Thread Rating:
  • 8 Vote(s) - 3.75 Average
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Welk festival/concert ben jij geweest?
Afgelopen zaterdag en zondag liep ik rond op Explore the North, een alleraardigst ‘ontdekfestival’ in de binnenstad van Leeuwarden. Op een van die wandelingen kocht ik een notitieblok om aantekeningen te maken. Het leek me aardig om het gebeuren te documenteren: ik kon me namelijk best voorstellen dat muziekliefhebbers en pers niet en masse naar Leeuwarden zijn gehaast om het festival vast te leggen. Eerst maar een stukje over de zaterdag, nadat ik de vrijdag helaas moest missen (ik was druk met wiet roken en op de bank zitten).

Ik trapte vlak na het middaguur af in de met kaarslicht verlichte Westerkerk, waar de IJslandse pianist Eydís Evensen speelde. De banken stonden in een fijne amfitheater-achtige opstelling rondom de piano. Zij speelt piano als Ólafur Arnalds: compleet ontdaan van enige urgentie. Muziek die alleen wordt gemaakt om dienst te doen als soundtrack onder EO-natuurdocumentaires, maar daardoor niet onaangenaam. Daarna doorkruiste ik het centrum naar de kleine zaal in poppodium Neushoorn, waar de Britse act Junodream me eigenlijk onmiddellijk deed denken dat Brexit toch de juiste beslissing was.

Vanaf de set van Maria w Horn kwam er een kwaliteitsimpuls: dit klonk als een soort audio-onderzoek naar extreme contrasten in volume. Van een alles verzwelgende golf naar een terugtrekkend tij. De dertig aanwezigen stonden erbij, keken ernaar, en hielden wijselijk hun mond. Dit is de muziek die daadwerkelijk de soundtrack van een natuurdocumentaire zou moeten zijn, dacht ik, misschien voor een film van Werner Herzog. Bij Carmen Villain vroeg de vrouw naast me zich hardop af of je haar naam nou op zijn Engels of Frans uitspreekt. Daar had ik geen zinnig antwoord op. Haar set sloot mooi aan op de vorige, zeker toen ze met haar klarinet zacht over de luide basdrones begon te blazen. In elk geval: ik en mijn vijftien vrienden hebben er erg van genoten.

Over BCUC (in een zaal in schouwburg de Harmonie) kunnen we kort zijn: prima stampwerk, tot je je bedenkt dat je dit gedreun nog 59 minuten moet aanhoren. Het publiek liet een sterk staaltje white people dancing zien, en ik pakte mijn biezen om bovenin het gebouw een goede plek bij Lucrecia Dalt te scoren. Dat bleek geen enkel probleem: de hoeveelheid mensen die hier was komen opdagen was beschamend, misschien 30 op een zaal van 250. Dat is jammer, zeker nu ze muzikaal gezien een interessante richting is ingeslagen, waar ze de luisteraars kennis laat maken met de meer dansbare, sensuele en poppy kant van Zuid-Amerikaanse ambient. De live percussionist voegde ook veel gelaagdheid toe. Toch kon ik er niet helemaal in komen, er was er onder iedereen (publiek en artiest) wat ongemak voelbaar over de lage opkomst.

Ondanks het sterke vrouwelijke drietal dat was geboekt, bleek het festival er op zaterdag weinig publiek voor te vinden. De gemiddelde festivalbezoeker staat open voor ‘exploratie’, maar dat lijkt op muzikaal vlak nog niet zo te lukken. Zeker in de popzalen lukt dat niet. De kerk trekt echter een gevarieerd, voor deze muziek zelfs ongebruikelijk publiek: een verbeten, plattelandse Fries met een oorringetje en opgeschoren kapsel begint opeens over Jóhann Jóhannsson te praten, om maar wat te noemen.

