Welk festival/concert ben jij geweest?

[teedeebee]

Vrijdag een album uitbrengen, zaterdag kleine versoepelingen voor de cultuursector: dan kan je op STUFF. rekenen om meteen twee albumrelease shows te geven. Twee keer 50 personen in het altijd gezellige OLT Rivierenhof. Toen de shows woensdag werden aangekondigd was ik al in de wolken door het vooruitzicht om op de eerst mogelijke dag meteen een van mijn favoriete livegroepen aan het werk te zien. Dat dromen veranderde al snel in teleurstelling aangezien alles op 5 seconden was uitverkocht maar met heel veel geluk heb ik het enige ticket dat op Ticketswap is verschenen, kunnen bemachtigen voor de show van 18u30. Ik zou niet verbaasd zijn moest blijken dat dit het eerste echte concert was in België sinds oktober.

Na heel wat miserie onderweg net op tijd toegekomen, twee gratis drankjes gekregen, en plaats genomen onder de grote luifel. Voor de gelegenheid werd er namelijk gekozen om het publiek op de plaats van het podium te zetten met zicht op de rest van amfitheater. Voor de rest was de show zeker de moeite. Sure, het geluid was het eerste nummer wat rommelig en de lichtshow kwam niet echt tot zijn recht in het daglicht maar muzikaal kwam ik zeker aan mijn trekken. Tijdens releaseshows gaat STUFF. altijd wat minder hard uit de bocht (op een goede manier) dan we van hen gewoon zijn maar aangezien het hier om gloednieuwe nummers gaat die ook live zijn ontstaan, was dat niet echt een probleem. Naast het album dat integraal werd gespeeld, kwamen er nog enkele van hun vaste live hoogtepunten aan bod zoals stevige uitvoeringen van Strata en Skywalker. Achteraf nog een plaatje gescoord en vandaag enorm nagenoten.

De lokale pers was ook aanwezig. En hier is nog een foto van de organisatie.

[jodocus]

Ik heb gister een gedeelte van de generale repetitie met publiek van de eerste halve finale van het songfestival gezien. Qua showtechniek een ongekend spektakel, muzikaal een stuk minder interessant. Malta, Oekraïne en Italië sprongen er nog het meeste uit.  Malta viel goed in de smaak bij het publiek, met een goede forse zwarte zangeres geflankeerd door vier slanke danseressen met een vrolijk nummer en heel veel roze licht, Oekraïne kwam met een aanstekelijke stamper en een al dan niet zo bedoelde trippy vormgeving en Italië met een glamrock band met veel vuurwerk.

[reaper]

gisteren voor het eerst naar het Openlucht Theater Rivierenhof geweest voor de winnaars van nieuwe lichting van studio Brussel te checken.
mijn eerste optreden sinds juli 2019 (rammstein in brussel)

al te lang in file gestaan op de antwerpse ring (whats new) maar toch nog recht aan het park een mooi plaatsje gevonden om te parkeren. kleine wandeling door het park om dan aan te kopen aan de concert locatie en het moet gezegd zijn een van de mooiere locaties die ik al heb meegemaakt.

het was wel duidelijk dat deze concertavond de eerste was in lange tijd voor de organisatie. Inchecken ging vlot.
Drank en eten bekomen daarintegen was 1 mega grote aanschuifrij. Amper beweging in ook tot er 2 medewerkers de rijen begon te managen over de 4 kassa's waar je kon bestellen... helaas zal dit de hele avond lang wachten blijven. Ook toen het aan mij was 4x bestelling moet doorgeven aan de tapster omdat ze iedere keer vergat wat ik allemaal besteld had. 

Uiteindelijk toch aan ons drinken geraakt en richting de bühne kunnen gaan terwijl de eerste groep net begonnen was.

