Albums van 2018 die het vermelden waard zijn...

[Kreuz]

揺らぎ (Yuragi) - Still Dreaming, Still Deafening EP

Japanse band die vreemd maar succesvol post rock en shoegaze invloeden in elkaar laat overlopen.

[greenlander]

Een verlate inzending: Kelman Duran - 13th Month

Hier nav verschillende eindejaarslijstjes de afgelopen 3 weken ongelooflijk veel naar geluisterd. Eerder heb ik wel Kelman Duran al omschreven als reggaeton meets Burial en dat blijft een goede omschrijving vind ik. Niet zozeer qua sound (die veel cleaner en vaak ook dansbaarder is dan Burial), maar wel qua sfeer: veel downtempo, haast ambient stukken, vervormde vocalen, etc. Ook een aanrader voor wie (zoals ik) normaal gesproken helemaal niets met reggaeton heeft. De plaat had alleen wel wat korter gekund.

[halfempty/full]

Black Merlin - Koshua. Een intoxicerende mix tussen veldopnamens, ambient en een vleugje techno.

https://islandofthegods.bandcamp.com/album/kosua

[Murdoc Niccals]

Tof hoor. Ik had tot nu toe alleen zijn wat meer standaard releases opgemerkt op de een of andere manier. Daar staan ook wel goede tracks op, maar dit is wel even van een ander niveau.

[Kalters]

Refree - La Otra Mitad

Wtf. Ik verwachtte een relatief kale flamenco-release, maar dit is zó veel meer dan dat. Ligt een beetje in de hoek van wat Niño de Elche deed op zijn Antología-project: in feite gewoon flamenco deconstrueren. Geniaal dit.

[matthijs603]

Ik loop vaak een beetje achter als het om (nieuwe) muziek gaat, maar wil toch echt nog even dit pareltje uit 2018 vermelden.

Gruff Rhys - Babelsberg

Ontdekt door de positie op de line-up van Le Guess Who? en echt een prachtig album, vol mooie liedjes in de lijn van Damon Alburn en de nog wat minder op dansen gerichte Belle & Sebastian. Dikke aanrader dus ook voor de donderdag van LGW? voor de paar overgebleven Grazzers die nog wat kunnen met wat je 'traditionele indieliedjes' zou kunnen noemen.