Later meer over de zondag.
[+] 12 users say Thank You to thomas9790 for this post
Reply
Zondag van Explore the North. Een Friese Amsterdammer en vier saxofonisten staan in de Neushoorn. Het klinkt als het begin van een ingewikkelde mop en het lukt me niet om een punchline te bedenken. Nyk de Vries en het Aardvark Saxophone Quartet kwamen een voorstelling spelen over… euh, wat een ‘Tagelyk’ ook moge zijn. Leuk om de Vries weer te zien: begin dit jaar zag ik hem al een paar keer meespelen als gitarist in de band van Meindert Talma. Het gezelschap presenteerde een soort combinatie tussen een theatervoorstelling en een jazzconcert. Leuke balans tussen de staccato voordrachten (eigenlijk spoken word) van de Vries en het gelaagde saxofoonspel van de toeteraars. Er is nog één citaat dat ik me in het bijzonder kan herinneren: "ik ga je zo hard snijden dat je darmen over je klompen glijden". En dan met vier piepende saxofoons als begeleiding!

Ik haastte me na 40 minuten richting de Westerkerk om violiste Jessica Moss te zien spelen. Ze had wat technische problemen en ook hoorde je de muzikale beperkingen van een solo-act. Bijvoorbeeld als ze weer een tijdje met haar pedalen aan het jongleren was, of probeerde uit te vogelen welk stekkertje in welk doosje moet om het juiste geluid te produceren. Geen probleem, op de pieken van haar set raakte ze alsnog dat bovenaardse, dat hoopvolle. Dat gebeurde in elk geval voor het afsluitende moment: toen haar silhouet (door het verschuivende licht van de drie spots die boven haar hingen) op en neer over de grond flitste, langs en over mijn voeten, onder een muzikale laag van vioolloops en echoend hondengejoel. De lijn vanuit Silver Mt. Zion, of hoe die band ook heet, is makkelijk te trekken.

Wat kan ik over de daaropvolgende set van Amaro Freitas zeggen, behalve dat het een masterclass in improvisatie rond het thema was? Echt een fantastisch optreden. Zelfs de publieksparticipatie was goed, omdat het iets communaals was. De band speelde door en het publiek mocht in harmonie meeneuriën. Geen goedkoop effectbejag, los van die ene gast die probeerde mee te klappen op een free jazz piano-improvisatie..

Afsluitend weer terug naar de Neushoorn om Jerusalem In My Heart te zien. Hun set kwam halverwege, met de introductie van vocalen, pas echt op gang. Alsof ik naar een Arabische dub van dat iconische einde van The Lighthouse zat te kijken. (Ik wil de film niet in detail spoilen, maar er wordt nogal hard en onvriendelijk geschreeuwd). Het is me niet duidelijk waarom dit in de Grote Zaal stond. Gelukkig is er een redelijk no-nonsense insteek op dit festival en had de helft van de bezoekers een stoel meegenomen, dus de zaal leek best aardig gevuld. De Funktion-Ones die er hingen kwamen in elk geval prima van bas voor de onderaardse knallen en basdrones. En altijd goed om een act te zien met filmprojecties.

In zijn geheel twee leuke dagen gehad, alhoewel de hoeveelheid bezoekers voor de acts die ik interessant vond beperkt was. Toch stijgt het festival, vooral in de Westerkerk, soms boven die omstandigheden uit. Julia Holter stond daar bijvoorbeeld in 2018, ik sla mezelf voor mijn kop dat ik dat heb gemist. Volgend jaar ga ik proberen er drie dagen bij te zijn. Ik zag ook nog wat van het literaire en theaterprogramma. Misschien tik ik daar in een ander topic nog wat over.
[+] 5 users say Thank You to thomas9790 for this post
Reply
Dinsdag naar de double bill Sum 41 + Simple Plan geweest in 013.

Voor mijn vriendin was Simple Plan de soundtrack van haar tienerjaren en voor mij was dat Sum 41, dus eigenlijk een nobrainer voor ons om hier een kaartje voor te kopen.

De avond begon met Cassyette maar door werk, een relatief lange reistijd vanuit Harderwijk naar Tilburg, onderweg nog door de McDrive en files kwamen we net binnenlopen toen dat afgelopen was.
Mijn vriendin is vrij klein en ze was van te voren bang dat ze niks kon zien omdat we zo laat waren, maar ik had haar al van te voren gegarandeerd dat 013 een ideale zaal voor haar was. Doordat Cassyette net klaar was konden we een perfecte plek op te trap vinden, in het midden achter de geluidstafel.