Namelijk: Kids with buns. een duo dames (18 en 21 jaar) die breekbare nummers brengen met enkel gitaren en hun stem. Het moet gezegd zijn dat Marie een uitstekende zang stem heeft maar voor mij iets te veel kampvuur gehalte overall qua songs (en veel gelijkklinkende songs).
Misschien in een nog iets intiemere setting dat het beter overkomt maar al bij al zeker niet slecht. 

nadien was het tijd voor Ramkot.
De naam doet al vermoeden. Dit trio klinkt een pak steviger dan kids with buns. de broers Leyman aangevuld met Hannes Cuyvers klinken een beetje als de oude millionaire (denk champagne), qotsa en soms wat als Wolfmother.
Instrumentaal was het beuken beuken, vocaal stond het misschien net iets te stil. Kregen het publiek wel mee en het genot om voor het eerste live te spelen voor hun spatte er vanaf.

eindigen deden we met the haunted youth. hier ga ik niet teveel over zetten buiten fdat het goed was, maar ik ben hierin misschien bevooroordeeld daar dit allemaal vrienden zijn van mijn partner en ze dus ook ken. maar ze kregen wel het meeste respons van het publiek.

geslaagde avond, nadien nog wat liggen napraten met the haunted youth waardoor het veel te laat was deze ochtend en het pikte enorm toen de wekker afliep

maar wat deed dat deugd: een biertje, streepje muziek en goed gezelschap 
ik waande me terug in een pre corona tijd.

[Maynard-J]

Cool, Ramkot en The Haunted Youth staan ook op Bruis. Helaas andere bezigheden dat weekend.

[Indiaantje89]

Gisteren naar een zit concert geweest van Racoon @ Bij Ons In Breda. Mijn vrouw en ik gingen samen met een ander stel. Ik ben geen fan van Racoon, maar ik kan ze nog redelijk hebben. Je kon eten en drinken bestellen via de app maar dat duurde allemaal erg lang. Alles was netjes geregeld alleen bij de uitloop gong iedereen allemaal tegelijk weg en kwam je toch in de drukte terecht. Dat had anders gekund. Maar wel blij om weer eens live muziek gezien te hebben.

[metal bouwie]

Een zitconcert waarbij je een speciaalbiertje en portie bitterballen kan bestellen deden/doen ze bij De Boerderij ook. Sommige optredens lenen zich daar perfect voor en mogen ze er van mij inhouden. Daar heb ik zelfs een verdubbeling van ticketprijs voor over.

[Maynard-J]

Bij de test events van een paar maanden terug in de Muziekgieterij kon je ook met een speciale app en QR code aan tafel bier bestellen en betalen. De bar in de foyer was als horeca niet toegankelijk, maar het personeel mocht wel in de zaal bedienen. Best maf, maar voor sommige concerten inderdaad ideaal.

[hythloth]

Eindelijk weer een optreden meegemaakt zonder capaciteitrestricties: Japanese Breakfast in een uitverkochte zaal (2000 aanwezigen). Ik droeg de hele tijd diverse KN95 maskers en ging expres voor de eerste rij zodat ik extra ruimte om mij heen had. Van wat ik kon zien, droegen hooguit zo'n 20% van andere bezoekers ook maskers. Veel minder dan ik had gehoopt, maar doordat de vaccinatiegraad onder jongvolwassenen in mijn gebied relatief hoog is, voelde ik mij alsnog comfortabel.

Het was de aftrap van de tour, dus het was zowel voor de muzikanten als de bezoekers de eerste keer weer terug. Wat een geweldige sfeer opleverde gedurende de gehele avond. Voorprogramma Mannequin Pussy kreeg een enthousiast onthaal, vol met springende mensen. Heb ik zelden meegemaakt bij een opener, vooral waarbij het genre anders is dan van de hoofdact. De indiepunk liedjes van MP waren niet m'n ding, maar live was het aanstekelijk genoeg om het als een goed optreden te beschouwen. De podiumpresence van de frontvrouw (zonder BH met tepelpasties in een mesh shirt, kontschuddend a la Charli XCX) maakte de boel ook beter.

Dankzij de nieuwe sterke Jubilee plaat en Michelle Zauner's bestseller boek (Crying in H Mart), is Japanese Breakfast dit jaar omgetoverd tot een hele grote en hippe indieact. Gisteravond was hun grootste zaalshow tot dusver, en ze waren echt in vorm. Kreeg gewoon tranen van geluk bij het meezingen van het refrein van de geweldige openingstrack Paprika. In de context van eindelijk weer een concert beleven, kon dit niet perfecter. De rest van de show was ook super (andere favo-track Posing in Bondage voelde zelfs dansbaar in de live uitvoering), en iedereen die ik om mij heen kon zien was het echt aandachtig aan het beleven. Nergens stoorzenders gespot of gehoord. Enige minpuntje was dat Zauner haar hoge noten niet altijd haalde zoals tijdens Be Sweet, maar dat was uiteindelijk nauwelijks een smet. 



