Thread Rating:
  • 3 Vote(s) - 4.33 Average
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Nine Inch Nails
(14-03-2022, 21:57)hythloth Wrote: [Image: 8drcw2yrhdn81.jpg]

Goeie support hoor.


Boh ja. Nitzer Ebb wil ik nog altijd een keer live zien.
Reply
Reply
Jammer dat er definiet geen NLse datum komt. Ik snap niet wat het voordeel is voor NIN om alleen in de UK te touren.
Reply
En Hellfest (exclusive). Wellicht nog een Europese tour in het najaar, aldus geruchten.
Ik ga denk ik toch voor Brixton. Prachtige zaal en mijn favoriete wijk in London.
Reply
Een onuitgebrachte pro-shot van de Further Down the Spiral tour uit 1995 was vanochtend op Youtube gepost. Immiddels offline gehaald vanwege copyright breuk, maar de fans op Echoing the Sound hebben er tijdig backups van gemaakt. Zie hier voor de opname en zie deze post voor achtergrond.
[+] 1 user says Thank You to hythloth for this post
Reply
@ Hythloth

https://concerts.livenation.com/event/02...ircid=4272

Extra show Philadelphia
Reply
(07-04-2022, 18:00)hythloth Wrote: Een onuitgebrachte pro-shot van de Further Down the Spiral tour uit 1995 was vanochtend op Youtube gepost. Immiddels offline gehaald vanwege copyright breuk, maar de fans op Echoing the Sound hebben er tijdig backups van gemaakt. Zie hier voor de opname en zie deze post voor achtergrond.

Na een eerdere mislukte poging nu wel succesvol kunnen downloaden. Bedankt.
Reply
(12-04-2022, 09:59)pudpong3 Wrote: @ Hythloth

https://concerts.livenation.com/event/02...ircid=4272

Extra show Philadelphia

Yup, ga over een paar uur de presale proberen. Hoor wel dat de zaal kut is, maar het is relatief dichtbij.
Reply
Eerste setlist van de nieuwe tour: https://www.setlist.fm/setlist/nine-inch...66208.html

Weer ziek hoor.
Reply
Pfff laat ze aub naar NL komen.
Reply
Boh... Met een beetje geluk kan ik naar de NIN dag op Hellfest als crewlid van Relapse. Fingers crossed.
[+] 3 users say Thank You to Timothy's Monster for this post
Reply
(29-04-2022, 16:44)hythloth Wrote: Eerste setlist van de nieuwe tour: https://www.setlist.fm/setlist/nine-inch...66208.html

Weer ziek hoor.

Die eerste vier nummers, dat is wel een droomstart van een NIN-concert.
Reply
Ja, ik overwoog Raleigh maar uiteindelijk niet gedaan wegens slechte verhalen over de concertlocatie. Terugkijkend had ik toch moeten gaan.
Reply
Heb net Trent's hand geschud, en kan gelukkig sterven.
[+] 5 users say Thank You to hythloth for this post
Reply
Ging het er zo aan toe: https://youtu.be/XgXqqh0KCFM?t=164
[+] 2 users say Thank You to halfempty/full for this post
Reply
Dus, naast Atlanta pikte ik de band de daaropvolgende dag ook mee in Tennessee, want had toch genoeg rewardspunten om de reis- en verblijfskosten te dekken. Tijdens ontbijt in de luchthavenlounge die ochtend zat ik te scrollen op de officiële NIN Discord, die net een paar dagen actief was en waar de bandleden ook in zaten. Bleek dat Trent persoonlijk op vrijdagavond wat fans uit de Discord had geplukt om tijdens Shaky Knees samen backstage te chillen, en de Discord zat vol met foto's en verhalen van hoe dat verliep. Klonk echt heel cool. De concertlocatie in Tennessee, FirstBank Amphitheater, was pas vorig jaar geopend en lag zo'n 45 km ten zuiden van Nashville in een steengroeve in de middle of fucking nowhere. Las allerlei horrorverhalen betreft verkeersopstoppingen zowel voor aanvang als na afloop, dus arriveerde extra vroeg en had bijgevolgd voldoende tijd om de locatie te verkennen. Het was zeker een mooie plek: zowel de wandeling naar binnen als de steengroeve zelf waren heel bijzonder (check ook deze foto van de belichting later op de avond). Overigens raakte de show meteen uitverkocht dankzij doorverkopers, maar de tweedehandsmarkt was volledig ingestort waardoor mensen ten slotte voor minder dan $10 naar binnen konden. Terugkijkend jammer dat ik de volle prijs betaalde, maar iemand anders had mij een paar dagen eerder via Reddit twee betere gangpadtickets gratis gegeven, dus had geen recht tot klagen.