Voor mij was het 17 jaar geleden dat ik Simple Plan zag als 11-jarige jongetje en mijn vriendin zag hen na al die jaren nog nooit. We keken hier dus best wel naar uit. Simple Plan deed alles wat je van een poppunk act mag verwachten en deden zodoende ook hun naam eer aan. Het was simpel doch prima en we hebben ons goed vermaakt. Bijna alle hits werden gespeeld met een of twee nieuwe nummers en een cover-medley van All Star - Sk8er Boy - Mr. Brightside (zeker die laatste had van mij niet gehoeven). Dit alles binnen precies een uur.
[Image: Mhm4jHa.jpeg]

Tijdens het half uurtje pauze werd de stage omgebouwd voor Sum 41 en klonken de poppunk hits van Good Charlotte en aanverwanten, die door het publiek inclusief ondergetekende woord voor woord werden meegezongen.

Sum 41 is aan het touren met hun 20- en 21-jarig jubileum van hun eerste 2 volledige albums: All Killer No Filler en Does This Look Infected?. Daar was deze show onderdeel van. Op Rock Werchter duurde hun set een half uur en werden er 6 van de 8 nummers van deze albums gespeeld, dat was top.

Voor deze show was anderhalf uur ingepland en die werd ook volledig volgespeeld. "Helaas", moet ik erbij zeggen. Ik denk dat ik blijer was geweest als het bij 45 minuten was gebleven. Het was de 6e keer dat ik ze zag en dit was het eerste optreden met een zware onvoldoende. Alle trucjes die ik tijdens eerdere concerten van ze heb gezien om het publiek te vermaken hadden ze voor deze show verzameld. Verzin een liveshow-cliché en het zat erin. Van een stukje Seven Nation Army, inclusief het publiek dat "alle Duitsers zijn homo" zingt, naar een suffe sitdown op nota bene We Will Rock You... De nummers die ze wel van zichzelf speelden, werden telkens onderbroken voor interactie met de "Sum 41 family" en een deel van de nummers van de albums waar de tour om draait werden dan maar als medley achter elkaar gespeeld. Rustigere nummers als Pieces en With Me, normaalgesproken behorend tot mijn favorieten, werden vakkundig verpest door matige, soms ronduit valse zang en waar het geluid bij Simple Plan goed was, leek dat bij Sum 41 wel zo afgestemd om maar niet te veel van die zang te hoeven horen.
De participatie van het publiek vooral achter in de zaal werd vrij snel minder en toen ik een Brabo naast mij daarop aansprak en hij antwoordde met "Ik sta hier gewoon met mijn maat te praten" kon ik het hem achteraf niet eens kwalijk nemen.

Ik had verwacht dat Sum 41 en Simple Plan samen nog opkwamen om het nummer wat ze vrij recent samen hadden uitbracht te spelen, maar blijkbaar was dat al fucking te veel gevraagd. Ik zag achteraf nog wel een filmpje dat Deryck in zijn eentje nog teruggekomen was voor een toegiftnummer toen de lichten van de zaal al aanstonden en het halve publiek al weg was. Ik heb het niet meer gezien.
[+] 4 users say Thank You to Sphinx for this post
Reply
Dit is eigenlijk precies waarom ik te veel vrees voor deceptie heb om nog naar die punkpop-nostalgie-acts te gaan.
Reply
Simple Plan speelde geeneens Untitled (How Could This Happen To Me)? Ja daaaaag.
[+] 1 user says Thank You to hythloth for this post
Reply
(21-10-2022, 15:56)hythloth Wrote: Simple Plan speelde geeneens Untitled (How Could This Happen To Me)? Ja daaaaag.
Nee die niet helaas.
Wel Welcome to My Life en Shut Up.  Big Grin
Reply
(21-10-2022, 15:52)matthijs603 Wrote: Dit is eigenlijk precies waarom ik te veel vrees voor deceptie heb om nog naar die punkpop-nostalgie-acts te gaan.
Ja, en terecht. Grote kans wel dat er zo'n misser tussen zit. Als je dan nog zoals ik als 18-jarige vaak deed in de pit staat dan wordt door het enthousiasme en energie die daarmee vrijkomt nog wel wat verbloemd.