Gezien ik het niet uitsluit dat mijn geplande herfstshows in de VS worden verplaatst of gecancelled, was het extra fijn om dit nu te kunnen meemaken. Topavond, en een dikke live-aanrader voor 2022 in Europa.

[teedeebee]

Japanese Breakfast is wellicht het optreden waar ik het meest naar uitkijk komend voorjaar dus deze review belooft alvast veel goeds! Haar twee laatste albums hoorden telkens bij mijn favoriete albums van het jaar.
Diezelfde week ook Rina Sawayama, dat wordt een mooie concertweek!

[hythloth]

Gisteren op de valreep gratis tickets geregeld voor Lindsey Stirling, een violist wiens gimmick is dat ze daar tegelijkertijd bij danst. Was een mooi excuus om Wolf Trap weer te checken, wat opnieuw een geweldige locatie bleek. Niet alleen was het National Park personeel super vriendelijk, maar er waren zelfs oproepen aan het publiek om rekening met elkaar te houden. Verder ook nooit een amfitheater gezien dat van binnen zo mooi van hout was gemaakt.

Het optreden zelf had een hoog Cirque Du Soleil gehalte vanwege alle showelementen, zoals Stirling die een paar keer aan aerial dance deed terwijl ze haar viool speelde. Zeker vermakelijk om anderhalf uur naar te kijken, maar uiteindelijk ook snel weer vergeten doordat haar electronica vioolarrangementen (inclusief dubstep) zo oppervlakkig waren. Daarnaast waren er ook wat bizarre momenten zoals waarbij het publiek moest meeklappen en meejoelen omdat Stirling en haar dansers per se een TikTok video wouden maken. Zzzzzzzz.

Mijn metgezel en ik droegen de hele tijd mondmaskers, maar het merendeel van de aanwezigen deden dat niet. Het viel ook op dat er een opblaasolifant op het drumstel zat terwijl je wel drumgeluiden hoorde. Ik vermoed dat die drummer backstage meespeelde vanwege covid, want ik ontdekte later dat Stirling vorige week een paar shows had uitgesteld in andere steden wegens een besmetting in haar team. Daarbovenop had deze tour eerst gewoon een voorprogramma, maar die kapte er een paar dagen terug ook nog mee na een positieve testuitslag. Al het bovenstaande bracht toch een rare nasmaak... ik hoop dat het geen foute keuze was om hierheen te gaan.

[hythloth]

ik hoop dat het geen foute keuze was om [naar een concert] te gaan.

Nou, drie dagen later overwon mijn knaldrang voor live muziek het opnieuw, want het was een super mooie dag en ik kon goedkope last-minute tickets regelen voor de Hella Mega Tour. Hielp dat schijtact Fall Out Boy had gecanceld, LMAO. 
Was m'n eerste keer in het lokale Nationals Park stadion, waarbij ik ontdekte dat je bij dat soort honkbalstadions beter bovenin kan zitten dan ergens op de eerste rang. Qua sfeer en overzicht helemaal prima. Ook was het fijn om hoog te zitten doordat er extra wind was, waardoor ik mij veiliger voelde betreft corona risicos. Al droegen de meeste mensen om ons heen geen mondkapjes, dus ¯\_(ツ)_/¯.

M.u.v. van Hash Pipe had ik nooit iets met de liedjes van notoire incelband Weezer, maar ze speelden een verrassend leuke en strakke set van 18 nummers in een uur. Wat ook hielp was dat het publiek in alle vakken heel enthousiast was, en zelfs het nieuwere werk erg waardeerde. Zo'n act die - mits geen clashes - de moeite waard is om eens mee te pikken op een toekomstig (?) Europees festival.



In 2005-2006 had ik de American Idiot en Bullet in a Bible platen van hoofdact Green Day grijsgedraaid, maar dat was uiteraard geen garantie dat zo'n nostalgieact voor het eerst zien zou bevallen. Qua belevenis was het uiteindelijk een halfvolle bedoeling: het was cool om tracks zoals Holiday, Boulevard of Broken Dreams, en Good Riddance (Time of Your Life) eindelijk eens te horen, en zelfs op de derde rang was het publiek echt hard aan het meezingen- en springen. Daarentegen was ik de band overduidelijk ontgroeid, en al die idiote klapveemomenten van HEEEYYYY HOOOOOOOO werden snel vervelend. Niettemin bleef het met een setlist van voornamelijk greatest hits en singles de gehele tijd toegankelijk, en gelukkig was het optreden maar 100 minuten en niet meer dan twee uur zoals ze blijkbaar in het verleden deden. Vuurwerk op het einde was ook een mooi schouwspel, net als de speech van Billie Joe Armstrong vlak daarvoor over mentale gesteldheid en dat we allemaal op elkaar moeten letten. Want in mijn achterhoofd bleef de gedachte dat zoveel dingen nog steeds fout lopen, en dat we dankbaar moeten zijn voor wat we nog wel hebben en kunnen doen.

