel praatjes, kom op. :p

Ha nee, die afterparties liggen al lang van te voren vast hoor. Dat was in ieder geval in Amsterdam zo. Die MSG show lag ook al maanden vast, en ik neem aan dat voor zo'n set op Times Square er ook wel met de autoriteiten geschakeld is en dat daar schema's op zijn afgesteld. Ze kondigen het gewoon heel slim kort van te voren aan. Er zit een hele slimme marketing achter die perfect bij de huidige tijd past. Social media gebruiken om een gevoel creëeren dat je er wel bij móet zijn. Het kan best wel zijn dat het gegroeid is uit een oprechte betrokkenheid, daarin denk ik ook dat hythloth wel een punt kan hebben, maar ondertussen is het gewoon een marketingmachine.

Maakt verder misschien allemaal weinig uit hoor. Ik ben er ook gevoelig voor en heb op de afterparty in Amsterdam ook lekker een paar uur staan raven. Naast het hele marketingverhaal vind ik de muziek ook wel in de tijdsgeest passen. Als Glastonbury gebeurt ga ik daar vast ook wel kijken. Maar het is op het moment zeker een cash grab georganiseerd door een heel team wat achter Fred Again zit.

[hythloth]

Precies wat Locor zegt: Fred en zijn team gebruiken Discord ook op een hele slimme manier om te connecten met de fanbase, en hij had daar eind vorig jaar al aangekondigd dat ze mid-februari een aantal NYC shows zouden doen. Dus een hele hoop mensen hadden zich al voorbereid en zaten afgelopen week de hele tijd IG Stories te refreshen voor de aankondigingen (ze deden op dinsdag en donderdag ook nog twee andere sets in kleine zaaltjes die instant uitverkochten).

En wat ik over Fred schreef was vooral een observatie, en niet iets waar ik mij aan stoorde. In tegenstelling tot Skrillex, aan wiens podiumgedrag ik mij uiteindelijk wel ergerde.

[hythloth]

Gilla Band in de Brooklyn Made, een zaal van 500 die nog maar anderhalf jaar open is en dus een moderne uitstraling heeft alsmede een goed geluid- en ventilatiesysteem. Alleen hadden ze geen garderobe, wat voor de koude wintermaanden gewoon een faal is. Ik vond het vorige optreden dat ik van hen zag memorabeler, maar het was opnieuw snoeihard, reteluid, en vol met moshend en crowdsurfend volk. Meeten en bieren met Graz-lid Johan was daarbij ook erg gezellig. Verder was voorprogramma Pure Adult een leuk extraatje: een noise-dance-punk-rockband uit Brooklyn met een hoop aanstekelijke podiumenergie, afwisselend gefront door een dude met een hipsterpornosnor en een stoere jongedame wiens contrasten goed bij elkaar pasten.

[Roel87]

Hallo Venray in Leiden. Dik in orde...

...maar wat blijft de Gebr. De Nobel toch een troosteloze tent. De band mocht omwille van een harde eindtijd maar een uurtje spelen.

[JorisR]

Hallo Venray in Leiden. Dik in orde...

...maar wat blijft de Gebr. De Nobel toch een troosteloze tent. De band mocht omwille van een harde eindtijd maar een uurtje spelen.

Helemaal gemist zeg, maar vroeger beginnen was geen optie en het lag echt aan de eindtijd?

[Roel87]

Hallo Venray in Leiden. Dik in orde...

...maar wat blijft de Gebr. De Nobel toch een troosteloze tent. De band mocht omwille van een harde eindtijd maar een uurtje spelen.

Helemaal gemist zeg, maar vroeger beginnen was geen optie en het lag echt aan de eindtijd?

Of vroeger beginnen een optie was weet ik niet. Maar Henk Koorn liet weten dat de zaal op tijd leeg moest zijn ivm een programma later op de avond. Speelden echt een stuk minder nummers dan elders als ik setlist.fm bekijk.

[Indiaantje89]

Afgelopen nacht naar A State Of Trance geweest in de jaarbeurs Utrecht. Heb denk al 4 jaar kaarten, en daarmee is ook mijn laatste pre covid geplande kaartje nu ook achter de rug.

We kwamen aan rond 21:00, flinke wachtrij al en pas om 21:45 dat we echt binnen waren. Dat kan wel beter. Gelijk afgetrapt met een persoonlijke favoriet Roger Shah (ook bekend als Dj Shah of Sunlounger). Heerlijke Balearic trance, geen gebeuk maar heerlijk genieten van de zomerse sound van deze man. Oogjes dicht en wegdromen maar.