Maar eigenlijk moeten ze gewoon niet te veel tijd krijgen. Bij Green Day erger ik me daar ook altijd kapot aan.
Reply
Vooral jammer voor alle aanwezigen die vroeger op YTMND! zaten.
[+] 1 user says Thank You to hythloth for this post
Reply
[Image: 312615109_10159017361211238_408197810364...e=6358D0DB]

The Libertines - Up The Bracket 20 Tour in BXL

Perfecte zaal, naar Libertines-normen goeie klank (in Vorst paar jaar terug was de mix werkelijk verschrikkelijk), bandleden fris en publiek dat er duidelijk zin in had. En als je eerst Up the Bracket integraal speelt en daarna nog enkele losse knallers dan kan het niet meer mis gaan.
[+] 1 user says Thank You to VDB for this post
Reply
Een paar uur in het Elsewhere clubcomplex in Brooklyn gehangen, met drie zalen en een rooftop. Vooral dat laatste gaf het echt meerwaarde. Qua muziek voornamelijk in de grote zaal gebleven, waar ik eerst de laatste drie kwartier van Manuka Honey zag, die per haar Resident Advisor profiel een astroloog is en ook op de lineup van Le Guess Who? staat. Haar latinclub ging nogal ene oor in en andere oor uit, maar het werd wel beter tegen het einde toen de BPM omhoog ging en ze ook nog op de draaitafel ging dansen en met haar booty liep te schudden. Vervolgens een 75 minuten durende live set van hype-act Overmono. Geluidsysteem en de clubcontext waren beide top; had echter van tevoren teveel Red Bull en jonko op wat heel relaxed was, maar waardoor ik wel disassocieërde van de muziek (ja, ik ben een lichtgewicht geworden). Daarnaast mist die act naar mijn inzien nog wat bangers, al is het potentieel er zeker. Merendeel van het publiek was iig goed; altijd fijn om tussen de early adopters te staan.
Reply
Gister bij Breakfast Club geweest, fokking ADE. DJ's kregen daar, anders dan bij veel ADE-feesten, lange settijden om echt iets op te bouwen. Eigenlijk sprongen alleen Ivan Smagghe & Vladimir Ivkovic er echt uit met een goed opgebouwde set (van 12 tot 17u). Daarna ging het het is fokking ADE-pillenmuziek boemboem-eenheidsworst helaas wel een beetje aan (en ik was niet die doelgroep). Stingray b2b Dettman bijvoorbeeld viel me echt tegen met een saaie set. Terwijl je zou zeggen dat die wel eens wat spannends kunnen proberen. DJ Nobu maakt het dan weer een beetje goed met een stevige maar wat interessantere set. Locatie (Hemkade) was beetje kut, want op veel momenten eerder op de dag heel veel geluidlek naar andere stages (veel teveel stages voor de grootte van de locatie).
[+] 3 users say Thank You to Max for this post
Reply
(23-10-2022, 12:21)Max Wrote: Gister bij Breakfast Club geweest, fokking ADE. DJ's kregen daar, anders dan bij veel ADE-feesten, lange settijden om echt iets op te bouwen. Eigenlijk sprongen alleen Ivan Smagghe & Vladimir Ivkovic er echt uit met een goed opgebouwde set (van 12 tot 17u). Daarna ging het het is fokking ADE-pillenmuziek boemboem-eenheidsworst helaas wel een beetje aan (en ik was niet die doelgroep). Stingray b2b Dettman bijvoorbeeld viel me echt tegen met een saaie set. Terwijl je zou zeggen dat die wel eens wat spannends kunnen proberen. DJ Nobu maakt het dan weer een beetje goed met een stevige maar wat interessantere set. Locatie (Hemkade) was beetje kut, want op veel momenten eerder op de dag heel veel geluidlek naar andere stages (veel teveel stages voor de grootte van de locatie).