[Kreuz]

Jazz Middelheim.

Op de allereerste dag dat we hier in België weer naar festivals kunnen zonder enige restricties onder voorwaarde dat je bij binnenkomst een corona-certificaat kunt voorleggen, pikten teedeebee en ik metéén eentje mee. Het festival gelegen in de rijkere buurten van Wilrijk, Antwerpen vertaalde zich dan ook voornamelijk naar dat soort publiek. Om het met de woorden van teedeebee te zeggen; "hipsters of boomers, there's no in between". Organisatorisch liet men vooraf overigens al enkele steken vallen. Zo werd vorige week nog aangekondigd dat men blijkbaar dan toch geen tweede podium kon neerpoten (hoewel in het verleden wél) en gaven Alfa Mist en Emma-Jean Thackray - van die laatste twee veronderstel ik dat de Britten meer schuld treffen hierin dan de organisatie. Het is een domper, nonetheless met een affiche die nu eigenlijk maar meer voor de helft gevuld was.

Ook op het terrein was het qua drank -en eetvoorziening bijzonder teleurstellend. Drinken halen was gewoonweg onmogelijk; we schoven een halfuur aan om uiteindelijk zo'n 10 meter vooruitgang te hebben geboekt. HLN verklaart wachtrijen tot anderhalf uur, ik kan me er inderdaad wel iets bij voorstellen. Anno 2021 compleet ongehoord. Ook qua eetstanden tekenden zich gigantische rijen op met de weinige voorzieningen die de organisatie had neergepoot voor de 5.000 bezoekers. Je mag toch écht beter verwachten, niet? Ondanks die dingen kon het voor mij eigenlijk niet echt de pret bederven. Het allereerste festival/concert dat zonder ook maar enige restrictie plaatsvond in wat? 18 maanden nu? Het was even wennen. Teedeebee zag er minder graten in, al hadden we beiden enorme knaldrang.

Door werk sloot ik pas net voor aanvang bij Dans Dans aan wat meteen een heel fijne, maar strakke opener was. 'Zink' heeft hier al enkele malen opgestaan, maar live komt het toch nog altijd net iets sterker uit dan op plaat. De jazz-instrumentatie gecombineerd met bijna postrockachtige soundscapes blijft een onwezenlijk straffe combinatie. Voorts was het ook vooral Bert Dockx die de show stal door de manier waarop hij speelde op zijn gitaar dan wel hoe hij bij momenten wat elektronica verzorgde.



Nadien Portico Quartet gezien, die verklaarden dat het voor hen ook al anderhalf jaar geleden was geleden dat ze nog 's hadden opgetreden. Ze gaven een eerder timide indruk, maar ik veronderstel dat ze vanbinnen wel gonsden van plezier en geluk. De band begon ook wat terughoudend aan hun show, met enkele nieuwere songs die je eerder zou kunnen categoriseren in het vakje downtempo dan hun gebruikelijkere jazz-mix. Naar het einde toe kwam zowel band als publiek helemaal los. De band vuurde zowaar enkele IDM-salvo's af die met veel plezier werden onthaald. Ook fijn dat ze 75 minuten hadden gekregen en dus uitvoerig konden grabbelen in hun songs en platen.



Het orgelpunt van de avond was weggelegd voor Stuff. Het publiek vertoonde bij aanvang en het aangaan van de lichten al lichte vormen van uitzinnigheid en het werd er na het inzetten van 'Cumulus' alleen maar beter op. De band had geen moeite om het publiek compleet naar hun hand te zetten, naar mijn gevoel gebeurde juist het omgekeerde. Nieuwere songs als 'Kwibus' en 'Loomy' vonden hun weg naadloos in de setlist waarin zowel oud als nieuw in werd geïntegreerd. Na maar liefst drie bisrondes hield de band het bezweet en compleet voldaan het voor bekeken - en wij waren dat eigenlijk stiekem ook wel. Een rollercoaster van bijna anderhalf uur dat jazz fusion, allerhande electronica, hiphop en funk op een knotsgekke manier tot leven bracht. Nadien nog even bekomen met wat fris (hah, geen wachtrij meer!) en nadien naar huis. Vandaag nog steeds wat aan het nagenieten van gisteren, want het was godverdomme zo lang geleden.