Vervolgens met pijn en moeite terug de main in gekomen, het was bommetje vol. Daar stond ARTBAT op het podium. De heren nog niet eerder live gezien maar ze zijn met hun toffe deephouse wel al een poosje op mijn radar gekomen. Opnieuw een fijne set, en wederom gewoon lekker chill de avond opstarten. Fijne set!

Daarna was het tijd voor meneer ASOT himself, Armin van Buuren. Uiteraard bommetje vol, enorm veel mensen uit het buitenland die aanwezig waren wilde natuurlijk geen glimp van deze man missen. Ik had eigenlijk mijn plannen gezet op Richard Durand, maar door de drukte toch maar blijven staan. De set van 1,5 werd prima door de man ingevuld met louter hitjes. Weinig tot geen klassiekers dit keer, wat ik persoonlijk wel jammer vond. Maar de avond ervoor een classic set weggeven, dus het was te verwachten. Maar een showtje maken, laat dat maar aan meneer van Buuren over. Heb hem echt wel beter gezien maar uiteindelijk was het toch weer genieten.

Gelukkig was er een beetje uitstroom nadat Armin klaar was. Daardoor konden wij aansluiten bij trance held Giuseppe Ottaviani. Trance in de puurste vorm. Heerlijke uplifting trance die je ook weer doet genieten. Wel wat eerder vertrokken, want na deze act zou Armin op deze stage spelen. Het werd drukker dus maar vertrokken voor meer bewegingsruimte.

Want op de main kwam niemand minder dan legende Ferry Corsten draaien. Deze set stond bomvol hits en klassiekers. Carte Blanche, Insomnia, Satisfaction, Quadrophonia, Children en Meet Me At The Love Parade. Maar ook gewoon tussen door wat van Bicep of Fred Again opleggen. Stuk op stuk op het juist moment ingezet, gewoon een erg goede set.

Daarna was het de beurt aan psytrance duo Vini Vici. Ja fijn hoor, ze draaide een stukker harder en vlotter dan de andere dj’s. Dus dan is het toch weer die zure voetjes van de vloer bewegen. Die gaan nooit memorabele sets draaien, maar het is gewoon lekker dom even wegbeuken. Prima voor de balans.

​Toen nog de afsluitset van MaRLo gezien. Ook dat klonk helemaal prima. De laatste metertjes van zo’n nacht, door de vermoeidheid krijgt de zwevende trance beats nog meer waarde. Vanochtend teruggekomen met de trein en nog naar huis gefietst. Vanmiddag even bijslapen denk ik .

Edit: Uplifting trance is echt een subgenre, en uiteraard geen referentie naar de user hier op het forum.

[meisbaer2]

Totaal niet iets waar ik naartoe zou gaan, maar klinkt als een zeer geslaagde avond!

[hythloth]

Vroeger wou ik altijd een keer naar ASOT, misschien komt het er ooit wel nog van.

Gisteren gratis naar Weyes Blood geweest. Haar album uit 2019 schreef ik destijds af als Titanic Sinking, maar gezien maar liefst zeven Grazzers haar recentelijk in het "concerten die het vermelden waard waren" topic plaatsten, werd ik meer benieuwd. Was een goeie beslissing.

De avond begon heel apart, met de zaal die voor noppes burritos uitdeelde en met professioneel fluitster Molly Lewis als voorprogramma. Zag helaas alleen maar haar laatste paar nummers, maar het was leuk om voor het eerst zo'n soort optreden te beleven. Weyes Blood zelf was gewoon goed; niet iets wat ik mijzelf nog veel zie beluisteren, maar ik snap de adoratie nu veel beter. Zat zelfs een video van Adam Curtis in als begeleiding bij nummer Andromeda, die speciaal voor deze tour was gemaakt. Na iedere track ging ze een praatje maken met het publiek, wat eerst afleidend werkte (zoals greenlander ook al riep in 2019) maar na een paar nummers goed in de smaak viel. Vermoedelijk omdat ik de liedjes niet zo goed kende en het daardoor niet eentonig werd. En ze was ook gewoon grappig, zoals dat ze aan het publiek vroeg wie in astrologie geloofde en waarop ze antwoordde dat het allemaal nep is. Ook memorabel voor een minder goeie reden: de persoon direct voor mij viel flauw naar achteren waardoor de show moest worden stopgezet. Kwam gelukkig snel weer bij bewustzijn, maar was wel even freaky.