Deadbeat stond daar ook volgens mij. Die nog gezien?
Hemkade is wel een locatie die de sfeer van foute afterparty's oproept.
Reply
(24-10-2022, 13:04)marcorenton Wrote:
(23-10-2022, 12:21)Max Wrote: Gister bij Breakfast Club geweest, fokking ADE. DJ's kregen daar, anders dan bij veel ADE-feesten, lange settijden om echt iets op te bouwen. Eigenlijk sprongen alleen Ivan Smagghe & Vladimir Ivkovic er echt uit met een goed opgebouwde set (van 12 tot 17u). Daarna ging het het is fokking ADE-pillenmuziek boemboem-eenheidsworst helaas wel een beetje aan (en ik was niet die doelgroep). Stingray b2b Dettman bijvoorbeeld viel me echt tegen met een saaie set. Terwijl je zou zeggen dat die wel eens wat spannends kunnen proberen. DJ Nobu maakt het dan weer een beetje goed met een stevige maar wat interessantere set. Locatie (Hemkade) was beetje kut, want op veel momenten eerder op de dag heel veel geluidlek naar andere stages (veel teveel stages voor de grootte van de locatie).

Deadbeat stond daar ook volgens mij. Die nog gezien?
Hemkade is wel een locatie die de sfeer van foute afterparty's oproept.
Deadbeat was op zondag, ik op zaterdag. Ja die associatie snap ik wel..
Reply
Begin deze maand Heather Nova in Nijmegen, vorig weekend Airbag in Helmond en afgelopen zaterdag Heideroosjes in Eindhoven.
Ik twijfel nog om naa rhet gratis concert van Sophia vanavond te gaan
Reply
(24-10-2022, 15:05)Idéfix Wrote: Begin deze maand Heather Nova in Nijmegen, vorig weekend Airbag in Helmond en afgelopen zaterdag Heideroosjes in Eindhoven.
Ik twijfel nog om naa rhet gratis concert van Sophia vanavond te gaan

Hoe was Airbag? Op plaat kan ik het erg waarderen maar heb ze live nog nooit gezien.
Reply
Salami Rose Joe Louis: Brainfeeder artiest met een soort van rare spacey sound, beetje moeilijk om te omschrijven. Deed mij iig niets.

The Comet is Coming: Stond voor het merendeel van de show tegen het podium vlak voor die lange coole saxofonist, van waar het cool was om hem zo vet technisch te zien spelen. Maar na een uur raakte mijn toleratie voor dit soort jazz en jam-achtige optredens volledig op, en toen ging het nog door voor meer dan 30 minuten. Inclusief vervelende keyboard- en drumsolo's. Had het liever gezien op een festival voor maar 45-50 minuten, want uiteindelijk voelde deze langere losse show als zelfpijperij (wat het woord Coming in de bandnaam opeens een hele andere context gaf).
Reply
(24-10-2022, 17:31)hythloth Wrote: Salami Rose Joe Louis: Brainfeeder artiest met een soort van rare spacey sound, beetje moeilijk om te omschrijven. Deed mij iig niets.

The Comet is Coming: Stond voor het merendeel van de show tegen het podium vlak voor die lange coole saxofonist, van waar het cool was om hem zo vet technisch te zien spelen. Maar na een uur raakte mijn toleratie voor dit soort jazz en jam-achtige optredens volledig op, en toen ging het nog door voor meer dan 30 minuten. Inclusief vervelende keyboard- en drumsolo's. Had het liever gezien op een festival voor maar 45-50 minuten, want uiteindelijk voelde deze langere losse show als zelfpijperij (wat het woord Coming in de bandnaam opeens een hele andere context gaf).
Ha - hier was ik ook!

Ik ben groot fan van Shabaka - dus ik kon de lange speeltijd wel hebben. De drum & key solo was wel.. overbodig. Maar snap dat ze wat afwisseling in de set willen wanneer ze langer spelen. 

Vergeleken met de vorige keren dat ik ze zag was het nog wat harder, niet alleen maar opzwepende of space-y keys/synths - maar soms meer geluid wat bij metal past. Vond het wel cool
[+] 1 user says Thank You to Johan for this post
Reply
(24-10-2022, 18:38)Johan Wrote:
(24-10-2022, 17:31)hythloth Wrote: Salami Rose Joe Louis: Brainfeeder artiest met een soort van rare spacey sound, beetje moeilijk om te omschrijven. Deed mij iig niets.