[teedeebee]

Ik kan inderdaad bevestigen wat hier staat geschreven! Geen idee waarom het zo fout liep met de organisatie. Twee jaar geleden ging ik ook al naar Jazz Middelheim en ging alles vlot dus vreemd dat ze nu zo'n inschattingsfout maakten qua drankvoorzieningen. Maar verder vind ik het echt een heel fijn festival, prachtig terrein en allemaal volwaardige sets (75-90min). Vanaf dat we voorbij de controle waren, mochten de mondmaskers af en daarna heb ik geen seconde meer gedacht aan een of ander virus wat echt heel bevrijdend was. En de rest van het publiek had er alleszins even veel zin in als ik!

Ik heb overigens ook nog de twee andere acts op het affiche gezien, Boombox Experiment en ECHT!. Niets spectaculair maar het waren prima openers waardoor er eigenlijk geen tegenvallers waren gisteren. Vooral STUFF. bevestigde inderdaad enorm. Voor het concert voelde je de energie al in de tent hangen en dat straalde ook af op de band. Je kon voorspellen dat dit een overwinningsrondje ging worden en toch ging het nog harder dan verwacht. Als je Jazz Middelheim kan overtuigen tot een soort moshpit en mensen zonder t-shirt in elkaars nek kruipen, dan weet je dat je iets goed doet. Dit wordt nog lang nagenieten!

[hythloth]

Had gratis tickets gewonnen voor Eagles, wat mij redelijk hielp met de pijn verzachten van de Bonnaroo afzegging door een avondje te gaan Radio 2'en. Naast vaccinatie- en testeisen om binnen te komen, was er ook een plicht om de hele tijd mondmaskers te dragen (per lokale regelgeving). Maar zoals verwacht ging zo'n grote arena geen moeite doen om dat laatste te handhaven, waardoor pakweg de helft van de bezoekers dat niet droegen. Voordeel was wel dat er genoeg ruimte was om afstand te houden van anderen, doordat de show maar halfvol was en elk vak allerlei lege zitplaatsen had. Vermoed dat de doelgroep zich niet comfortabel voelde om een indoor show te doen. Hoe dan ook, wij konden ons goed afzonderen vanaf de bovenste ring op de achterste rij, samen met onze KN95 maskers.

Het optreden bestond uit een integrale vertolking van het Hotel California album, gevolgd door een hoop greatest hits and solowerk wat in totaal meer dan drie uur duurde. Ik had er een hoop gemengde gevoelens bij: er waren echt mooie momenten (New Kid in Town, Seven Bridges Road, Take It to the Limit, Peaceful Easy Feeling) waarbij de nieuwe zangers in de band echt een hoop toevoegden. Maar er zaten met name in de laatste helft echt een hoop geestdodende liedjes tussen, en op een gegeven moment ging één van die bejaarde gasten allerlei geroep van het publiek uitlokken alsof hij die knakker van Green Day was. Gigantische cringe hoor. Daarnaast kwam opzwepende track The Boys of Summer over als volledige vergane glorie, en dit terwijl ik het in een vorig leven echt een tof nummer vond. Dat terzijde, alles bij elkaar geteld was het beter dan de vorige boomershow die ik zag, en we mogen van geluk spreken als we over 40 jaar ook naar dit soort nostalgieavonden kunnen gaan.

Ohja, als intro was er een tape met allerlei windgeluiden, maar het klonk onbedoeld als een beademingsmachine. We lagen echt in een deuk!

[teedeebee]

Lekker gemosht bij Zwangere Guy daarstraks.

[Loov]

Draaimolen: CATERINA BARBIERI PRESENTS LIGHT-YEARS

Fucking prachtig. Dat ik dit nog in Tilburg kon mee maken had ik niet verwacht na het afscheid van Incubate. 