Laatste nummer Picture Me Better was verder een mooie verrassing, gezien die voorkwam in de Tiny Desk opname die ik had beluisterd als huiswerk en ik niet in de setlist verwachtte. Geen idee of haar show ook zal werken in een festivalcontext met daglicht, maar zeker geen spijt dat ik het een kans gaf.

[Jizzlobber]

“En ze was ook gewoon grappig, zoals dat ze aan het publiek vroeg wie in astrologie geloofde en waarop ze antwoordde dat het allemaal nep is. ”

Letterlijk de lines van Jim Morrison na het live album nummer ‘Road House Blues’

https://www.reddit.com/r/thedoors/commen...that_im_a/

[Uplift]

Derde uitverkochte Clown Core-avond in het Bimhuis, met ook Locor in het publiek.

Diezelfde Locor appte mij dat iemand achter hem letterlijk zou gezegd hebben ''dit is mijn eerste livemuziek-ervaring en dan krijg ik dit?!''. Dat was nog tijdens het voorprogramma, DJ Driver, dat bestond uit een ietwat dreigende figuur in een baclava die zijn mixtape afspeelde en tijdens de eerste helft van die onnodig lange zit (40+ minuten) de gehele zaal voorzag van een persoonlijke visitekaart. De mixtape kon je overigens online kopen voor 30 euro.

DJ Driver maakt deel uit van het Clown Core universum; hij is zeg maar de chauffeur van het busje dat dienst deed als studio voor hun tweede plaat en kennelijk ook de geluids/visuals man van het duo. Datzelfde duo zou de persoon die nog maar weinig kaas gegeten had van livemuziek wellicht een enkeltje richting normieland bezorgen. Clown Core is natuurlijk vooral een grap; een internetfenomeen dat totaal uit de hand is gelopen en dat bestaat uit twee uitstekende muzikanten die zich als doel hebben gesteld om onbeluisterbare en stiekem toch vette, groovende muziek te maken. Het is grindcore-jazz, met death metal grunts die verder niets met de lyrics te maken hebben, die het publiek overigens makkelijk kon meezingen aan de hand van een karaoke-boventiteling, compleet met creepy clowngezicht in plaats van zo'n kek meebewegend bolletje.

Clown Core treedt op in een replica van een Dixie-WC, kennelijk ook hun opnamelocatie van plaat één. De visuals op de achtergrond variëren tussen spacy shit en straight up porno/unwatchable beelden van operaties i.c.m. het soort vettige eten waar een gevoelige maag niet heel veel mee kan. Het Bimhuis-podium wordt geflankeerd door twee opblaasbare piemels die sporadisch een erectie van enkele seconden vertonen. Het is een zin die i.c.m. 'in het Bimhuis' na zaterdag wellicht nooit meer herhaald zal worden, net als 'dudes in Igorrr-shirts' of 'intermezzo met Youtube-reviews op hun muziek'.

Maar was het ook goed? Absoluut. Een helft van deze band is vermoedelijk gewoon Sam Gendel en ik heb persoonlijk moeite met een grotere actuele muziekheld vinden dan die gast. De drummer is bij vlagen bizar goed. Ergens is het jammer dat ook hun hele show in de gimmicky-sfeer blijft en ze in die luttele 40 minuten niet wat meer doorkachelen met 'gewoon' zichzelf zijn, namelijk een verzonnen genre dat met hun talent ook nog eens goed uitpakt. Maar daartegenover staat natuurlijk heel veel grappen en grollen met pis- en kakhumor, alsook een aantal obligate fuck you's naar het publiek. Al bij al was het een elektrisch en bevreemdende avond in het Bimhuis, compleet gemaakt door al die rare figuren op het podium - ook een vrouw die in een raar pak en met een pruik even persoonlijk een stukje lichtshow kwam doen, bijvoorbeeld - en de totale absurditeit van een vleesgeworden muziekmeme die drie keer dé jazztempel van Europa maanden op voorhand heeft weten uit te verkopen.

Héél benieuwd naar Locor's ''assesment of the situation''!

[jodocus]

Ik dacht in eerste instantie dat het over de Insane Clown Posse ging.