Sinds ik dus vroeg was gearriveerd en de omgeving al snel had gezien, ging ik maar op mijn plek zitten en de tijd verder doden door met mijn telefoon te spelen. Wat ook inhield dat ik door de NIN Discord channel begon te scrollen omdat veel mensen actief waren, en kort daarna postte een administrator in de channel het volgende: "If you are here, raise your hand. We are watching you." Ik stak meteen mijn arm in de lucht en deelde tegelijk een foto daarvan, waarop die admin dude mij een paar minuten later via een privebericht vroeg waar mijn exacte zitplaats lag. Weer een paar minuten later, iets na 18:30 uur, kwam er een vrouw naar mij toe om te vragen wat mijn Discord gebruikersnaam was. Zei ze vervolgens heel sneaky van, "wanna meet the band?". Ik wist niet wat ik hoorde en sprong bijna uit mijn stoel, waarop ze snel fluisterde dat ik mij koest moest houden en om haar om 19:05 uur onder een gitaarvlag te meeten. Sloeg echt helemaal op tilt qua spanning en anticipatie, van "holy shit, holy shit, OMFG, gaat dit echt gebeuren?".

Uiteindelijk dus bij die plek wezen hangen, waar er met mij inbegrepen in totaal 9 mensen waren, bestaande uit vijf verschillende groepjes. En niet iedereen was op dezelfde manier verkozen: van de lui die ik sprak, was er bijvoorbeeld een jonge knul die een privebericht kreeg van Trent nadat hij dit schreef. Klokslag 19:05 uur werden we door een deur gebracht naar een backstage patio en stelde die Discord admin dude zich voor als de nieuwe Creative Director van de band, en vertelde dat ze via Discord op een nieuwe manier met de fans willen communiceren. Vervolgens kwamen eerst Ilan Rubin en Allesandro Cortini naar buiten om zich voor te stellen, waarop een paar minuten later Trent en Atticus Ross erbij joinde (Robin Finck was de hele tijd afwezig). Ieder groepje kreeg de kans om handjes te schudden, foto's te laten maken, en om te babbelen. Was te starstruck om echt een gesprek met Trent te beginnen; eerst een groepsfoto gemaakt van ikzelf en de band waarbij hij grapte dat hij naast mij de kleinste in de foto was, en nadat ik vroeg of ik ook een foto kon krijgen met alleen hij en ik, maakte hij een leuke comment van "that'll cost you an extra 5 bucks". Maar voor mij gevoel was de ontmoeting hartstikke memorabel, alleen al door Trent's hand te schudden en oogcontact te maken. Wou ook niet zijn tijd monopoliseren, vooral omdat ik het gunde aan die jonge knul van eerder alsmede een gezin met een kindje van 10 jaar oud ofzo dat zij voldoende tijd kregen om hem te praten. Was natuurlijk ook cool om de rest van de band te meeten. Atticus was vriendelijk, maar aan zijn lichaamstaal te zien lag hij niet zo lekker in zijn vel tijdens deze meet & greet. Rubin en Cortini waren daarentegen heel uitgaand, en met beide had ik de kans genomen om te chatten. Vroeg wanneer ze weer in Nederland zouden spelen; ze hadden geen flauw idee, waaropvolgend we gingen praten over Amsterdam en over hun favoriete breakfastbar in die stad (een plek wat vroeger bij het conservatorium en concertgebouw hoorde, dacht ik, iemand enig idee?). Ook aan Cortini verteld dat ik hem vijf jaar geleden in Beijing had gezien, waar hij aangenaam verrast door was. Na bijna tien minuten zei de band gedag, kwam de Creative Director langs met speciale gesigneerde posters als afscheidscadeaus voor iedereen, en stonden we weer tussen de rest van het publiek. Ik kan het nog steeds niet helemaal geloven.

