Poll: Hoeveel sterren geven jullie deze plaat?
You do not have permission to vote in this poll.
14.29%
1 14.29%
★★
0%
0 0%
★★★
57.14%
4 57.14%
★★★★
28.57%
2 28.57%
★★★★★
0%
0 0%
Total 7 vote(s) 100%
* You voted for this item. [Show Results]

Thread Rating:
  • 0 Vote(s) - 0 Average
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Graz album v/d maand - December 2019
#1
Deze hadden jullie nog tegoed; hetzelfde concept als het album van de week, maar dan wat meer tijd om een plaat de kans te geven. Daarnaast een apart topic om reacties niet door elkaar te laten lopen en eventuele latere reacties goed aan te laten sluiten.

Iemand kiest een album uit, waar leden vervolgens een maand lang hun gefundeerde mening over kunnen geven. 
 
[Image: 5060165484935_main.jpg]

King Midas Sound - Solitude

https://open.spotify.com/album/1fqZlYJznVcCC0IcSwneVJ

Mijn keuze is gevallen op het album Solitude van King Midas Sound. Een ambient en spoken word plaat met - zoals de naam al een beetje verklapt - eenzaamheid en liefdesverdriet als thema. Dit album komt zeker in mijn jaarlijst, omdat het wat mij betreft op elk vlak geweldig is uitgewerkt. 

Ik zal niet teveel uitweiden over mijn mening, want ik ben vooral erg benieuwd wat jullie ervan vinden. Let tijdens het luisteren ook vooral op de lyrics trouwens. 
 
Begin januari zal ik uit de reacties iemand kiezen die komende maand een album kan droppen.
[+] 2 users say Thank You to TheUncleG for this post
Reply
#2
Aangezien ik sinds 2 maanden Spotify heb ontdekt ben ik nu dus helemaal down for this shit. Hij staat nu op.
Reply
#3
Ik had van dit album gehoord via het LGW topic, maar dankzij deze suggestie ben ik er pas naar gaan luisteren. Heel sterk album. De combinatie van liefdesverdriet spoken word en ambient is heel betoverend, en desondanks vind ik het gemakkelijk genoeg om tijdens werk op de koptelefoon af te spelen.
Reply
#4
Sorry. Ik kon er echt helemaal niks mee.
Reply
#5
Ik heb hem ook tijdens het derde nummer moeten afzetten. Ik was dat gehijg van die gast wel even zat.
Reply
#6
Op de een of andere manier raakt het ook mij nauwelijks. Een album waarbij concrete gevoelens centraal staan is natuurlijk altijd een soort vreemde momentopname, maar hierbij vraag ik me continu af of hij gedurende het opnameproces niet ook wat betere momenten had.
Reply
#7
(12-12-2019, 17:30)Murdoc Niccals Wrote: maar hierbij vraag ik me continu af of hij gedurende het opnameproces niet ook wat betere momenten had.

Tja, hartzeer.
Reply
#8
Zijn er verder nog reacties op deze plaat? Zo niet, dan zal ik later vandaag iemand uitpikken voor de volgende editie.

Deze plaat is voor mij ook meer gaan leven na Le Guess Who, waar alles op zijn plek viel. Het steriele geluid klonk indrukwekkend in een kille kerk (die gruwelijk werd verlicht en onder de rook werd gezet) en de tekst kwam binnen als een preek over het leven.
Reply
#9
Ja, dat zijn momenten waarbij de muziek wel op zijn plek kan vallen inderdaad. Misschien heb ik ook zo’n ervaring nodig.
Reply
#10
Oeps bedankt voor de reminder, heb het album wel een paar keer geluisterd namelijk!

Ik had dit album al een keer opgezet met het inluisteren voor LGW? Toen kwam ik tot dezelfde conclusie als Loov en Schobbeyak en had ik ook veel moeite met de lyrics. Niet erg, want met Tyondai Braxton & Greg Fox leek er een goed alternatief te zijn.

Naar aanleiding van dit topic en het enthousiasme over het concert op LGW? heb ik het album nu nog een paar keer geluisterd. Ik moet zeggen dat ik de ambient met elke luisterbeurt mooier vind worden, maar de vocals pakken me nog steeds niet. Ik mis uiteindelijk toch een beetje melodie daarin denk ik. Niet geheel toevallig is Lies, het enige nummer zonder vocals, dan ook mijn favoriete nummer van het album. Niet alleen vanwege het missen van de vocals, maar ik vind de ambient dat nummer ook gewoonweg het mooist met die rommelende bassen, dat dromerige en dan ook nog die aanhoudende drone. Echt raken doet het album me helaas niet. Het verdriet wordt weinig concreet, tot misschien aan het eind met X. Daardoor wordt het lastig om me in te leven. Desalniettemin kan ik me nu naar meerdere luisterbeurten wel goed voorstellen dat het live wel kan emotioneren. Jammer dat ik al te laat was toen ik er op LGW? nog heen wilde toen Tyondai Braxton & Greg Fox geen gelukkige combinatie bleek, de rij voor de Janskerk was al veel te lang. Voor nu, vanwege de ambient die na meerdere luisterbeurten erg fijn blijkt: ★★★☆☆
Reply
#11
(07-01-2020, 14:20)TheUncleG Wrote: Zijn er verder nog reacties op deze plaat? Zo niet, dan zal ik later vandaag iemand uitpikken voor de volgende editie.