The Comet is Coming: Stond voor het merendeel van de show tegen het podium vlak voor die lange coole saxofonist, van waar het cool was om hem zo vet technisch te zien spelen. Maar na een uur raakte mijn toleratie voor dit soort jazz en jam-achtige optredens volledig op, en toen ging het nog door voor meer dan 30 minuten. Inclusief vervelende keyboard- en drumsolo's. Had het liever gezien op een festival voor maar 45-50 minuten, want uiteindelijk voelde deze langere losse show als zelfpijperij (wat het woord Coming in de bandnaam opeens een hele andere context gaf).
Ha - hier was ik ook!

Ik ben groot fan van Shabaka - dus ik kon de lange speeltijd wel hebben. De drum & key solo was wel.. overbodig. Maar snap dat ze wat afwisseling in de set willen wanneer ze langer spelen. 

Vergeleken met de vorige keren dat ik ze zag was het nog wat harder, niet alleen maar opzwepende of space-y keys/synths - maar soms meer geluid wat bij metal past. Vond het wel cool

Ha, wat toevallig. De zaterdagshow neem ik aan, of op de vrijdag? Het was mijn eerste keer Bowery Ballroom en vond het een cool zaaltje. Ook leuk trouwens dat de boel professioneel werd gefilmd. Benieuwd of we onszelf later kunnen terugzien.
Reply
(24-10-2022, 18:44)hythloth Wrote:
(24-10-2022, 18:38)Johan Wrote:
(24-10-2022, 17:31)hythloth Wrote: Salami Rose Joe Louis: Brainfeeder artiest met een soort van rare spacey sound, beetje moeilijk om te omschrijven. Deed mij iig niets.

The Comet is Coming: Stond voor het merendeel van de show tegen het podium vlak voor die lange coole saxofonist, van waar het cool was om hem zo vet technisch te zien spelen. Maar na een uur raakte mijn toleratie voor dit soort jazz en jam-achtige optredens volledig op, en toen ging het nog door voor meer dan 30 minuten. Inclusief vervelende keyboard- en drumsolo's. Had het liever gezien op een festival voor maar 45-50 minuten, want uiteindelijk voelde deze langere losse show als zelfpijperij (wat het woord Coming in de bandnaam opeens een hele andere context gaf).
Ha - hier was ik ook!

Ik ben groot fan van Shabaka - dus ik kon de lange speeltijd wel hebben. De drum & key solo was wel.. overbodig. Maar snap dat ze wat afwisseling in de set willen wanneer ze langer spelen. 

Vergeleken met de vorige keren dat ik ze zag was het nog wat harder, niet alleen maar opzwepende of space-y keys/synths - maar soms meer geluid wat bij metal past. Vond het wel cool

Ha, wat toevallig. De zaterdagshow neem ik aan, of op de vrijdag? Het was mijn eerste keer Bowery Ballroom en vond het een cool zaaltje. Ook leuk trouwens dat de boel professioneel werd gefilmd. Benieuwd of we onszelf later kunnen terugzien.

De zaterdag inderdaad. Zelfde analyse van het voorprogramma hier, helaas. 
Ja, denk dat ze het gefilmd hebben omdat het de laatste show van de tour was. Zat ook 'family & VIP' op het balkon
Reply
(24-10-2022, 15:32)metal bouwie Wrote:
(24-10-2022, 15:05)Idéfix Wrote: Begin deze maand Heather Nova in Nijmegen, vorig weekend Airbag in Helmond en afgelopen zaterdag Heideroosjes in Eindhoven.
Ik twijfel nog om naa rhet gratis concert van Sophia vanavond te gaan

Hoe was Airbag? Op plaat kan ik het erg waarderen maar heb ze live nog nooit gezien.

Schitterend! 
Hopelijk komen ze snel terug.
Reply
Toch aanwezig bij Sophia vanavond.
Snackbar is er ook zie ik!
Reply
PYRIT. Knappe eenpersoonsbandperformance

The Soft Moon. Lomp, maar ook lekker hard en met veel vaart. Redelijk volle Paarse Zaal van Doornroosje ook. Blijft een feit dat dit een 'sound/vibe only' band is; qua composities is het zo primitief als wat. De setlist werd ook nogal routineus cq. snel afgewerkt, moet ik zeggen. Verder gewoon tof hoor; ze klonken bij vlagen heel vet.
Reply
Ik heb een weekendje van uiterste achter de rug. Zaterdag eerst naar Nijmegen afgezakt voor Soulcrusher in Doornroosje. Wat een fijne zaal is dat trouwens! Naast het station, prima betaalbaar vegan voedsel, schappelijke prijzen voor speciaal bier dat gewoon in glazen werd geschonken, gratis garderobe en makkelijk naar buiten en binnen om te roken. Ook het publiek was gewoon goed voor een metal-op-zaterdag-in-nijmegen. 