Meteen weer naar mijn plek gegaan, want Boy Harsher (!) stond in het voorprogramma met een set van 30 minuten. Waren een paar nummers die anders waren dan toen ik ze laatst zag (openen met Keep Driving was heel lekker), en ze mochten zelfs de stroboscopen van NIN gebruiken voor hun eigen show. Voelde wel een beetje als parels voor de zwijnen gezien het veelal ongeinteresseerde publiek, maar alsnog leuk om ze weer te zien. NIN zelf waren objectief heel sterk zoals gewoonlijks, maar qua belevenis waren zowel Shaky Knees als eerdere shows uit voorgaande tours echt wel beter.

Pluspunten:

-Sanctified!
-The Line Begins To Blur, Suck, en Echoplex voor het eerst weer gehoord sinds HMH 2009.
-Het blok van Survivalism t/m Wish dat echt tering hard was. De twee Bad Witch liedjes kwamen zelfs intenser over dan in 2018.
-Reptile, wat extra ziek was vanwege de huidige productie (zie dit filmpje waarin ik stomtoevallig in het midden van het gangpad sta te viben).
-Tijdens Even Deeper was ik naar achteren gelopen, en de sfeer van het nummer alsmede het uitzicht om mij heen was een mooi schouwspel (onderstaande foto was op dat moment gemaakt).

Minpunten:

-Geluid klonk bij aanvang veels te zacht met oordoppen in. Zonder oordoppen klonk het wel luid, maar net niet op het niveau dat ik deze band het liefst hoor.
-Los van een hoop verklede goths en die-hards voorin, vond ik de publieksvibe over het algemeen zwak en/of vervelend. Las ergens dat concerten in Nashville teveel verwend en verwaand volk trekken gezien het grote aanbod van muziek daar, en ik vermoed dat ditzelfde volk hierop afkwam vanwege de spotgoedkope tickets. Daarbovenop probeerde op een gegeven moment ook nog een tyfuslul één van mijn plaatsen in te nemen, met het brutale excuus dat hij een betere plek vooraan zocht. WTF, gewoon oprotten. Had eigenlijk naar security moeten stappen, maar in het moment was het minder storend voor mijn muziekbelevenis om in de plaats daarvan gewoon verderop in het gangpad te staan waar meer ruimte en sfeer was. Dat soort lage levensvorm losers wens ik iig toe dat ze ter plekke hun autosleutels en telefoon kwijtraken (als er een concertgod bestond zou dit een permanente vloek zijn, hehe).
-Eerste deek van de setlist flowde voor mijn gevoel niet zo lekker; zo bracht The Lovers de vibe tot een stilstand. Daarnaast vond ik het een gemiste kans dat de Pinion/Terrible Lie intro niet was vertraagd zoals bij de legendarische Woodstock '94 show.
-Luxeprobleem, maar dit was de eerste NIN show waarbij ik geen track voor het eerst live beleefde.

[Image: 20220501-221736-resized.jpg]

Enfin, ik kon leven met een wat mindere muziekbelevenis gezien de eerdere backstagebelevenis. Ook helemaal geen last gehad bij de parking gezien ik na Hurt met volle snelheid naar mijn huurauto terugrende en gewoon zonder verkeer weg reed. Las later dat er mensen waren die meer dan anderhalf uur lang vast zaten, hadden zij even pech. En nog later kwam ik op Discord weer in contact met die ene jonge knul van backstage. Bleek dat hij en Trent een heel heilzaam gesprek hadden; zie screenshot 1 en screenshot 2. Deed ontzettend deugd om te zien, en versterkte alleen maar mijn NIN-fandom en de knaldrang om ze zo vaak mogelijk te zien.
[+] 23 users say Thank You to hythloth for this post
Reply
Mooi verslag! En al werkte de setlist niet helemaal, qua deep cuts veel interessanter dan die eeste greatest hits setlist.
Reply
Mooi verhaal man!

(07-05-2022, 06:08)hythloth Wrote: Vroeg wanneer ze weer in Nederland zouden spelen; ze hadden geen flauw idee, waaropvolgend we gingen praten over Amsterdam en over hun favoriete breakfastbar in die stad (een plek wat vroeger bij het conservatorium en concertgebouw hoorde, dacht ik, iemand enig idee?).

Zou wellicht gewoon het Conservatoriumhotel kunnen zijn. In het gebouw waar tot 2008 het conservatorium zat en om de hoek van het Concertgebouw.
[+] 1 user says Thank You to Locor for this post
Reply
Exclamation 
Wat cool!0
Reply
(07-05-2022, 10:02)halfempty/full Wrote: En al werkte de setlist niet helemaal, qua deep cuts veel interessanter dan die eeste greatest hits setlist.