Organisatie absoluut briljant, veel detail voor terein, publiek en totale ervaring. Ook geen sponsor reclame's of wat dan ook te vinden. Absoluut voorbeeld van hoe het zou moeten. 

Jammer dat op een woensdag avond in Tilburg je moeilijk veel publiek kan trekken. Ik hoop dat, dat niet hun zal beslissen om niet nogmaals zulke gruwelijke totaal beleving avonden neer te zetten. 

Volgende week nog 2 avonden.

[hythloth]

Goedkope last-minute pit tickets geregeld voor een amfitheater optreden van My Morning Jacket. Had nog een troost voor Bonnaroo nodig (waar ze gepland stonden voor een speciale nachtset van drie uur lang), en de enige volledig show die ik eerder van ze zag was zonder drummer dus dit moest er echt eens van komen. Voorprogramma Brittany Howard was daarbij een aardige bonus, al vond ik haar set in het begin niet boeiend. Maar op het einde deed ze een paar gruwelijke covers van Nina Simone en Funkadelic die echt aanstekelijk overkwamen.



Mocht echt van geluk spreken dat ik in de pit terecht kwam tussen de die-hards die zwaar uit hun plaat gingen tijdens MMJ, die de beste rockshow gaven die ik sinds Tool zag. Er was wel een stuk in het midden dat inzakte met een paar brakke nieuwere tracks, maar dat werd volledig goedgemaakt met een epische twintig minuten durende versie van prijsnummer Dondante, alsmede rockende nieuwe track Wasted en een knallende encore. En normaal ben ik nooit fan van artiesten die hun nummers oprekken en gaan lopen jammen, maar bij MMJ kwam het heel organisch over. Voelde heel cool om die gasten samen op een kluitje te zien rocken en op dezelfde lijn spelen. Wat een skills en chemie! Toevallig is er nu al een vette bootleg uit, dus oordeel zelf. Wordt hoog tijd dat een Nederlands festival het aandurft om ze te boeken op een fijne spot (anderhalf uur in de TWO op BKS, bijvoorbeeld).

[JorisR]

Jaaa, My Morning Jacket is al heel lang een geweldige liveband, al zijn de laatste platen wat minder. In 2006 een van de beste shows op Pukkelpop, naast Radiohead, Daft Punk, Beck en TV On The Radio. Die dat weekend allemaal niét op Lowlands stonden.

[Loov]

Amenra in Rivierenhof Antwerpen. Laatste keer dat ik ze elektrisch zag moet op Roadburn 2016 geweest zijn. Dikke 5 jaar later valt me op dat ze live veel meer dynamiek te gehoren brengen. Ook zijn ze echt gigantisch geworden, wat ook nadelen met zich mee brengt: schreeuwende, pratende & filmende mensen. Dan doe je een Amenra t-shirt aan, ga je vooraan staan en zodra Colin zich keer omdraait ga je als een bezetenen foto's maken om vervolgens die dan ter plekke te bewerken zonder ook maar 1x op te kijken. Onbegrijpelijk. Ik hoop niet dat er nog meer Metallica publiek op af gaat komen in de toekomst.

Voor de rest zijn ze nog steeds net zo ijzersterk als 5 jaar geleden. Alleen is het niet meer een 50 minuten durende stoomwals maar een 1.5 uur durend verhaal.

[Kreuz]

Wait a minute, Loov. Ik stond echt net achter die man die dat aan het doen was ofzo? Dat je af en toe een foto neemt, prima. Maar telkens wanneer Colin zich om draait je telefoon erbij pakken.. Jezus. Maar inderdaad, het meest verschrikkelijke publiek rondom me die ik al heb meegemaakt bij hen - niet dat veel zegt op zich en ook omdat het bijna eigen is aan OLT om zo'n kutpubliek aan te trekken (Uplift zal zich er zéker in kunnen vinden). Daarom dat ik dus ook twijfel aan die show in het Koninklijk Circus, prachtige venue en waarschijnlijk hun grootste show in België.. Ooit. Maar ben er bijna zeker van dat het evenwel van dat soort publiek gaat aan trekken.