Begonnen bij Predatory Void, wat ook meteen het live debuut was van de band van Lennart en Tim van Amenra. Aangevuld worden ze met een vrouwelijke zangeres, 2e gitarist en 'n drummer. Eigenlijk is het gewoon Amenra betreft bezetting alleen zijn er wat leden ingeruild. Muzikaal echt heel vet waarbij eigenlijk het sludge geluid gecombineerd wordt met death metal. Ik ben wel benieuwd naar de plaat. Vervolgens Unsane waarbij ik 50 minuten lang een grote glimlach op mijn gezicht had. Ik kende het eigenlijk niet zo heel goed maar dit was gewoon top. Geen idee welk genre ik het moet plaatsen. Bismarck ben ik geweest maar eigenlijk alweer vergeten wat het deed. Wat genoeg zegt. Na een uitstekende maaltijd vooraan gaan staan bij Hide en holy fuck dat was vet. Denk The Softmoon maar dan minimalistischer, harder en theatraler. Ook een Graz approved act omdat mensen die in de voorste rijen die op hun telefoon zaten uitgescholden werden, of gewoon de telefoon uit hun handen werd geslagen. Gaat dat zien. Helaas wel alleen het laatste nummer gemist omdat persoonlijke favoriete Bongripper op de bühne stond. Minder sterk als de vorige keer in Eindhoven maar gewoon weer tering vet. Blijven hangen voor Envy wat prima was maar dat was het ook voor mij. Op tijd naar de kleine zaal gegaan voor Bossk omdat ik hun laatste plaat Migration uit 2021 grijs had gedraaid. Maar dat was toch wel een kleine teleurstelling. Het was ook de laatste show van een lange tour waardoor misschien de energie wat laag was. De lichten waren ook echt gruwelijk saai waardoor het geheel gewoon niet echt over kwam. 

Inmiddels waren me poten echt compleet kapot van het staan en heb ik nog 3 kwartier Amenra vanuit achter de zaal gekeken. Maar de aandacht was er niet meer bij na 9 uur gebeuk. Op tijd naar huis gegaan want de volgende dag zou ik nog 'n dag naar ADE gaan...

Met kapotte poten eerst bij de officiële afterparty van ADE op NSDM geweest. Gratis toegang wat het geheel gewoon super vet maakte. Gezinnetjes met kinderwagens, mannen die de hond aan het uitlaten zijn en ADE publiek aan de pillen die al 24u wakker zijn allemaal samen op 1 festival terrein. Ik had een strand stoel gevonden en daar heb ik echt lekker mensen zitten kijken. Hoogtepuntje van het weekend. 

Afsluitend in de avond gaan kijken bij de avond van Space Grapes wat het 'nieuwe' label is van Danillo Plessow (Motor City Drum Ensamble). Echt hele vette boogie, disco en weet ik veel wat. Alleen ik was zo ontzettend kapot nog van de vorige dag dat het allemaal maar half binnen kwam.
[+] 5 users say Thank You to Loov for this post
Reply
Leuk verslag van Soulcrusher! Jammer van Bossk, die waren een paar jaar geleden tijdens een Church of Ra avond in Amsterdam wel heel erg goed.
Reply
Opkomende singer-songwriter Indigo Sparke bij een in-store in de Rough Trade platenzaak. Ik dacht dat het akoestisch zou zijn, maar ze stond er gewoon versterkt samen met nog een gitarist met wie ze voor een half uurtje voornamelijk liedjes van haar nieuwe plaat Hysteria speelde. Prima tussendoortje, mede doordat het toch vlakbij mijn kantoor lag, en ze is goed genoeg om volgend jaar op de BKS/Haldern Pop/ITGWO-achtigen te verschijnen.
Reply


Forum Jump:


Users browsing this thread: 1 Guest(s)