Yup, die greatest hits doen ze tegenwoordig altijd op festivals. Wel cool dat The Perfect Drug een vaste waarde lijkt te worden in de toegankelijkere sets, terwijl die vier jaar geleden pas voor het eerst werd gespeeld.

(07-05-2022, 12:05)Locor Wrote: Zou wellicht gewoon het Conservatoriumhotel kunnen zijn. In het gebouw waar tot 2008 het conservatorium zat en om de hoek van het Concertgebouw.

Dat zal hem wel zijn ja, thanks! Ziet er cool uit.
Reply
Afgelopen dinsdag mijn derde NIN show van het jaar gedaan in Philadelphia, waar ze twee nachten achter elkaar speelden (kon alleen de eerste avond doen). Philly is altijd aangenaam om te bezoeken, maar het was wel even wennen om het verloederde gebied rondom de zaal te zien. The Met was met een bezoekerscapaciteit van maar 3500 de kleinste locatie waar ik NIN ooit zag. De zaal is echt prachtig, maar sommige plaatsen hebben daar een dikke obstructie waar je alsnog de volle prijs voor betaalt. Zoals deze plaats, of dit gedrocht hier. Krijg je met Live Nation als exploitant. Dat terzijde had ik gewoon een goeie staplaats ticket, maar ik was erg brak die dag en ook covid-huiverig om op elkaar geplakt te staan gezien de nieuwe "onzichtbare" wave die daar nu gaande is, en via de NIN Discord had iemand mij een gratis ticket gegeven voor op het balkon. Sinds die plaats op het gangpad bleek te zijn, ging ik maar daarvoor. Gelukkig geen spijt van. Ook omdat het een leuk uitzicht gaf voor voorprogramma 100 gecs, waarbij het zowel bizar als hilarisch tegelijk was om te zien hoe er nauwelijks beweging was in de pit (zie video hieronder). Ik neem aan dat ze waren geboekt omdat voormalig NIN-drummer Josh Freese nu met ze meespeelt, maar qua context werkte het totaal niet. Wel lachen om allerlei haatreacties te lezen na afloop.



Vlak voordat NIN opkwam werd een hele hoeveelheid rook op het podium geblazen, en werd David Bowie's Subterraneans volledig gespeeld over de PA. Ontdekte later via foto's op de Discord dat Trent uit het zicht van het publiek saxofoon speelde tijdens die track. Geweldig instrumentaal nummer blijft dat. De hoofdset was weer sterk zoals verwacht; ditmaal een combinatie van voorspelbare tracks en volgordes alsmede wat zeldzame liedjes op een aparte plek (Home, The Beginning of the End, Every Day is Exactly the Same). Trent bracht de saxofoon ook weer terug voor God Break Down The Door, wat het samen met de bijbehorende biseksuele belichting een hele vette David Lynch-achtige vibe gaf. Qua geluid en publiek ook fijner dan laatst in Tennessee, en op de momenten dat ik de pit van boven zag zaten mensen echt keihard te moshen en te crowdsurfen.



En toen begon de encore met Help Me I'm In Hell en werd ik helemaal lijp, sinds het overduidelijk was wat het daaropvolgende nummer zou worden. En ja hoor, Happiness in Slavery kwam voorbij. Echt een ultieme bucket list track voor de fans. Vervolgens ook nog een dikkere deep cut in de vorm van And All That Could Have Been, wat helemaal tot in de ziel sneed. Tel daarbij op dat Hurt als afsluiter massaal werd meegezongen, waardoor dit de beste toegift was die ik ooit zag bij NIN. Kan mij momenteel ook geen toegiften herinneren van andere epische shows uit het verleden die net zo hard binnenkwamen. Heel dankbaar om dit te hebben meegemaakt.
[+] 7 users say Thank You to hythloth for this post
Reply
Hopen dat ze volgend jaar Nederland of België aandoen, krijg er zo wel zin in.
Reply
Happiness In Slavery... Damn, die staat hoog op mijn lijstje om live te ervaren.
Reply
Nieuw live debuut: https://www.youtube.com/watch?v=HjNLyzhGwUE
Reply
En alweer een live debuut (eentje waar de die-hards al heel lang op hebben gewacht): https://www.youtube.com/watch?v=FWRzCLXyZ9k
Reply


Forum Jump:


Users browsing this thread: 1 Guest(s)