Opener 'The Pain It Is Shapeless' was nog vrij herkenbaar door de intro en enkele passages in het nummer, maar 'Razoreater' vond ik vrijwel anders klinken om de één of andere reden. Het was fijn om 'Voor Immer' en 'De Evenmens' van de nieuwe plaat te horen. Vooral die eerste (in combinatie met 'Am Kreuz' net daarvoor) had zo'n versmachtend effect op me dat ik zo goed als het hele nummer alleen maar kon ondergaan, happend naar adem bijna omdat het zo'n indruk naliet. 'A Solitary Reign' werd uiteraaaard mee gekeeld, maar vond het wel fijn dat ze het nummer op zo'n manier uitsponnen. In tegenstelling tot voor de pandemie en voor het verlaten van Levy, vond ik de dynamiek evenwel veranderd. Minder beukend? Ik weet het niet. Het was alleszins anders dan in de periode rond Mass VI.

[Loov]

Wait a minute, Loov. Ik stond echt net achter die man die dat aan het doen was ofzo? Dat je af en toe een foto neemt, prima. Maar telkens wanneer Colin zich om draait je telefoon erbij pakken.. Jezus. Maar inderdaad, het meest verschrikkelijke publiek rondom me die ik al heb meegemaakt bij hen - niet dat veel zegt op zich en ook omdat het bijna eigen is aan OLT om zo'n kutpubliek aan te trekken (Uplift zal zich er zéker in kunnen vinden). Daarom dat ik dus ook twijfel aan die show in het Koninklijk Circus, prachtige venue en waarschijnlijk hun grootste show in België.. Ooit. Maar ben er bijna zeker van dat het evenwel van dat soort publiek gaat aan trekken.

Opener 'The Pain It Is Shapeless' was nog vrij herkenbaar door de intro en enkele passages in het nummer, maar 'Razoreater' vond ik vrijwel anders klinken om de één of andere reden. Het was fijn om 'Voor Immer' en 'De Evenmens' van de nieuwe plaat te horen. Vooral die eerste (in combinatie met 'Am Kreuz' net daarvoor) had zo'n versmachtend effect op me dat ik zo goed als het hele nummer alleen maar kon ondergaan, happend naar adem bijna omdat het zo'n indruk naliet. 'A Solitary Reign' werd uiteraaaard mee gekeeld, maar vond het wel fijn dat ze het nummer op zo'n manier uitsponnen. In tegenstelling tot voor de pandemie en voor het verlaten van Levy, vond ik de dynamiek evenwel veranderd. Minder beukend? Ik weet het niet. Het was alleszins anders dan in de periode rond Mass VI.

Stond jij toevallig in het midden net niet vooraan de barrier? Was zo'n lange dude die niet bewoog en een kleinere kalende vriend die het hele concert op zijn telefoons foto's zat te bewerken. Voorlaatste nummer heb ik z'n hand naar beneden getrokken toen hij me dwong het concert door zijn telefoon beeldscherm te kijken. 

Koninklijk Circus ga ik zeker niet heen. Ik rij dan liever denk ik naar een Berlijn ofzo voor een show daar.

[Kreuz]

Hah, holy shit. Dan stond je denk net voor me / naast me. Fkn toevallig, maar kun je niet weten natuurlijk. Had een zwarte regenjack aan. Het stoorde me mateloos. Zo'n lange dude die dan bij iedere gelegenheid nog 's met z'n handen in de lucht gaat lopen foto's nemen. Had eigenlijk zelf sneller al iets moeten zeggen, maar bon.

[Loov]

Hah, holy shit. Dan stond je denk net voor me / naast me. Fkn toevallig, maar kun je niet weten natuurlijk. Had een zwarte regenjack aan. Het stoorde me mateloos. Zo'n lange dude die dan bij iedere gelegenheid nog 's met z'n handen in de lucht gaat lopen foto's nemen. Had eigenlijk zelf sneller al iets moeten zeggen, maar bon.

Lol! Ja dan stond ik net na Psychonaut naast je en toen ben ik langzaam naar links voor opgeschoven omdat ik die dude rechts al niet vertrouwde en al het gevoel had dat hij het hele optreden stoïcijns recht voor mijn neus gaat staan.

[Timothy's Monster]

Hoe was Psychonaut?

[hythloth]

en toen ben ik langzaam naar links voor opgeschoven omdat ik die dude rechts al niet vertrouwde en al het gevoel had dat hij het hele optreden stoïcijns recht voor mijn neus gaat staan.

Ha, ik ben blij dat ik niet de enige ben die van tevoren op zulke dingen let. Al is het juist extra fijn om ongelijk te krijgen in zulke situaties en dat die lui daadwerkelijk chill blijken.