|
|
|
| Martijn's Most Thanked Post |
| RE: Best Kept Secret 2019 - 31 mei t/m 2 juni |
7 |
|
|
Het was mijn bedoeling om de vrijdag te starten met Julien Baker, maar door een lange rij voor het omwisselen van je kaartje voor een bandje uiteindelijk terecht gekomen bij Faye Webster. Vorige week met Atlanta Millionaire’s Club een prima album uitgebracht, maar voor mij kabbelde het allemaal teveel om echt te weten overtuigen. Daarna de 3voor12 sessie van Priests meegepakt; voor een kwartiertje erg beklijvend met een paar goede songs, maar ik weet niet of ik het voor een vol uur leuk zou vinden. Na de sessie een mooie plek bij de One gezocht voor Primal Scream. Groot fan van Screamadelica, maar het optreden hield helaas niet over. Bobby is écht oud geworden, en zelfs de krakers van Screamadelica bleven slechts met moeite overeind. De vier bands die ik na Primal Scream heb gezien wisten gelukkig allemaal wél te overtuigen: Stereolab stond voor de eerste keer sinds 2008 in Nederland, en tekende voor het eerste hoogtepunt van het weekend. Ik heb me vooraf slechts beperkt ingeluisterd, maar ik vind de band een gaaf eigen geluid hebben. Spiritualized kwam op de One de laatste plaat And Nothing Hurt presenteren. Wat mij betreft het voorbeeld dat een statisch optreden niet per definitie voor een slecht/saai optreden zorgt, want de plaat is met als hoogtepunt Let’s Dance ijzersterk. Charlotte Gainsbourg wist in de Two de goede lijn voort te zetten. Ik was al fan van haar werk als actrice, en ook op het podium weet zij met haar band een innemende show weg te zetten met haar afstandelijke elektronica. Na 22, A Million ben ik afgehaakt voor wat betreft Bon Iver, dus heb ik mijn vrijdag op een geslaagde wijze afgesloten bij de Zuid-Koreaanse post-rock van Jambinai. Heel cool om te zien hoe deze band traditionele Zuid-Koreaanse instrumenten gebruikt binnen een muziekstroming die gestoeld is op gitaargeweld, en zij weten als geen ander het contrast tussen hard en zacht goed te benutten.
De zaterdag was van de drie dagen de enige mindere dag. Eerste act die ik zag was de Canadese Helena Deland; een aantal mooie, ingetogen liedjes, maar een set van drie kwartier was uiteindelijk meer dan voldoende. Een van de leukste optredens van de dag werd door Hop Along gegeven, ideale band voor een festival. Voor het festival was ik erg benieuwd over de set van Yves Tumor, maar ik wacht een week later nog steeds op het moment dat de show zou ontsporen. Ook Snail Mail wist niet te overtuigen, erg middle-of-the-road. Gelukkig volgde Aldous Harding met een van de beste optredens van het weekend. Bij het eerste nummer was het nog even wennen aan haar stem, maar daarna was ik volledig betoverd. Wel jammer dat we bij de laatste nummers konden meegenieten van Guided By Voices op de One. Efrim Manuel Menuck liet zien waarvoor de Seven écht een aanwinst is; heerlijk kunnen wegdromen bij een muur van geluid, en zie graag meer van dit volgend jaar. Uiteindelijk getwijfeld of ik liever in de Seven wilde blijven voor nog meer herrie van Puce Mary, maar gekozen voor Ex Hex in de Five. Muzikaal geheel het tegenovergestelde van Menuck, maar ik vind de twee platen erg leuk dus ik heb me prima vermaakt. De rest van de avond hield niet over en ik heb de show van Kraftwerk al eens gezien, dus besloten om bijtijds weer naar huis te gaan.
De zondag was, ondanks de verzengende hitte, van een zelfde hoog niveau als de vrijdag. Vroeg op het terrein voor Julia Holter, maar toen bleek Whispering Sons eerst nog een sessie voor 3FM te spelen. Muzikaal ligt die band perfect in mijn straatje, en ik moet deze dame en heren absoluut nog een keer in een club zien. Maar dan Julia Holter dus; in 2015 al eens gezien in het kader van Have You In My Wilderness tijdens November Music in ’s-Hertogenbosch, en deze show op Best Kept Secret was nog veel beter dan toen. Het hoogtepunt van mijn weekend was het optreden van Big Thief. U.F.O.F. maakt een goede kans om mijn album van het jaar te worden, en ondertussen speelden ze alweer twee sterke nieuwe nummers die laten hopen op alweer snel nog een plaat. Vond Stephen Malkmus & the Jicks daarna erg belegen, en in zo’n uur lijken toch wel veel liedjes op elkaar. Wil volgend jaar wel gewoon Pavement zien. Voor The Visual een Beyond Burger gescoord op de plek waar eerder de long table dinners werden georganiseerd. Beter dan de gemiddelde supermarktburger, maar voor nu nog aan de prijzige kant met twee burgers voor zes euro in de supermarkt. Terug naar de muziek; Moments of Being is een van de betere Nederlandse releases van dit jaar, en the Visual weet nu ook live een hele overtuigende liveshow weg te zetten met een groter geluid. Kate Tempest kan enkel worden samengevat als overweldigend, en ik heb nog nooit iemand op Best Kept Secret de tent op zo’n manier voor haar weten te winnen. Ik heb mijn festival afgesloten bij Interpol in de Two. Zoals altijd niets op aan te merken, en een mooie selectie aan nummers van Turn On The Bright Lights (Leif Erikson!) en Antics in de setlist.
Mijn top 10:
1. Big Thief
2. Stereolab
3. Julia Holter
4. Kate Tempest
5. Jambinai
6. Aldous Harding
7. Spiritualized
8. Charlotte Gainsbourg
9. The Visual
10. Efrim Manuel Menuck |
|