Deze plaat is voor mij ook meer gaan leven na Le Guess Who, waar alles op zijn plek viel. Het steriele geluid klonk indrukwekkend in een kille kerk (die gruwelijk werd verlicht en onder de rook werd gezet) en de tekst kwam binnen als een preek over het leven.

Het is jouw keuze uiteraard, maar wellicht is dat album waar Matthijs (en Joris?) zo enthousiast over zijn een goede volgende? Was voor mij weer zo'n naam waar ik nieuwsgierig naar werd op basis van weinig.
Reply
#12
(07-01-2020, 18:34)Locor Wrote: Oeps bedankt voor de reminder, heb het album wel een paar keer geluisterd namelijk!

Ik had dit album al een keer opgezet met het inluisteren voor LGW? Toen kwam ik tot dezelfde conclusie als Loov en Schobbeyak en had ik ook veel moeite met de lyrics. Niet erg, want met Tyondai Braxton & Greg Fox leek er een goed alternatief te zijn.

Naar aanleiding van dit topic en het enthousiasme over het concert op LGW? heb ik het album nu nog een paar keer geluisterd. Ik moet zeggen dat ik de ambient met elke luisterbeurt mooier vind worden, maar de vocals pakken me nog steeds niet. Ik mis uiteindelijk toch een beetje melodie daarin denk ik. Niet geheel toevallig is Lies, het enige nummer zonder vocals, dan ook mijn favoriete nummer van het album. Niet alleen vanwege het missen van de vocals, maar ik vind de ambient dat nummer ook gewoonweg het mooist met die rommelende bassen, dat dromerige en dan ook nog die aanhoudende drone. Echt raken doet het album me helaas niet. Het verdriet wordt weinig concreet, tot misschien aan het eind met X. Daardoor wordt het lastig om me in te leven. Desalniettemin kan ik me nu naar meerdere luisterbeurten wel goed voorstellen dat het live wel kan emotioneren. Jammer dat ik al te laat was toen ik er op LGW? nog heen wilde toen Tyondai Braxton & Greg Fox geen gelukkige combinatie bleek, de rij voor de Janskerk was al veel te lang. Voor nu, vanwege de ambient die na meerdere luisterbeurten erg fijn blijkt: ★★★☆☆

Thanks voor je inhoudelijke reactie, ik geef het stokje graag aan je over voor een nieuw album vd maand. 

Qua lyrics; ik snap je punt. Wat ik juist wel verfrissend vind is dat de teksten juist vrij down to earth zijn. Het omschrijft de situatie zoals het is en niet quasi poëtisch omschreven om een laag fake literaire relevantie aan te brengen.

"we were happy with everything, except for each other." 
"The only time we parted was to go to the toilet. We consumed each other"
"We were so angry at the world, that we bearly beared to live in it. Until we turned our anger at each other."
"She's left her job, I know because I've been watching. She changed her number. She's blocked me on her computer."

Persoonlijk vind ik dit juist ontzettend concreet en ontwapenend. Want in feite gaat het niet eens alleen over liefdesverdriet, maar is het ook een biecht over zijn eigen mentale gesteldheid en de ongezonde situatie waarin hij zich verkeerde. En ik moet zeggen dat ik de monotone vocals juist perfect vind passen bij zulke depressieve en mentaal ongezonde situaties. Het matte, vlakke en lusteloosheid is iets dat ik wel zou koppelen aan een (periode van) depressie. 

Maar echt mega persoonlijk natuurlijk. Ben benieuwd naar je keuze!
[+] 4 users say Thank You to TheUncleG for this post
Reply
#13
(08-01-2020, 12:56)TheUncleG Wrote: Qua lyrics; ik snap je punt. Wat ik juist wel verfrissend vind is dat de teksten juist vrij down to earth zijn. Het omschrijft de situatie zoals het is en niet quasi poëtisch omschreven om een laag fake literaire relevantie aan te brengen.

"we were happy with everything, except for each other." 
"The only time we parted was to go to the toilet. We consumed each other"
"We were so angry at the world, that we bearly beared to live in it. Until we turned our anger at each other."
"She's left her job, I know because I've been watching. She changed her number. She's blocked me on her computer."

Persoonlijk vind ik dit juist ontzettend concreet en ontwapenend. Want in feite gaat het niet eens alleen over liefdesverdriet, maar is het ook een biecht over zijn eigen mentale gesteldheid en de ongezonde situatie waarin hij zich verkeerde. En ik moet zeggen dat ik de monotone vocals juist perfect vind passen bij zulke depressieve en mentaal ongezonde situaties. Het matte, vlakke en lusteloosheid is iets dat ik wel zou koppelen aan een (periode van) depressie. 

Maar echt mega persoonlijk natuurlijk. Ben benieuwd naar je keuze!

De mate waarin die vocals je raken is denk ik inderdaad heel persoonlijk! Een depressie kan zich natuurlijk op verschillende manieren uiten en ervaart iedereen anders. Persoonlijk raakt een soort radeloosheid me meer. Als ik dan ook niet begrijp hoe de situatie ontstaan is vind ik het lastig me in te leven. Hythloth had een goed punt met z'n opmerking over hartzeer.

Bedankt voor de eer voor de komende maand!
Reply


Forum Jump:


Users browsing this thread: 1 Guest(s)